Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2015

Οι νεκροί στον Παράδεισο, εμείς στην Κόλαση

Οι αλαλαγμοί εναντίον των τζιχαντιστών, του φανατισμού, της τρομοκρατίας, δεν αλλάζουν ούτε κατά κεραία τις θέσεις των Δυτικών χωρών στο Συριακό-Μεσανατολικό. Κεντρικό αίτημα/ απαίτηση των Αρχόντων της Δύσης ήταν και παραμένει να φύγει ο Άσαντ, το επιβεβαίωσε στην ομιλία του στην Εθνοσυνέλευση ο Ολάντ τη Δευτέρα, 16-11... 

Οι τρομοκράτες είναι παιδιά της Ευρώπης, δεύτερης και τρίτης γενιάς. Όχι της Ευρώπης για την οποία μιλάει ο Έλληνας πρωθυπουργός, αυτή η Ευρώπη ίσως υπήρξε αλλά τώρα δεν υπάρχει, το ξέρουν όλοι και το ξέρει και ο ίδιος. Αν δεν το ξέρει αλλοίμονο σε μας.


του ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΥ

Ο Άσαντ είναι ο άνθρωπος κλειδί για την παρουσία και το ρόλο της Ρωσίας στην περιοχή. Αν φύγει ο Άσαντ οι Ρώσοι θα ήταν το πολύ ένας ενοχλητικός αλλά ανήμπορος γείτονας υπό την συγκαταβατική ανοχή των ισχυρών που...

έχουν από αιώνες τον έλεγχο της Μ. Ανατολής. 


Ο πόλεμος είναι η συνέχεια της πολιτικής με άλλα μέσα και όσο και αν το βρίσκουν κοινότοπο, ξεπερασμένο, ορισμένοι, ιδίως της Αριστεράς, ανίκανοι να αντιληφθούν τι σημαίνει κρατικό συμφέρον και γεωπολιτική διάσταση των πραγμάτων, η διάσημη φράση του Κλαούζεβιτς ισχύει απολύτως. Αν η Ευρώπη, η Δύση ακριβέστερα, βρίσκεται σε πόλεμο με τους ισλαμιστές, όπως διακηρύσσουν στομφωδώς οι διάφοροι πολιτικάντηδες που μας κυβερνούν, τότε δεν υπάρχει περίπτωση να αλλάξει κάτι το ουσιαστικό στη στάση τους. Το συμφέρον τους επιτάσσει να παραμείνουν κυρίαρχοι στη Μ. Ανατολή και θα κάνουν τα πάντα για να το πετύχουν. Θα ρίξουν όση στάχτη χρειάζεται στα μάτια μας, θα χύσουν όλα τα δάκρυα, θα φορέσουν την πανοπλία του αγνού ιππότη, θα κάνουν τα πάντα για να μας σύρουν πίσω τους. Μας χρειάζονται. Και είναι, ίσως, λυπηρό αλλά ο πολύς ο κόσμος, ανεξάρτητα από τις πολιτικές του τοποθετήσεις, ξέρει, από πείρα δεκαετιών, συνειδητά ή υποσυνείδητα, ότι  η κυριαρχία της Δύσης στις επίμαχες περιοχές σημαίνει τη δική του καλοπέραση. Οι αντιδράσεις αρχίζουν όταν η άλλη πλευρά αντιστέκεται χύνοντας ποτάμια το αίμα της. Όπως στην Αλγερία, στο Βιετνάμ, στη Συρία.

Αγαπημένη καραμέλα της Αριστεράς είναι η διεθνής αλληλεγγύη αρκεί να είναι της αρεσκείας και της επιλογής της. Η αλληλεγγύη προς τους Παλαιστίνιους είναι εντάξει. Η αλληλεγγύη των Ιρανών και της Χεζμπολά στους Σύριους είναι χάλια, ανύπαρκτη αν όχι καταδικαστέα. Όταν η Αριστερά δεν καταλαβαίνει τον Κόσμο γύρω της, όταν ο μαρξισμός την πνίγει αντί να την εμπνέει, όταν παπαγαλίζει περί τάξεων και ιμπεριαλισμών χωρίς επίγνωση περί τίνος πράγματος ομιλεί, όταν δεν μπορεί να ξεχωρίσει ποιος είναι σήμερα ο φίλος και ποιος ο αντίπαλος, τότε είναι μοιραίο να αφήνει ορθάνοιχτη  την πόρτα σ’ αυτό που δικαίως απεχθάνεται: στο φασισμό.


Οι τρομοκράτες είναι παιδιά της Ευρώπης, δεύτερης και τρίτης γενιάς. Όχι της Ευρώπης για την οποία μιλάει ο Έλληνας πρωθυπουργός, αυτή η Ευρώπη ίσως υπήρξε αλλά τώρα δεν υπάρχει, το ξέρουν όλοι και το ξέρει και ο ίδιος. Αν δεν το ξέρει αλλοίμονο σε μας. Αυτή την Ευρώπη γνώρισαν οι τρομοκράτες, σ’ αυτήν μεγάλωσαν, την έζησαν και την πολεμούν με βαρβαρότητα, ανταποδίδοντάς της τα ίσα για τα πεπραγμένα του αποικιοκρατικού παρελθόντος. Τότε οι αποικιοκρατούμενοι δεν μπορούσαν καν να φανταστούν ότι ήταν δυνατόν να αγγίξουν τις Μητροπόλεις. Τώρα μπορούν.

Ωστόσο και εδώ χρειάζεται σκέψη. Είναι πλέον κοινός τόπος ότι το ισλαμικό κράτος είναι δημιούργημα των ΗΠΑ αλλά, λένε αρμόδιοι, συνέπραξαν και οι γαλλικές μυστικές υπηρεσίες. Είναι, λοιπόν, περίεργο ότι οι εν λόγω υπηρεσίες βρίσκουν σε χρόνο μηδέν εκ των υστέρων τους ενόχους αλλά είναι εντελώς ανίκανες να τους προλάβουν παρά το ότι η προετοιμασία για έξη επιθέσεις από 20 τρομοκράτες απαιτεί πολλαπλάσιο αριθμό συνεργατών, όλοι τους σεσημασμένοι και πάντως ύποπτοι. Το ίδιο ακριβώς είχε γίνει και με την επίθεση στους δίδυμους πύργους στις ΗΠΑ.

Η δεύτερη σκέψη είναι ότι οι τρομοκράτες δεν άγγιξαν  τις πλούσιες γειτονιές του Παρισιού αλλά χτύπησαν μαζικά μικρομεσαίες περιοχές, πηγή πιθανών αν όχι βέβαιων κοινωνικών αντιδράσεων σε κάθε είδους νέες πολεμικές περιπέτειες. Οι επιθέσεις εκτός από φόβο προκαλούν συσπείρωση και απαίτηση «απάντησης» για να τιμωρηθεί ο εχθρός. Η εσωτερική αστυνομοκρατία ας θεωρηθεί παράπλευρη απώλεια.

Ο πόλεμος θα συνεχιστεί στη Μ. Ανατολή ενδεδυμένος πλέον με το υψηλής ραπτικής κοστούμι του αντιτρομοκρατικού αγώνα, με την ανοχή και συγκατάθεσή μας, στην πράξη. Οι ειρηνόφιλοι λυγμοί της Αριστεράς είναι παντελώς ανώφελοι-αν δεν είναι και υποκριτικοί-αφού δεν τολμάει να ξεχωρίσει τα στρατόπεδα, να διακρίνει τους μεν από τους δε, ανίκανη να ξεχωρίσει δυο γαϊδουριών άχυρα. Και επειδή ο πόλεμος θα συνεχιστεί πάνω στα προϋπάρχοντα συμφέροντα, θα συνεχιστούν και τα πισώπλατα μαχαιρώματα μεταξύ των υποτιθέμενων συμμάχων. Πιο έμπειροι οι Βρετανοί προσέγγισαν ήδη τους Ρώσους ελπίζοντας ότι θα τους τυλίξουν σε μια θανάσιμη περίπτυξη, να συμβιβαστούν, έναντι ανταλλαγμάτων, με τη Δύση.

Οι βομβαρδισμοί των Γάλλων στη Ράκα δεν είναι τυχαίοι. Η Ράκα είναι πρωτεύουσα των ισλαμιστών και επόμενος στόχος των Συριακού στρατού και της Ρωσίας. Η κατοχή της πρωτεύουσας δίνει πλεονέκτημα αλλά χωρίς στρατό στο έδαφος η κατάληψη/κατοχή της Ράκα είναι ανέφικτη και γι’ αυτό ο Ολάντ ζητάει επέμβαση του ΝΑΤΟ. Η επανάληψη των Σταυροφοριών 800 χρόνια μετά, μάλλον με καρικατούρα θα έμοιαζε και η Γερμανία όπως και ο Ομπάμα είπαν ήδη όχι. Αν η Γαλλία-στόχος μετατραπεί σε Γαλλία-μοναχικό-θύμα και καταρρεύσει τότε θα σύρει την ΕΕ μαζί της διαταράσσοντας τη συνολική ισορροπία του Δυτικού Κόσμου.  


Το πρόβλημα της Ευρώπης (της ΕΕ) είναι τριπλό: Φοβάται αυτούς που θέλουν να μπουν, το ανεξέλεγκτο κύμα προσφύγων. Δεύτερον δεν μπορεί να τους δεχθεί όλους και κυριολεκτικά δεν ξέρει τι να κάνει όσους «περισσεύουν». Η εύκολη λύση είναι να τους φορτώσει στην Ελλάδα και στους γείτονες αλλά τότε επεκτείνει τη φωτιά από τη Μ. Ανατολή στα Βαλκάνια. Και τρίτον νομίζει ότι όσοι γίνουν δεκτοί θα ανανεώσουν τη στρατιά των εργοστασιακών δούλων της δεκαετίας του 60. Αλλά οι προσερχόμενοι είναι υποψήφιοι τρομοκράτες μόνο και μόνο από την αντιμετώπιση που θα έχουν στον «πολιτισμένο» Βορρά, ρατσισμό, βία, περιφρόνηση. Οι μετανάστες δεν είναι πλέον οι αμόρφωτοι και περιδεείς του 60. Ισχύει ο Κλαούζεβιτς αλλά ισχύει και το λαϊκό ότι όταν σκορπίζεις ανέμους θερίζεις θύελλες. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου