Το γεγονός ότι η φαντασίωση είναι ασφαλέστερη της πραγματικότητας ίσως να εξηγεί γιατί «κάποιοι κύκλοι» στην Αθήνα υιοθέτησαν την βολική άποψη ότι η Τουρκική επιθετική ρητορική απέναντι στην Ελλάδα, προεξέχοντος του Προέδρου Erdoğan, είναι προς … εσωτερική κατανάλωση...
του ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΛΟΥΚΟΠΟΥΛΟΥ
Αυτή την φαντασίωση ή καλύτερα αυτήν την αυταπάτη (μιας και στις μέρες μας χρησιμοποιείται η λέξη ευρέως ως πολιτική δικαιολογία) έρχεται να διαλύσει με εμφατικό τρόπο ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών κ. Mevlut Cavusoglu με τις...
γνωστές χθεσινές δηλώσεις του περί «τουρκικών» Ιμίων και «μη αποδοχής της de facto κατάστασης που έχει δημιουργήσει …η Ελλάδα». Η ευθεία αμφισβήτηση του καθεστώτος κυριαρχίας των Ελληνικών Νήσων και Μικρονησίδων του Αιγαίου, όχι από κάποιο Τούρκο… Δήμαρχο αλλά από τον Τούρκο ΥΠΕΞ, επιβεβαιώνει δυστυχώς πολλούς από εμάς οι οποίοι είχαμε εκτιμήσει από την πρώτη ημέρα των δηλώσεων Erdoğan για την Συνθήκη της Λωζάνης (29 Σεπ) ότι υπάρχει ποιοτική αναβάθμιση του τουρκικού αναθεωρητισμού και αυτό αποτελεί σαφή πλέον στρατηγική επιλογή της Άγκυρας. Λίγοι όμως αφυπνίστηκαν τότε.
Θα μπορούσε κάποιος να υποστηρίξει ότι ο μειλίχιος κ. Cavusoglu δεν ήθελε να υστερήσει στο εθνικιστικό ξέσπασμα του ηγέτη της Αντιπολίτευσης κ. Kemal Kilicdaroglu την προηγούμενη ημέρα, σύμφωνα με τον οποίο «η Ελλάδα έχει καταλάβει 18 νησιά του Αιγαίου και η Τουρκική Κυβέρνηση δεν επεμβαίνει για να τα πάρει πίσω». Όμως ούτε ο συνεχιστής της κεμαλικής πολιτικής έκφρασης Αρχηγός του CHP κ. Kilicdaroglu, αλλά ούτε και ο κ. Cavusoglu ο οποίος είναι μάλιστα Υπουργός Εξωτερικών είχαν στην πραγματικότητα παραληρηματικό λόγο! Όσα είπαν, τα είπαν με πλήρη συνείδηση. Απλά ειπώθηκαν «φωναχτά» και δημόσια αυτά που εδώ και δεκαετίες σιγοψιθυριζόταν στους πολιτικούς και στρατιωτικούς διαδρόμους της Άγκυρας είτε αυτή είναι κεμαλική είτε νέο-οθωμανική και κάποιοι από εμάς κατά συχνά επισημαίνουμε.
Μπορεί να ήταν άμεση και αυτονόητη η απάντηση του ελληνικού ΥΠΕΞ για την «αδιαμφισβήτητή κυριαρχία της Ελλάδας επί των νησιών της στο Αιγαίο, συμπεριλαμβανομένων των Ιμίων που κατοχυρώνεται από το Διεθνές Δίκαιο». Αρκεί όμως αυτή η απάντηση για να σταματήσει την κλιμακούμενη τουρκική επιθετικότητα; Και πως κατοχυρώνεται το Διεθνές Δίκαιο ….έτσι αόριστα;
Μας αρέσει ή όχι, η Άγκυρα δημιουργεί συστηματικά κλίμα κρίσεως. Έχω ξαναγράψει ότι σε κάθε Άσκηση Χειρισμού Κρίσεων (Crisis Management) στο ΝΑΤΟ και φυσικά στην Ελλάδα το σενάριο ξεκινά πάντοτε με το κλίμα έντασης που δημιουργεί ο αντίπαλος κατ’ αρχήν σε επίπεδο ρητορικής και δημόσιας διπλωματίας και σε δεύτερο χρόνο με πρακτικά κλιμακούμενα στρατιωτικά μέτρα. Αυτό βλέπουμε λοιπόν ότι συμβαίνει σε πραγματική βάση σήμερα (όπως βέβαια και παλαιότερα) με την Τουρκία και δεν μπορούμε να κατανοήσουμε τον εφησυχασμό της Κυβέρνησης αλλά και μέρος του πολιτικού κόσμου και φυσικά την συνέχιση μίας κατατονικής πολιτικής απέναντι στον δύστροπο και επιθετικό μας γείτονα.
Ας αφήσουμε παράμερα τις …αυταπάτες και τις ευφραντικές φαντασιώσεις και ας αντιληφθούμε πλέον την σκληρή πραγματικότητα ότι η Τουρκία με την ελεγχόμενη ένταση που καλλιεργεί προετοιμάζει σκηνικό κρίσης έχοντας απώτερο στόχο την ανατροπή του ισχύοντος status quo! Πάντα τον είχε! Ανησυχούμε λοιπόν γιατί οι κυβερνώντες δεν μας έχουν πείσει ότι αντιλαμβάνονται στο σύνολο τους την σοβαρότητα της κατάστασης που δημιουργείται. Ανησυχούμε ακόμα περισσότερο γιατί δεν διαβλέπουμε ότι η Κυβέρνηση διαθέτει την επάρκεια για να διαχειριστεί μία μείζονα ή ακόμα και ελάσσονα κρίση με την Τουρκία όταν μάλιστα υπάρχει δυστυχώς απουσία μακρόχρονης συνεκτικής στρατηγικής και Πολιτικής Εθνικής Άμυνας για την οποία για να είμαστε δίκαιοι δεν ευθύνονται μόνον οι τωρινοί κυβερνώντες.
Δεν αρκεί η επίκληση των υφισταμένων συνθηκών και του Διεθνούς Δικαίου για να μπει φραγμός στις τουρκικές μεθοδεύσεις και στην τουρκική επιθετικότητα που δημιουργεί σκηνικό κρίσης. Θα πρέπει να είμαστε σε θέση και να το επιβάλουμε. Σύντονη στρατιωτική προετοιμασία με ανάπτυξη αξιόπιστης αποτροπής, δημιουργία διπλωματικού κεφαλαίου και διπλωματική εκστρατεία για καταγγελία του τουρκικού αναθεωρητισμού που μπορεί να απειλήσει την σταθερότητα όλης της περιοχής, αποκατάσταση του εθνικού κύρους και δημιουργία ισχυρού και αρραγούς εσωτερικού μετώπου είναι τα πρώτα αναγκαία που πρέπει να ξεκινήσουν… «χθες»! Με αυτό τον τρόπο αποσοβείται μία κρίση και όχι με κατευνασμό, χαζοχαμόγελα, ζεμπεκιές, κουμπαριές και εκδρομούλες στην Κρήτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου