Κυριακή 6 Ιουλίου 2014

ΑΝΗΣΥΧΟΥΝ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΑ ΦΙΔΙΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΣΑΝ ΤΟ ΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΙΣΛΑΜΟΦΑΣΙΣΜΟΥ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΉΤΗ

Τα αποσπάσματα άρθρου που ακολουθούν είναι αποκαλυπτικά γιατί είναι διαπιστώσεις ενός "δημοκράτη" με ρόλο πρωταγωνιστικό την εποχή που οι νατοϊκές βόμβες του ολέθρου τίναζαν στον αέρα τα Βαλκάνια και εδραίωναν τους πρώτους ισχυρούς με κρατική οντότητα ισλαμικούς θύλακες στη Βοσνία....

Κυνισμός ή ασχετοσύνη οι βομβαρδισμοί;

Δείτε τι εκτιμά ο εν λόγω "κύριος" και στο τέλος του άρθρου θα τον δείτε και με ονοματεπώνυμο. Θυμηθείτε τη στάση του εκείνη τη μαύρη εποχή που τα σύνορα στα Βαλκάνια επαναχαράχτηκαν, και τότε θα αντιληφθείτε σε πόσο επικίνδυνη περτιδίνηση εισέρχεται πλέον ολόκληρος ο πλανήτης...


Το «προπατορικό αμάρτημα» των ΗΠΑ ήταν η στρατιωτική επέμβαση στο Ιράκ το 2003 υπό την καθοδήγηση του προέδρου Τζορτζ Γ. Μπους... 

Οι «νεοσυντηρητικοί» που βρίσκονταν τότε στην εξουσία αγνόησαν την ανάγκη του να γεμίσει με κάποιον τρόπο το κενό εξουσίας που δημιουργήθηκε με την απομάκρυνση του Σαντάμ Χουσεΐν. Και η βιαστική, πρόωρη αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων, που διέταξε ο νυν πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα, αποτέλεσε μια δεύτερη αποτυχία της Ουάσιγκτον. Η αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων περίπου συνέπεσε με το ξέσπασμα των εξεγέρσεων της Αραβικής Ανοιξης και του εμφυλίου στη Συρία, ενώ η σχεδόν πεισματική παθητικότητα των ΗΠΑ να αναλάβουν τον ρόλο της δύναμης τήρησης της τάξης στην περιοχή απειλεί πλέον το Ιράκ με διάλυση, μια διάλυση που θα προκληθεί από την ταχεία αναρρίχηση του Ισλαμικού Κράτους στο Ιράκ και τη Συρία  (ISIS) που τώρα κατέχει την δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του Ιράκ, τη Μοσούλη.

Ο ρόλος της Ιορδανίας, τα Βαλκάνια και η Ευρώπη
Αμφότερες οι πλευρές αντιμάχονται τους ίδιους τζιχαντιστές, οι οποίοι υποστηρίζονται από τους υποτιθέμενους συμμάχους των ΗΠΑ, τα κράτη του Περσικού Κόλπου τα οποία καθοδηγούνται από σουνίτες. Παρ' όλο που οι ΗΠΑ και το σιιτικό Ιράν συνεχίζουν να αρνούνται κάθε επίσημο ενδεχόμενο συνεργασίας τους, οι τροχοί έχουν αρχίσει να κινούνται και οι διμερείς συνομιλίες έχουν αρχίσει να γίνονται ρουτίνα. Μια καίρια ερώτηση για το μέλλον της περιοχής είναι το κατά πόσον η Ιορδανία, που παίζει ρόλο-κλειδί στην ισορροπία της Μέσης Ανατολής, θα επιβιώσει αλώβητη από αυτές τις γεωπολιτικές ανακατατάξεις.
Αν δεν τα καταφέρει, τότε θα μπορούσε να καταρρεύσει όλη η ισορροπία δυνάμεων στην «παραδοσιακή» μεσανατολική μάχη ανάμεσα στο Ισραήλ και στους Παλαιστίνιους. Και οι συνέπειες θα είναι απρόβλεπτες και ανυπολόγιστες. Για την Ευρώπη, τα γεγονότα στη Μέση Ανατολή ενέχουν δύο κινδύνους: την επιστροφή τζιχαντιστών που απειλούν να φέρουν μαζί τους τον τρόμο, καθώς και μια διάχυση των εξτρεμιστικών τους ιδεών στα Βαλκάνια. Συνεπώς, για τη δική τους ασφάλεια, τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης θα πρέπει να επιδείξουν μεγαλύτερη προσοχή στην Νοτιοανατολική Ευρώπη σε σχέση με όση επέδειξαν στο παρελθόν. 
 
Οι παραπάνω διαπιστώσεις ανήξουν στον γνωστό Γιόσκα Φίσερ, ηγετικό στέλεχος των Γερμανών Πρασίνων επί σχεδόν 20 έτη, διετέλεσε υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας και αντικαγκελάριος από το 1998 ως το 2005. Ποιός δε θυμάται τη στάση του ανδρός, όταν οι νατοϊκές βόμβες του ολέθρου τίναζαν στον αέρα τα Βαλκάνια και εδραίωναν τους πρώτους ισχυρούς με κρατική οντότητα ισλαμικούς θύλακες στη Βοσνία....

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου