Η ανοσία στην απάτη, είναι μια ακόμη από τις μεγάλες εγκληματικές συνεισφορές που είχε αυτή η κυβέρνηση, που με την πρακτική και τη στάση της οδηγεί στον απόλυτο κατεξευτελισμό των πάντων...
τον Σώρρα και το επιτελείο του. Η κυβέρνηση σιωπά ένοχα, αναλογιζόμενη το εύρος της δικής της πολιτικής απάτης.
Η δικαιοσύνη που παραμένει προκλητικά σιωπηλή και ενίοτε κραυγαλέα συνένοχη, στην απαξίωση των θεσμών, στην κατάλυση του Συντάγματος, αλλά και στην πρωτοφανή έως και ποινικά κολάσιμη πολιτική ψευδολογία, επιμένει να παραμένει απαθής και στην κατευθυνόμενη υπερπροβολή αλλά κυρίως στην προκλητική δράση του Σώρρα και του επιτελείου του, ακόμη και τώρα που αυτή η επικίνδυνη ομάδα έχεις περάσει πλέον ανοικτά ακόμη και σε απειλές.
Το πρώτο ερώτημα είναι: Πότε περιμένετε κύριοι δικαστές να διατάξετε τα προβλεπόμενα??? Όταν αυτός ο τύπος στήσει το δικό του στρατό και μέσα στην γενικευμένη παράνοια όσων των ακολουθούν, θα απειλήσει ή και θα μετατρέψει την καθημερινότητα σε Κολομβιανή κόλαση???
Κάποιες δεκάδες ή και εκατοντάδες (χωρίς κανείς να μπορεί να προβλέψει που θα φτάσει αυτός ο αριθμός) συμπολίτες μας, σπεύδουν στις εφορίες και στις τράπεζες με εξώδικα που παραπέμπουν στις εισπράξεις των χρεών τους από τα τρισεκατομμύρια του Σώρρα.
Το δεύτερο ερώτημα που απευθύνεται στις αρμόδιες αρχές είναι: Γιατί δεν απαλλάσσονται από τα καθήκοντά τους, γιατί δεν απολύονται δηλαδή, οι υπάλληλοι του δημοσίου και των τραπεζών, που δέχονται να παραλαμβάνουν εξώδικα με αναφορές σε ντοκουμέντα τα οποία έχουν χαρακτηριστεί ως προϊόντα απάτης???
Το τρίτο ερώτημα που απευθύνεται στους αφελείς συμπολίτες μας είναι: Έχετε αντιληφθεί βρε σούργελα, ότι αυτό που κάνετε, το πρώτο πράγμα πράγμα που συνεπάγεται είναι την ευθεία και άμεση αναγνώριση εκ μέρους σας του χρέους που αυθαίρετα σας αναθέτουν να εξυπηρετήσετε???
Παραθέτουμε στη συνέχεια αποσπάσματα από ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Λευτέρη Ρήνου, από την ιστοσελίδα του Μ. Ιγνατίου, και ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του.
Ο Αρτέμης λοιπόν έγινε «household name», όπως λένε οι αμερικανοί. Το όνομα του μπήκε σε κάθε σπίτι. Δεν έχει σημασία αν μπήκε με αρνητικό τρόπο, η διαφήμισή του συνεχίζεται και δεν υπάρχει καλύτερη διαφήμιση από την αρνητική...
Πάλι όπως λένε οι απέναντι από τον Ατλαντικό, αν είσαι ικανός να επικοινωνήσεις με χίλιους ανθρώπους, θα καταφέρεις να βρεις και έναν βλάκα – θύμα. Αυτό ακριβώς κάνει και το στρατόπεδο των φανατικών οπαδών του Σώρρα, που λόγω της κρίσης γίνονται όλο και πιο επικίνδυνο, μια και στις τελευταίες ομιλίες του ο Σώρρας υπόσχεται απλά «ξύλο» σε όποιον διαφωνεί μαζί του!
Η αναφορά μου στην Αμερική δεν είναι τυχαία. Ό,τι κάνει ο Αρτέμης, ακολουθεί μια αμερικανική μέθοδο προσέγγισης. Ακόμη και η είσοδός από πίσω σε χώρους με θεατές, ανάμεσα σε φουσκωτούς και μαζί με τα υπόλοιπα μέλη της εγκληματικής οργάνωσης, εν μέσω μουσικής είναι οργανωμένη. Θέλει να κάνει τους θεατές να γυρίσουν και να παρακολουθήσουν την εμφάνισή του, σαν να είναι κάποιος σημαντικός. Κανονικό «θέατρο», εμπνευσμένο από συγκεντρώσεις πολιτικών, «γκουρού» και «θεραπευτών» εκεί στο «Αμέρικα».
Με τη διαφορά ότι ο Σώρρας δεν είναι ομογενής. Είναι ένας «φτωχοδιάβολος» από την Πάτρα, πρώην ιδιοκτήτης μάντρας, στην οποία ο δικηγόρος, κουμπάρος του (ο άνθρωπος που τον πάντρεψε) τον κυνηγάει ακόμα για το αυτοκίνητο του, το οποίο ο Αρτέμης ανέλαβε να πουλήσει και ακόμα ο κουμπάρος του το ψάχνει. Το πούλησε με προκαταβολή σε τρεις διαφορετικούς και ο κουμπάρος δεν είδε ούτε ευρώ, όπως μεταφέρουν επώνυμοι μάρτυρες δημόσια.
Ο Αρτέμης είχε πάντα αγάπη για το εύκολο κέρδος. Είτε ήταν στη μορφή τροχόσπιτου, για το οποίο κατάφερε να βάλει τον περιπτερά απέναντι να του φορτώσει στον «κοτσαδόρο», βρίζοντας τον και λέγοντας του ότι η μάνα του περιπτερά θα έπρεπε να ντρέπεται που τον έχει γιο, γιατί δεν τον ενημέρωσε που οι «γυφταίοι έκαναν ζημιές στο τροχόσπιτο του». Βέβαια, το τροχόσπιτο δεν ήταν του Αρτέμη, αν και μέχρι την εκδίκαση το πίστεψε ότι ήταν δικό του και ένοιωθε και θιγμένος, όπως μου έχουν περιγράψει εδώ και χρόνια οι άνθρωποι που τον έζησαν από πολύ κοντά.
Τα χρόνια που αυτός και η σύζυγός του είχαν τον παιδότοπο «Παιδοστρόβιλος» στην Πάτρα (Βερμίου και Παπανδρέου γωνία) και ο ίδιος έκανε εμπόριο παιδικών παιχνιδιών, έχουν μείνει χαραγμένα στο μυαλό πολλών ανθρώπων. Είναι οι προμηθευτές που έφαγαν αμάσητο το «σανό» που πουλούσε ο Αρτέμης και ακόμη περιμένουν να πληρωθούν, όπως λένε σε γραπτές επικοινωνίες τους μαζί μου.
Σε αυτό που πρέπει να συγχαρώ τον Αρτέμη είναι ότι έχει καταφέρει να ρεζιλέψει ένα αποδυναμωμένο σύστημα απονομής δικαιοσύνης και τον ίδιο τον πρωθυπουργό της χώρας, ο οποίος μετά τις συνεχόμενες διεθνείς «κωλοτούπες», κατάφερε να γίνει θύμα χαζών ερωτήσεων για τα καταπιστεύματα και να μπει στο κάδρο της πιο χαζής απάτης όλων των εποχών. Μια απλή ανάγνωση στο ΦΕΚ που κραδαίνουν οι οπαδοί του Σώρρα αρκεί για να καταλάβει και ο πλέον αδαής, που θα κάνει τον κόπο να το διαβάσει όμως, ότι όλα αυτά είναι παραμύθια και ότι η συνθήκη του Bretton Woods δεν έχει μερικές εκατοντάδες τρισεκατομμύρια ως υπόλοιπο προς τη χώρα μας. Η μεγάλη ευθύνη όμως ανήκει στους εισαγγελικούς λειτουργούς που έχουν αναλάβει την υπόθεση αυτή και τα παρακλάδια της.
Όταν κάποιος με το ποινικό μητρώου του Αρτέμη, δέχεται πολλαπλές καταγγελίες, εξαπατά απλούς πολίτες, εξαπατά επιχειρηματίες, η ίδια η «Τράπεζα της Ελλάδος» έχει προωθήσει φάκελο με ψεύτικο χρεόγραφο το οποίο χρησιμοποιήθηκε σε απόπειρα κακουργηματικής απάτης κατά του Ελληνικού Δημοσίου στο ποσό των 100 δις, υπάρχουν δεκάδες αποκαλυπτικά δημοσιεύματα από τον γραπτό και ηλεκτρονικό Τύπο, έχει αποφανθεί ήδη η Εισαγγελία ότι οι κατηγορίες για απάτη του Έθνους και της Τράπεζας της Ελλάδος κατά Σώρρα ευσταθούν, τι άλλο πρέπει να συμβεί;
Όταν κατά συνέπεια υπάρχουν τόσα θύματα, τόσοι συμπολίτες μας που έχουν υποστεί περιουσιακή ζημία, με το «τυράκι» ότι θα λάβουν 20.000 ευρώ για την κάθε ψήφο τους από τα «ομόλογα των 600 δις», γιατί οι αρμόδιες αρχές δεν επιτελούν το έργο τους; Ποιόν προστατεύουν και γιατί; Για ποιο λόγο ένα ολόκληρο σύστημα εξουσίας δεν ακουμπάει το Σώρρα με τέτοιου επιπέδου σαχλαμάρες; Αν η απάτη ήταν πιο έξυπνη, θα έπρεπε να πέφταμε όλοι θύματα, μέχρι να αντιδράσουν οι αρχές; Επειδή λοιπόν χιλιάδες συμπολίτες μας έχουν στείλει εξώδικα στην εφορία, στους δήμους, στους ασφαλιστικούς φορείς και αλλού και ζητούν τα χρέη τους να εισπραχθούν από τα δισεκατομμύρια και τα τρισεκατομμύρια του Αρτέμη, δεν έχει καμία σημασία που τα βρήκε.
Ας κλείσουμε όλοι μαζί τα μάτια και ας τα αποδεχθούμε ότι υπάρχουν, νομιμοποιώντας τα χρέη τόσο των πολιτών προς τις τράπεζες με τις επαχθείς συμβάσεις του παρελθόντος, όσο και το δημόσιο εξωτερικό χρέος μας. Δηλαδή τι κάναμε διαφορετικό τα τελευταία 30 χρόνια; Γιατί να μας αξίζει κάτι σωστό, τίμιο και διαφορετικό; Γιατί μας αξίζει να ζούμε σε μια ευνομούμενη δυτική κοινωνία και όχι στο «μπαχαλιστάν»; Για αυτό αξίζει συγχαρητήρια ο Αρτέμης. Γιατί μας δείχνει απλόχερα στον καθρέπτη όλων μας, ότι αυτό που νομίζουν οι πολλοί για την πρόοδο του συνόλου ελληνικής κοινωνίας και το αξιόμαχο των ελληνικών διωκτικών αρχών είναι «φύκια για μεταξωτές κορδέλες». Ευχολόγια των πολιτών ενός κράτους, που αποδεικνύει στην πράξη ότι η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική. Ήταν και είναι βαθύτατα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου