Η Αργεντινή είναι και πάλι στο προσκήνιο, ως ισχυρή οικονομία - η 3η της Λατινικής Αμερικής - που βρίσκεται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Οι αναλύσεις δίνουν και παίρνουν, με αφορμή και τη χτεσινή προγραμματισμένη συνάντηση του υπουργού Οικονομικών της νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης του Μαουρίσιο Μάκρι, Νικολάς Ντουχόβνε, με την διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Κριστίν Λαγκάρντ στην Ουάσιγκτον...
Η κυβέρνηση της χώρας ανακοίνωσε τη Δευτέρα τις βασικές κατευθύνσεις ενός πακέτου περικοπών, με στόχο να επιτύχει στο τέλος του 2019 ισοσκελισμένο προϋπολογισμό με έλλειμμα στο 0% (από 2,6% που είναι σήμερα), ζήτημα που τροφοδοτεί τον πληθωρισμό που «τρέχει» με 30%, ενώ το...
εθνικό νόμισμα υποτιμάται έναντι του δολαρίου (σήμερα είναι στο 1/39). Τα μέτρα που ανακοίνωσε περιλαμβάνουν περικοπές στις δημόσιες επενδύσεις, κάτι που σημαίνει περικοπές στην επιδότηση στις μεταφορές και την ηλεκτρική ενέργεια, που θα πλήξουν ιδιαίτερα τα λαϊκά στρώματα.
“Στη δεύτερη φάση του εισέρχεται το διαστροφικό πείραμα της Αργεντινής. Καταργούνται τα υπουργεία Εργασίας και Υγείας, στο πλαίσιο των οδυνηρών μέτρων δημοσιονομικής προσαρμογής, για τη δραστική μείωση του δημόσιου ελλείματος και την επιτάχυνση της εκταμίευσης των δόσεων του νέου δανείου 50 δις από το ΔΝΤ, που πήρε η χώρα.
Η Αργεντινή, μια από τις πλουσιότερες χώρες της Λατινικής Αμερικής στις αρχές του 2000, αποτέλεσε ένα από τα πιο σημαντικά πειραματόζωα στο εργαστήρι των αγορών. Σκληρές πολιτικές που πρωτοεμφανίσθηκαν εκεί εφαρμόσθηκαν με επιτυχία στο πειραματόζωο της Ευρώπης που λέγεται Ελλάδα και μετέπειτα εξαπλώθηκαν στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες. Οπότε η συνέχεια στα μέρη μας, αργά ή γρήγορα, μάλλον θα πρέπει να θεωρείται αναμενόμενη" Λέει η Μαρία Δεναξά…
Οι εξελίξεις στην Αργεντινή αποδεικνύουν ότι είτε με σοσιαλδημοκρατική διαχείριση, όπως αυτή από το 2001 έως το 2015 των Νέστορ Κίρσνερ και Κριστίνα Φερνάντες Κίρσνερ, που παρά τις μεγαλοστομίες για πατριωτική πολιτική ενίσχυε το κεφάλαιο, είτε με τη νεοφιλελεύθερη του Μάκρι που την διαδέχτηκε, οι καπιταλιστές στηρίζουν την ανάκαμψή τους από την κυκλική κρίση του συστήματος στο τσάκισμα των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων.
Αποδεικνύεται δε ότι η «υπερήφανη διαπραγμάτευση για το χρέος» των δήθεν αριστερών κυβερνήσεων, όπως πούλαγε και στη χώρα μας ο ΣΥΡΙΖΑ το 2015, για την περίπτωση της Αργεντινής θωράκιζε την καπιταλιστική κερδοφορία, ενώ προετοίμαζε τη νέα αντιλαϊκή επίθεση. Κατέρρευσαν έτσι και οι αυταπάτες περί «δίκαιης ανάπτυξης» στον καπιταλισμό - αντίστοιχα φούμαρα λέγονται και πάλι - ότι δήθεν μπορεί να είναι και υπέρ των εκμεταλλευτών και υπέρ των εκμεταλλευόμενων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου