ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΙ ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ

Εναν μακρύ κατάλογο με στοιχεία για τη στάση των Ελλήνων στρατιωτικών στη διάρκεια της δικτατορίας '67-'74 παρουσίασε στην εκδήλωση στο Πάρκο Ελευθερίας ο Αντώνης Κακαράς αρχιπλοίαρχος ε.α. Παρουσιάζουμε ορισμένα αποσπάσματα:...

Ο Αντ. Κακαράς

Οπως σημείωσε «για την επιβολή της δικτατορίας ένας σχετικά μικρός αριθμός μυημένων αξιωματικών κινείται αποφασιστικά και πετυχαίνει η εφαρμογή του σχεδίου. Ο Βασιλιάς συνεργάζεται. Κυρίαρχο σύνθημα, ιδεολογία και επιχείρημα ήταν...

η προστασία της χώρας από τον κομμουνισμό, το ίδιο ακριβώς θα πουν εφτά χρόνια αργότερα - σαν σήμερα - όταν κληθούν οι Ενοπλες Δυνάμεις να προστατέψουν τα σύνορα από σμήνη κομμουνιστικών αεροσκαφών που κατεβαίνουν δήθεν προς Νότο να καταλάβουν την Ελλάδα. 

Ενώ την ίδια στιγμή δυνάμεις Τούρκων υπό την προστασία βρετανικών και αμερικανικών πλοίων και αεροσκαφών θα εισβάλουν στην Κύπρο. Την πληροφορία για επερχόμενη εισβολή των δυνάμεων του Συμφώνου της Βαρσοβίας θα μεταφέρει ο τότε αρχηγός του Ναυτικού Αραπάκης, ένα μοιραίο πρόσωπο που σε λίγες μέρες θα γίνει το δεξί χέρι του Καραμανλή μέσα στις Ενοπλες Δυνάμεις για το επόμενο εξάμηνο της αποκληθείσης μεταπολίτευσης. Ο άνθρωπος αυτός υπηρέτησε δύο δικτάτορες και τέσσερις κυβερνήσεις.

Επανερχόμενοι στην 21η Απριλίου παρατηρούμε πως ποσοστό σημαντικό των μονίμων στρατιωτικών αγκαλιάζει το διάβημα. Ενας, επίσης, σημαντικός αριθμός στρατιωτικών που αιφνιδιάζεται, δεν τάσσεται με το καθεστώς απ' την πρώτη στιγμή, αλλά και δεν κινητοποιείται εναντίον του. Περιμένει τις εξελίξεις, υπακούει, συμμετέχει στην άσκηση εξουσίας, καλύπτει θέσεις κρίσιμες για τον έλεγχο της δημόσιας ζωής και της διοίκησης γενικότερα. Τα πανεπιστήμια αποκτούν και τον δικό τους στρατιωτικό, οι επιτροπές ελέγχου φρονημάτων επίσης, οι ΔΕΚΟ, άλλες υπηρεσίες το ίδιο.

Οι μαζικές και δυναμικές αντιδράσεις κατά του καθεστώτος εκδηλώθηκαν, με συμμετοχή στελεχών του ναυτικού (και όχι μόνον) με κινητοποίηση πλοίων σε δύο περιπτώσεις. Στις 13 Δεκέμβρη 1967 στο πλαίσιο του αποκαλούμενου "Κίνημα του Βασιλιά" και το Μάιο του 1973 με το Αντιτορπιλικό ΒΕΛΟΣ, που υπήρξε και η δυναμική έκφραση του "Κινήματος του Ναυτικού".

Το συγκεκριμένο Οπλο παρουσίαζε μαζικά τις προτιμήσεις του κατά της δικτατορίας και με τη μορφή "κινημάτων" και συχνά με ομαδοποιήσεις, οργανώσεις και ανολοκλήρωτα σχέδια για επιχειρήσεις σύλληψης των πρωτεργατών, καταλήψεις νησιών κ.λπ. Η κατάληψη της Κρήτης αποτελεί κοινό παράγοντα στις συζητήσεις και σχεδιάσεις.

Πιο αξιόλογο όμως συμπέρασμα είναι πως το κίνημα του ναυτικού υπήρξε κορυφαία αντιχουντική πράξη... με όλες τις οργανωτικές κ.λπ. αδυναμίες... με όλα τα θετικά που προκύψανε... με την αξιοποίηση της ιδιότητας των συνωμοτών του... με την ικανοποίηση πως πράξανε το σωστό!

Η υπόθεση του Α/Τ ΒΕΛΟΣ αποτελεί το δυναμικό μέρος του Κινήματος. Είναι η "ανταρσία" του πληρώματός του υπό τον κυβερνήτη αντιπλοίαρχο Ν. Παππά, που ξετίναξε από τις ανακοινώσεις του Απριλιανού καθεστώτος την έκφραση "οπερετικό". 

Το εγχείρημα του Παππά και όσων είχαν επιλεγεί από τη συντριπτική πλειοψηφία των προθύμων του πληρώματος να τον ακολουθήσουν (έξι νεαροί σημαιοφόροι, είκοσι ένας νεαροί υπαξιωματικοί, όλοι άγαμοι, χωρίς οικογενειακές υποχρεώσεις, και μόνιμοι) τρελάνανε τη χούντα.

Η Πολεμική Αεροπορία έχει την εκπροσώπησή της στην αντίσταση με την οργάνωση "ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ - ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ - ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ" της οποίας ηγείται ο Τάσος Μήνης.

Από τον Στρατό Ξηράς, κυρίως προέρχονται τα μέλη της οργάνωσης "ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ".

Υπήρξε ικανός αριθμός αξιωματικών και των τριών Οπλων που απομακρύνονται με αποστρατείες και αποτάξεις από τους πρώτους μήνες μετά το πραξικόπημα. Αλλά και τα Σώματα Ασφαλείας δεν έμειναν έξω από εκκαθαρίσεις.

Η άποψη που ενίοτε ακούγεται πως, αποφεύγονται στη δικτατορία οι ποινικές διώξεις, επειδή στην ουσία διώκτες και διωκόμενοι προέρχονται (τουλάχιστον η πλειοψηφία των τελευταίων) από την ίδια δεξαμενή του συντηρητικού πολιτικού χώρου, δεν ευσταθεί. Αντίθετα, έχουμε παραδείγματα, όπου οι κατασταλτικοί μηχανισμοί υπήρξαν ιδιαίτερα σκληροί».

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ