Το κόμμα που δημιουργεί ο Γιώργος Παπανδρέου προσφέρει μια σπάνια
δυνατότητα στους μελετητές της ανθρώπινης συμπεριφοράς και ειδικότερα σε
όσους καταπιάνονται (χωρίς ελπίδα) να μετρήσουν (σε ευρεία κλίμακα) το
μέγεθος ή τα όρια της βλακείας…
του ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΗΛΑΚΑ
Δεν έχει και μεγάλη σημασία αν τα κίνητρα του ΓΑΠ να ιδρύσει ένα
κόμμα για να ξανα…σώσει τον τόπο εμπίπτουν στην απεραντοσύνη της δικής
του (πολιτικής) βλακείας. Ή αν, αντίθετα, ποντάρει στην...
απέραντη βλακεία
του Ελληνα ψηφοφόρου από τον οποίο ζητά να τον ξανα-εμπιστευτεί. Σε
κάθε περίπτωση, η υπόθεση αυτή (δηλαδή η δημιουργία του κόμματος ΓΑΠ)
ξεπερνά το χώρο της πολιτικής ανάλυσης και η ερμηνεία της απαιτεί
προφανώς τη συνδρομή άλλων επιστημονικών κλάδων όπως της ψυχιατρικής,
για παράδειγμα.
Αυτό ωστόσο που έχει ενδιαφέρον δεν είναι η πολιτική βλακεία ενός
ανθρώπου (του ΓΑΠ) που υπήρξε πρωθυπουργός της χώρας και μέσα σε 2 μόλις
χρόνια κατάφερε να την τινάξει στον αέρα. Το εξαιρετικά ενδιαφέρον έχει
να κάνει με το πόσους αυτός ο συγκεκριμένος άνθρωπος μπορεί να πείσει
να τον ξανα εμπιστευθούν.
Σ αυτό ακριβώς το σημείο μπορεί να αναζητηθεί η μεγάλη συμβολή του
ΓΑΠ στη μελέτη του φαινομένου καθώς οι εκλογικές επιδόσεις του μπορούν
να μας δώσουν μια τάξη μεγέθους της εξάπλωσης της βλακείας σε
πανελλαδική κλίμακα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου