Δευτέρα 2 Νοεμβρίου 2015

Αριστερός ηγέτης ή προσκυνημένο σούργελο του δωσιλογισμού???

Όταν αυτή η πολιτική συμμορία των προσκυνημένων, που μεταφράζει, ψηφίζει και υλοποιεί αναντίρρητα ότι της υπαγορεύουν οι εκβιαστές, δηλώνει πως είναι "κυβέρνηση της Αριστεράς", αυτό είναι μια στοχευμένη επένδυση στην ανοχή του αφελούς Έλληνα, που καταπίνει αμάσητο το παραμύθι του "παράλληλου προγράμματος" που θα εξανθρωπίσει δήθεν τον εφιάλτη των κατοχικών μνημονίων...


Όταν όμως αυτοί που αντιδρούν και καταγγέλλουν αυτή τη δολοφονική λαίλαπα, επιμένουν να την αφορίζουν ως δήθεν αριστερή πολιτική, τότε δεν είναι απλά συνένοχοι σ αυτή την επικοινωνιακή αθλιότητα, είναι αντικειμενικά και πολιτικοί απατεώνες, αφού εμμέσως πλην σαφώς καλλιεργούν στην κοινωνία την αυταπάτη πως το σωτήριο αντιστάθμισμα σ αυτή την "αριστερή" πολιτική, μπορεί να είναι ένα μείγμα δεξιών πολιτικών και διαχειριστικών προσεγγίσεων.

Αυτός ο συλλογισμός, συνιστά καραμπινάτη πολιτική εξαπάτηση, κι αυτό για τρεις λόγους:
  • Πρώτον γιατί αποκρύπτει, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο δεν εφαρμόζει (και δε θα μπορούσε να εφαρμόσει) αριστερή πολιτική, αλλά αντιθέτως είναι μια κυβέρνηση πολιτικών απατεώνων οι οποίοι προσκύνησαν τον πιο ακραίο νεοφιλελευθερισμό και αυτόν υλοποιούν μέσα από τα συμβόλαια ντροπής που προσυπέγραψαν με το κατοχικό ιερατείο της Ευρώπης.
  • Δεύτερον γιατί αποκρύπτει, ότι με το απατηλό πρόσχημα της "σωτηρίας της πατρίδας", η υπερψήφιση και η υλοποίηση του τρίτου μνημονίου, δεν φέρει αποκλειστικά και μόνο τη σφραγίδα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά...
    φέρει και την υπογραφή και της παραδοσιακής δεξιάς όπως και της σοσιαλδημοκρατίας, διότι αποτελεί συνέχεια της ίδιας δεξιάς πολιτικής την οποία υπηρέτησαν και οι προηγούμενοι, και την οποία προσκυνημένοι όντες και αυτοί, δεσμεύτηκαν να συνεχίσουν.
  • Τρίτον γιατί αποκρύπτει, πως η πραγματικά αριστερή πολιτική των γεγονότων και των εξελίξεων προσέγγιση, δεν προσκυνά την Κατοχή, δεν υλοποιεί τις επιλογές της, δε θέτει εαυτόν στη δούλεψη της Κατοχής, όπως θα έκανε κάθε προσκυνημένος δωσίλογος, δεν πλαισιώνει και δε νομιμοποιεί τους διοικητικούς της μηχανισμούς.
Αυτό που κάνει μια πραγματικά αριστερή πολιτική δύναμη, είναι να καλεί το λαό σε ξεσηκωμό, για ν ανατρέψει το κατοχικό καθεστώς και να πάρει στα χέρια του τις τύχες της χώρας.

Στη συνέχεια αναδημοσιεύουμε από τον ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟ, τη γνωστή επιστολή του Νίκου Ζαχαριάδη από τις φυλακές. Διαβάστε την... Αντιστοιχίστε την με το διάγγελμα του κ. Τσίπρα... Και βρείτε μόνοι σας τις διαφορές ανάμεσα σ έναν πραγματικό αριστερό ηγέτη και σ ένα προσκυνημένο σούργελο.

ΟΙ απροκατάληπτοι βεβαίως θα μπορέσουν να αντιληφθούν, και σε ποιά κατεύθυνση θα πρέπει να αναζητηθούν πολιτικές ικανές να ανακόψουν τον κατήφορο και να βάλουν τη χώρα σε μια πορεία διαφορετική.

Το γράμμα του Γενικού Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚΕ, Νίκου Ζαχαριάδη, που γράφτηκε στις φυλακές της Κέρκυρας, στις 31 Οκτωβρίου 1940, τρεις μέρες μετά την ιταλική επίθεση, συγκαταλέγεται στα σημαντικότερα ντοκουμέντα του ελληνικού, αλλά και διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος. 

Έγραφε ο Νίκος Ζαχαριάδης: «Ο φασισμός του Μουσολίνι χτύπησε την Ελλάδα πισώπλατα, δολοφονικά και ξετσίπωτα με σκοπό να την υποδουλώσει και εξανδραποδίσει. Σήμερα όλοι οι έλληνες παλαίβουμε για τη λευτεριά, την τιμή, την εθνική μας ανεξαρτησία. Η πάλη θα είναι πολύ δύσκολη και πολύ σκληρή. 

Μα ένα έθνος που θέλει να ζήσει πρέπει να παλεύει, αψηφώντας τους κινδύνους και τις θυσίες. Ο λαός της Ελλάδας διεξάγει σήμερα έναν πόλεμο εθνικοαπελευθερωτικό, ενάντια στο φασισμό του Μουσολίνι. Δίπλα στο κύριο μέτωπο και Ο ΚΑΘΕ ΒΡΑΧΟΣ, Η ΚΑΘΕ ΡΕΜΑΤΙΑ, ΤΟ ΚΑΘΕ ΧΩΡΙΟ, ΚΑΛΥΒΑ ΜΕ ΚΑΛΥΒΑ, Η ΚΑΘΕ ΠΟΛΗ, ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΣΠΙΤΙ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΦΡΟΥΡΙΟ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ. 

Κάθε πράκτορας του φασισμού πρέπει να εξοντωθεί αλύπητα. Στον πόλεμο αυτό που τον διευθύνει η κυβέρνηση Μεταξά, όλοι μας πρέπει να δόσουμε όλες μας τις δυνάμεις, δίχως επιφύλαξη. Έπαθλο για τον εργαζόμενο λαό και επιστέγασμα για το σημερινό του αγώνα, πρέπει να είναι και θα είναι, μια καινούργια Ελλάδα της δουλιάς, της λευτεριάς, λυτρωμένη από κάθε ξενική ιμπεριαλιστική εξάρτηση, μ’ ένα πραγματικά παλλαϊκό πολιτισμό. Όλοι στον αγώνα, ο καθένας στη θέση του και η νίκη θάναι νίκη της Ελλάδας και του λαού της. Οι εργαζόμενοι όλου του κόσμου στέκουν στο πλευρό μας. 

Αθήνα 31 του Οχτώβρη 1940 
ΝΙΚΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ 
Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ». 

Σπάνια ένα γράμμα 200 λέξεων, μπορεί να συμπυκνώσει, με τόση ενάργεια και επιστημονική ακρίβεια, όχι μόνο το χαρακτήρα του πολέμου και τον ορθό προσανατολισμό της πάλης του λαού ενάντια στους φασίστες επιδρομείς, αλλά και τον απώτερο στόχο του κινήματος μετά την απελευθέρωση που ήταν: «Έπαθλο για τον εργαζόμενο λαό και επιστέγασμα για το σημερινό του αγώνα, πρέπει να είναι και θα είναι μια καινούργια Ελλάδα της δουλειάς, της λευτεριάς, λυτρωμένη από κάθε ξενική ιμπεριαλιστική εξάρτηση, με ένα πραγματικά παλλαϊκό πολιτισμό». 

Και όλα αυτά σε μια περίοδο σύνθετη και εξαιρετικά πολύπλοκη. Ένα γράμμα παρακαταθήκη για τις παρούσες και μέλλουσες γενιές, ένα γράμμα σημαία στην πλούσια ιστορία των λαϊκών αγώνων, ένα γράμμα ανεκτίμητη περιουσία του ΚΚΕ.

Ένα γράμμα στο οποίο οφείλουμε να σκύψουμε όλοι με ευλάβεια (ακόμη και η ηγεσία του ΚΚΕ) και να το ξαναμελετήσουμε στις σημερινές συνθήκες.

"ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ"

11 σχόλια:

  1. Το λυπηρό σχετικά με το άρθρο σου δεν είναι τόσο το άθλιο ξεμασκάρεμα του Τσίπρα και της παρέας του, αλλά η εμφανής πίστη σου στο ότι η αριστερά είναι λύση για την οποιαδήποτε προηγμένη κοινωνία. Αυτό που βλέπεις στον Τσίπρα και την παρέα του είναι η αριστερά. Αν θα ήθελες να την δεις πιο δυναμική, πρέπει να ανατρέξεις στη Σοβιετική Ένωση του Στάλιν. Όπου πήρε την εξουσία η αριστερά, τα έκανε μαντάρα. Κι αν κάπου μακροχρόνιασε, το έκανε εφαρμόζοντας την απόλυτη βία. Το πρόβλημα για την Ελλάδα δεν είναι μόνο η απογοητευτική ηγεσία του Τσίπρα, αλλά και εκείνοι που, παραμερίζοντας άλλη μια αριστερή παταγώδη αποτυχία, συνεχίζουν να επιμένουν σχιζοφρενικά ότι η αριστερά απέτυχε και αυτή τη φορά, διότι δεν είχε τον κατάλληλο ηγέτη ή για κάποιο άλλο τρελό και άσχετο λόγο. Κάνε μια χάρη στον εαυτό σου και διάβασε την ιστορία λίγο πιο προσεκτικά. Πίστεψέ με, δεν υπάρχει κανένας, μα κανένας στην Ελλάδα του σήμερα από όσους δηλώνουν αριστεροί, που θα προτιμούσε να ζήσει σε κάποιο κομμουνιστικό κράτος. Αν ο Έλληνας "αριστερός" δεν καταλάβει επιτέλους ότι αριστερός με δεξιές τσέπες δεν είναι μόνο ιδεολογική διαστρέβλωση, αλλά και μια ουτοπική και μακροπρόθεσμα ανεφάρμοστη ηλιθιότητα, η Ελλάδα δεν θα δει ποτέ άσπρη μέρα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κάπου μπερδεύεσαι και το έχασες καλέ μου φίλε. Οι "προηγμένες" κοινωνίες για τις οποίες μιλάς, είναι αυτές που βιώνουμε ήδη. Και στην εξουσία τους δεν είναι καμία αριστερά τέτοια ή αλλοιώτικη. Είναι συγκεκριμένο πολιτικό προσωπικό, ταγμένο να υπηρετεί συγκεκριμένα συμφέροντα, νομοθετεί και ασκεί εξουσία με συγκεκριμένο τρόπο, και οι κοινωνίες - αυτές οι προηγμένες κοινωνίες - των ανέργων, των αστέγων, των πολέμων, της πολιτικής διαφθοράς, της τραπεζικής δικτατορίας, ενίοτε της στρατιωτικής δικτατορίας κλπ, δεχονται και κυρίως γεύονται τα επίχειρα αυτής της προαγωγής. Μπερδευεσαι και σε κάτι ακόμη. Αυτή η συμμορία που σφετερίζεται την εξουσία, δεν είναι αριστερά αλλά καπηλεύεται την ταυτότητά της, και ψηφίζει και εφαρμόζει μαζί με τους άλλους την πολιτική των άλλων και τίποτε μα τίποτε αριστερό. Μπερδεύεσαι και σε κάτι ακόμη φίλε μου. Αριστερά δε σημαίνει μοντελισμός, και δεν έχω λόγο να ανατρέξω σε καμία Σοβιετική Ένωση για να έχω επίγνωση του τι ζητώ. Έχω άποψη για το πώς θα ήθελα εγώ την κοινωνία, για το τι σημαίνει πραγματικά αριστερή πολιτική για την κοινωνία, για το τι σημαίνει εθνικοποίηση τραπεζών, για το τι σημαίνει κοινωνικοποίηση στα μέσα παραγωγής, κλπ κλπ κλπ... Με δυο λόγια φίλε μου, αριστερή πολιτική και αριστερή εξουσία, σημαινει μια σειρά από συγκεκριμένα πράγματα, σαφώς προσδιορισμένα, σαφέστατα περιγεγραμμένα, πολιτικά και κοινωνικά σκιαγραφημμένα, και προφανώς δεν έχει ανάγκη κανείς να ανατρέξει σε κανέναν Στάλιν και σε καμία Σοβιετική Ένωση για να τ αναζητήσει. ΜΕγάλη κουβέντα λοιπον αυτή φίλε μου. Δύσκολα θα με τσακώσεις αδιάβαστο και σε βεβαιώ πως δεν τσαλαβουτάω στην ημιμάθεια, χαμένος μέσα στη γενικόλογη πληροφορία

      Διαγραφή
  2. Η αριστερά για την οποία μιλάς υπάρχει μόνο στα μυαλά των καφενόβιων ελιτιστών, ενιά στους δέκα των οποίων ακαδημαϊκίζανε και συνεδριάζανε με λεφτά που άλλοι τους παρείχαν. Αυτή είναι η λογοτεχνικά διαβασμένη αριστερά του Λουντέμη και του Ρίτσου. Υπάρχει βέβαια και η αδιάβαστη αριστερά, η αριστερά του φθόνου που περιμένει να ληστευτεί ο γείτονας που τα κατάφερε καλύτερα για να σηκώσει αυτή κεφάλι. Μιλάς αγγλικά, ή είσαι σαν τον Τσίπρα; Διότι από την γνώση της αγγλικής γλώσσας καταλαβαίνεις τον πραγματικό ιδεοληπτικό αριστερό. Είναι όλοι τους αλλεργικοί στην εκμάθηση της αγγλικής γλώσσας. Κι αν δεν ξέρεις αγγλικά σήμερα καλά, όχι σαν τον Τσίπρα δηλαδή, αδιάβαστος είσαι, όσο διαβασμένο και να θεωρείς τον εαυτό σου. Εγώ απεχθάνομαι τα ολοκληρωτικά συστήματα, είτε είναι φασιστικά, Ναζιστικά είτε κομμουνιστικά. Αλλά αν θέλεις να ρίξεις μια ματιά στην εφαρμογή αριστερής πολιτικής, διάβασε ένα βιβλίο που κυκλοφόρησε πέρσι στον αγγλόφωνο χώρο. Λέγεται "The Hitler Revolution". Είναι του Ρίτσαρντ Τέντορ. Δεν είναι βιβλίο με πολιτική ατζέντα, και συμπεριλαμβάνει όλα τα αρχεία που έγιναν διαθέσιμα μετά την πτώση της ΕΣΣΔ και την πάροδο αρκετού χρόνου. Το διαβάζεις βέβαια αν ξέρεις αγγλικά. Μετά να δούμε τι θα λες και πως, Καλό γράψιμο, και να είσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κατ αρχήν ας προσγειωθούμε στα ελληνικά μας… Ας συμφωνήσουμε ότι είναι ένα καλό εργαλείο αυτά τα ελληνικά, προκειμένου να κρίνει όποιος διαβάζει την προσωπική μου αρθρογραφία το βαθμό της προσωπικής ιδεοληψίας μου, και ας είναι αυτό το πρώτο απλό μεν αλλά ουσιαστικό κατά τα λοιπά βηματάκι, γι ν αποκτήσει η αντιπαράθεση μια στοιχειώδη σοβαρότητα.
      Αν κάνουμε και το δεύτερο ουσιαστικό βήμα για να κατανοήσουμε ότι αριστερή πολιτική, δεξιά πολιτική και όποια πολιτική όπως και αν αυτή βαφτίζεται, δεν είναι παραμυθένιο αφήγημα για να διαβάζεται και να αποστηθίζεται σε λογοτεχνικά η φιλοσοφικά πονήματα, αλλά ένα συγκεκριμένο σύστημα αντιλήψεων με συγκεκριμένη ταυτότητα, συγκεκριμένο ρόλο στους πρωταγωνιστές και στους κομπάρσους του, συγκεκριμένες κοινωνικές και οικονομικές αναφορές, σαφείς επιδιώξεις και κυρίαρχα ζητούμενα. Έχει δυνάμεις κινητήριες, εργαλεία προώθησής της κλπ κλπ κλπ…
      Αν καταφέρεις τέλος φίλτατε να αποσυνδέσεις στο μυαλό σου τις έννοιες «ΣΥΡΙΖΑ» και «ΑΡΙΣΤΕΡΑ» μιας και ουδόλως συνδέονται, αν καταφέρεις να αποδεχτείς πως θέλει κώλο, αντίκωλο κι ένα κομμάτι κώλο περίσσευμα για να μπορεί να κάνει κανείς όλα όσα κάνουν και όλα όσα επιτυγχάνουν όλοι αυτοί που βγαίνουν στο δρόμο και αγωνίζονται ασυμβίβαστα για όλα όσα θεωρούνταν και ενδεχομένως συνεχίζουν να θεωρούνται «κοινωνικά κεκτημένα» και ότι όλοι αυτοί δεν είναι αργόσχολοι, ακαδημαϊστές, καφενόβιοι και ελιτιστές αλλά κάτι πολύ σπουδαιότερο που χρήζουν τουλάχιστον σεβασμού από τους αυτόκλητους επικριτές τους, τότε ενδέχεται να συμφωνήσουμε πως ουσιαστική αντιπαράθεση για τις πολιτικές που αφορούν όλους μας, δε γίνεται με επιδείξεις αγγλομάθειας και με κονσερβαρισμένα σερβιρισμένες απόψεις για τα ιστορικά γεγονότα.
      Ευτελέστατο φίλτατε το κριτήριο που επικαλείσαι, για να σταθμίσει κανείς το τι πραγματικά συνθέτει την ουσία της αριστερής πολιτικής αντίληψης και πρότασης. Κυρίως όμως αυτοπαγιδεύεσαι στη λογική του ακαδημαϊσμού την οποία υποτίθεται ότι καταδικάζεις.

      Διαγραφή
    2. Πολλοί χτίσανε καριέρες σαν συνδικαλιστές και δεν έκαναν ποτέ μια μέρα παραγωγική δουλειά στη ζωή τους. Από ότι γράφεις καταλαβαίνω ότι δεν ξέρεις αγγλικά, τουλάχιστον όχι αγγλικά της προκοπής, και ότι είσαι πεπεισμένος αριστερός. Με γειά σου με χαρά σου, και να' σαι καλά. Οι καιροί όμως του συνδικαλιστικού εκβιασμού, με τον οποίον οι διάφοροι αυτοαποκαλούμενοι αγωνιστές πλούτιζαν έχουν παρέλθει. Το να γαυγίζεις δεν είναι το ίδιο με το να δουλεύεις. Ναι, να αντιστεκόμαστε στην αδικία, προσωπική, κοινωνική, συλλογική, δεν λέω. Αλλά αυτό το δικαίωμα το κερδίζεις με παραγωγική προσφορά πριν από όλα. Η διαμαρτυρία, το σκούξο στο πεζοδρόμιο και τα άλλα αριστερά όπλα εκβιασμού δεν μπορεί να είναι η κύρια απασχόλησή σου και το βιοποριστικό σου εισόδημα. Όσον αφορά τη γνώση της αγγλικής, λυπάμαι, αλλά δεν μπορείς την σήμερον ημέρα να θεωρείς τον εαυτό σου διαβασμένο χωρίς να ξέρεις αγγλικά. Η πρόσβασή σου στην διανόηση είναι ελεγχόμενη από άλλους, όσους μεταφράζουν στη γλώσσα σου. Εγώ είμαι από τους πρώτους που φωνάζουν για την διατήρηση και προώθηση της Ελληνικής γλώσσας, αλλά είμαι επίσης και ο πρώτος που επιμένει σε πρόσβαση στην παγκόσμια κειμενογραφία, Και τέτοια πρόσβαση είναι δυνατή με τα Αγγλικά, αλλά, δυστυχώς, όχι με τα Ελληνικά. Οι Συριζαίοι τελικά, είναι μια θλιβερή παρένθεση στην ιστορία της χώρας. Όπως ήταν Ο Ανδρέας Παπανδρέου και οι λοιποί της μεταπολίτευσης. Το μεγαλύτερο πρόβλημα που μας κληρονόμησε η μεταπολίτευση δημιουργήθηκε μέσω διαστρέβλωσης της παιδείας. Μόνο στην Ελλάδα το πτυχίο είναι η κατάληξη σταδιοδρομίας και όχι η αφετηρία της. Όλοι οι κρατικοδιαιτοβαρεμένοι περιμένουν, πως κάπως θα βρεθεί τρόπος μετά το πτυχίο, να πιάσουν μια θέση στο δημόσιο, να χειρίζονται κάτι χαρτιά, και να πληρώνονται αδρά. Και κάθε τόσο να κατεβαίνουν στο πεζοδρόμιο για περαιτέρω αυξήσεις και προνόμια. Όσον αφορά σε παραγωγική προσφορά, αυτό στην Ελλάδα δεν είναι αναγνωρίσιμη έννοια. Κατά πολλούς αριστερούς μάλιστα η παραγωγική δουλειά και ότι την κάνει παραγωγική ελάχιστα απέχουν από το απόλυτο έγκλημα. Αν αυτά τα μυαλά δεν αλλάξουν, οι ελπίδες για μια χώρα της προκοπής είναι μηδαμινές. Να είσαι καλά.

      Διαγραφή
    3. Αδελφέ κάπου τό ΄χασες. Παρτο πάλι από την αρχή κι όταν βάλεις σε μια σειρά πέντε δράμια σκέψεις τα ξαναλέμε. Ως τότε θα υποκλιθώ στην αγγλομάθειά σου. Εσύ και ο ΓΑΠ... Διαθέτετε και την απεριόριστη πρόσβαση (εσύ και ο ΓΑΠ) στην παγκόσμια διανόηση. Τι κι αν ο ΓΑΠ δεν ήξερε να βάλει ούτε το κερί στο μανάλι, ή εστω να ξεχωρίσει τις κάλπες από τις κάλτσες ο μεγάλος στοχαστής... Τα ξαναλέμε εν ευθέτω χρόνω...

      Διαγραφή
    4. Ο ΓΑΠ δεν είναι Έλληνας. Όπως δεν είναι Έλληνες όσοι έχουν γεννηθεί και μεγαλώσει σε χώρες του εξωτερικού, ακόμα και αν οι δύο γονείς τους είναι Έλληνες και μιλάνε και Ελληνικά. Όπως εσύ δεν μπορείς να γίνεις κάτι άλλο από το να είσαι πρωταρχικά Έλληνας, έτσι και αυτοί. Πρωταρχικά ανήκουν εκεί που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν και μετά, ότι περισσεύει, αν περισσεύει, πάει αλλού. Ο κουλτουριάρικος προγραμματισμός που παίρνεις στα διαπλαστικά σου χρόνια σε σταμπάρει, θέλεις δε θέλεις, σε μεγάλο βαθμό. Και όλοι οι αγγλομαθείς δεν είναι σαν τον ΓΑΠ. Τα αγγλικά δεν είναι λύση, εργαλείο είναι. Το κλειδί που ανοίγει πολύ περισσότερα από τα Ελληνικά ή οποιαδήποτε άλλη γλώσσα. Δεν ζούμε απομονωμένοι σε κάποιο κλειστό κύκλωμα. Βεβαίως, η Ελληνική δύσκολη γλώσσα μας έδινε κάλυψη για πολλά χρόνια, και καταφέραμε περισσότερο από όλους τους άλλους στην Ευρώπη να καταχραστούμε τα πάντα χωρίς να μπορούν να βρουν οι Ευρωπαίοι άκρη. Ακόμα η ακαταλαβίστικη Ελληνική γλώσσα μας βοηθάει να παίζουμε τη γάτα και το ποντίκι με τους ξένους από τους οποίους έχουμε καταλήξει, σαν ηλίθιοι να εξαρτιόμαστε πλήρως. Η παγκόσμια γνώση, το χρήμα, τα πάντα που έχουν να κάνουν με ότι συμβαίνει στον κόσμο κινούνται όλα στα αγγλικά. Αλλά θέλει να έχεις και λίγο μυαλό. Οι απερίσκεπτες συνέπειες της ηλιθιότητας του ΓΑΠ είναι αυτό που μας έβαλε σε δρόμο χωρίς επιστροφή με τους Ευρωπαίους. Γέμισε όλα τα υπουργεία με αγγλόφωνους και ξαφνικά οι ξένοι μπορούσαν να συνεννοηθούν και να βρουν άκρη με τα Ελληνικά τερτίπια. Το παραμύθι τώρα τελείωσε λοιπόν, όσο κι αν πασχίζουν να το ξαναφέρουν στη ζωή οι ηλίθιοι ανεπάγγελτοι του ΣΥΡΙΖΑ. Η γνώση των αγγλικών για ένα Έλληνα πολιτικό δεν είναι για να κάνει φιγούρα, αλλά για να μην τον φέρνουν βόλτα οι λοιποί του επαγγέλματος στο εξωτερικό. Κανένας στο εξωτερικό δεν έχει σεβασμό για έναν ηγέτη χώρας που δεν ξέρει αγγλικά. Ούτε μπορείς να πείσεις στον παγκόσμιο χώρο με ντου γιου λάικ δη γκρης και άλλα τέτοια. Εν τω μεταξύ, όλοι οι αριστεροί που χειρίζονται το διαδίκτυο, κινητά, τηλεοράσεις και διαβάζουν μεταφράσεις ξένων συγγραφέων, καλό είναι κάποτε να αναρωτηθούν επιτέλους, πόσα από όσα έχουν γύρω τους δημιουργήθηκαν από κοινωνίες με αριστερή ιδεολογία. Αυτό, από μόνο του θα έκανε τον οποιονδήποτε λογικό άνθρωπο να ξαναρίξει μια ματιά.

      Διαγραφή
  3. Ο ΤΣΑΟΥΣΕΣΚΟΥ;ΜΑ ΑΥΤΟΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ.Ο ΤΙΤΟ;ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ.Ο ΜΑΟ Ο ΛΕΝΙΝ Ο ΣΤΑΛΙΝ;ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ.ΟΚ ΑΔΕΛΦΙΑ.ΚΑΤΑΛΑΒΑΜΕ.ΚΑΝΕΙΣ ΑΠ ΤΟΥΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟΥΣ ΠΟΥ ΚΥΒΕΡΝΗΣΑΝ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ ΓΙΑΤΙ ΗΤΑΝ ΟΛΟΙ ΑΘΛΙΟΙ..ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΚΥΒΕΡΝΗΣΑΝ.ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ.ΠΑΡ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΔΕΞΙΑ Κ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΣΙΩΝ ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΑΝ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ.ΧΕΡΙ ΧΕΡΙ ΑΓΚΑΛΙΑΣΜΕΝΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελα τώρα φίλε μου... Αράδιασέ μας και τους ηγέτες του αντίποδα για τους οποίους η ανθρωπότητα έχει ν απαριθμήσει θεάρεστο έργο... Πάμε: Χίτλερ, Τονυ Μπλερ, Μπους πατήρ και υιός, Νιξον, Πινοσετ, Φράνκο, Κεμαλ, Αριέλ Σαρόν, Νεντανιάχου... Παμε... Συνέχα φίλτατε...

      Διαγραφή
    2. ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΓΙΑ ΤΑ ΦΑΣΙΣΤΑΡΙΑ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΙΣ.ΔΙΑΦΩΝΩ ΟΜΩΣ ΜΕ ΤΑ ΙΔΕΟΛΟΓΗΜΑΤΑ ΔΕΞΙΑΣ Κ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΠΟΥ ΒΑΣΑΝΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ 200 ΧΡΟΝΙΑ.ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΒΙΔΕΣ ΜΠΟΥΛΟΝΙΑ Κ ΚΑΤΣΑΒΙΔΙΑ.ΟΧΙ ΓΙΑ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ.ΔΕΞΙΟΙ Κ ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΥΣ.ΔΕΞΙΑ Κ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΒΓΑΛΜΕΝΟΙ ΑΠ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΗΤΡΑ.ΤΗ ΜΗΤΡΑ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΠΑΥΛΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΙΣΛΑΜ.Η ΙΔΙΑ ΜΗΤΡΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΑ ΑΔΥΣΩΠΗΤΟΥΣ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΥΣ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ.(ΑΣΧΕΤΑ ΑΠ ΑΥΤΑ ΝΑΣΑΙ ΚΑΛΑ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΩ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΣΟΥ.ΟΑΣΗ)

      Διαγραφή
  4. Έχεις απόλυτο δίκιο. Το να επιμένει κανείς να είναι αριστερός μετά από τόσες παταγώδεις καταστροφικές αποτυχίες της αριστεράς, και να πιστεύει μάλιστα ότι η αριστερά μετά από τόσα εκατομμύρια εγκλήματα παγκοσμίως έχει κάποιο ηθικό πλεονέκτημα είναι σκέτη τρέλα. Όσο για τα περί Σιών...εκεί είναι το πραγματικό πρόβλημα, αλλά άντε να το εξηγήσεις αυτό στον κόσμο και να καταφέρεις να βγάλεις άκρη μετά από τόσα χρόνια προπαγάνδας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή