Το BREXIT στο εδώλιο

Η ικανότητα της κυβέρνησης να δρα χωρίς την έγκριση του Κοινοβουλίου σε κρίσιμα ζητήματα «είναι θεμελιώδης πυλώνας του συνταγματικού μας κράτους, όχι αναχρονιστικό απολίθωμα που έχει ξεπεραστεί νομικά αλλά τμήμα εξουσιών του σύγχρονου κράτους», σημείωσε χτες παρουσιάζοντας τα επιχειρήματα της βρετανικής κυβέρνησης ο γενικός εισαγγελέας, Τζέρεμι Ράιτ... 

Προκειμένου να πείσει τους δικαστές του Ανωτάτου Δικαστηρίου της χώρας πως η κυβέρνηση και όχι το Κοινοβούλιο θα πρέπει να ενεργοποιήσει το άρθρο 50 της Συνθήκης της Λισαβόνας για την...

αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την ΕΕ (Brexit).

Επιπλέον, ο επικεφαλής νομικών συμβούλων της κυβέρνησης, Τζέιμς Ιντι,πρόσθεσε ότι οι εξουσίες για κρίσιμες αποφάσεις όπως αυτές «για πόλεμο και ειρήνη», «είναι μέρος των βασικών εξουσιών της εκτελεστικής εξουσίας» και ότι το λεγόμενο «βασιλικό προνόμιο» που επιτρέπει τη λήψη αποφάσεων από την κυβέρνηση δίχως τη συναίνεση της Βουλής είναι απαραίτητο για την «αποτελεσματική διακυβέρνηση».

Η εξέταση της έφεσης της κυβέρνησης της πρωθυπουργού, Τερέζα Μέι, κατά της προηγούμενης απόφασης του Δικαστηρίου (που δικαίωνε την προσφυγή μεμονωμένων πολιτών οι οποίοι ζητούσαν να αποφασίσει το Κοινοβούλιο την έναρξη της διαδικασίας διαπραγμάτευσης για το Brexit) αναμένεται να ολοκληρωθεί την ερχόμενη Πέμπτη και η απόφαση προβλέπεται να δημοσιοποιηθεί το Γενάρη.

Νωρίτερα, Βρετανοί αξιωματούχοι, όπως ο αρμόδιος υπουργός για το Brexit, Ντέιβιντ Ντέιβις, και ο υπουργός Εξωτερικών, Μπόρις Τζόνσον, είχαν προγραμματίσει συνάντηση με τον Νορβηγό υπουργό Εξωτερικών, Μπέργκε Μπρέντε, σε σχέση με τα σχέδια για το Brexit. Ο Νορβηγός αξιωματούχος κάλεσε το Λονδίνο να αντιληφθεί πως «δεν υπάρχει μαγικός τρόπος» ώστε να πετύχει μέσω της αποχώρησης από την ΕΕ τη διατήρηση πρόσβασης στην ενιαία αγορά και πως το «κλειδί» είναι η θέσπιση κάποιου είδους συνδρομής. Σημείωσε ως παράδειγμα την περίπτωση της χώρας του που έχει πρόσβαση από το 1992 πληρώνοντας σημαντική συνδρομή στην ΕΕ. Διέψευσε, τέλος, ρεπορτάζ ορισμένων βρετανικών εφημερίδων πως η Νορβηγία θα μπορούσε να αντιδράσει στο ενδεχόμενο ένταξης του Ηνωμένου Βασιλείου στη λεγόμενη «Ευρωπαϊκή Ζώνη Ελευθέρων Συναλλαγών» (Efta - συμμετέχουν εκτός από τη Νορβηγία, η Ελβετία, το Λιχτενστάιν και η Ισλανδία).