Η ΔΙΟΛΙΣΘΗΣΗ ΚΑΙ ΜΕΤΕΞΕΛΙΞΗ ΜΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΑΛΑΦΙΣΜΟ - ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΗΣ ΝΙΓΗΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΝΙΓΗΡΑ

Μια ριζοσπαστική  σαλαφιστική ιδεολογία (σαλάφ πρόγονος επιτροφή στις ρίζες του πρωτογενούς αυστηρού ισλάμ δόγμα Σ.Αραβίας) άνοιξε τη μαύρη τρύπα σιγά σιγά στη νιγηριανή κοινωνία...

Κατόρθωσε ν΄αναπτυχθεί  σερφάροντας πάνω στο γουαχαμπίτικο κύμα με άλλα λόγια στο φονταμενταλιστικό ισλάμ που στην κυριολεξία σάρωσε τον Νίγηρα και τις άλλες sahéliens χώρες εδώ και μια 20ετία τουλάχιστον προωθούμενο από...

την Σαουδική Αραβία και το Κατάρ με μαζική χρηματοδότηση,εκπαίδευση κληρικών και μιντιακή προπαγάνδα.

Η νιγηριανή κοινωνία συντονίστηκε  όλο και πιο πολύ από αυτό το δικανικού τύπου ισλάμ μιας αραβικής κουλτούρας προσκολλημένης στο παρελθόν που επεμβαίνει με ορατό τρόπο σε όλους τους δημόσιους χώρους. Η άρνηση του οικογενειακού κώδικα, οι όρκοι των δικαστών στο κοράνι, η κάλυψη της γυναίκας με τα πέπλα ή η ύπαρξη τζαμιών στο εσωτερικό όλων των δημόσιων κτιρίων δεν είναι παρά ορισμένα μόνο ενδεικτικά σημάδια μεταξύ άλλων αυτής της μεταστροφής. Κάθε εκλογική αναμέτρηση είναι έκτοτε ένα πεδίο μάχης μεταξύ των υποψηφίων για να δώσει το μάξιμουμ στους ιμάμηδες, marabouts και ουλεμάδες θεολόγους που εμφανίζουν ως το πιο καλό μουσουλμάνο τον πιο ευσεβή ,τον πιο αυστηρό.

  

Πάνω σε αυτήν την φονταμενταλιστική βάση ο ριζοσπαστικός σαλαφισμός κατάφερε να αυξηθεί κάνοντας την μη ανοχή μια πρωταρχική αξία πολλαπλασιάζοντας τα πύρινα αντιδυτικά και αντιχριστιανικά κηρύγματα,ενδυναμώνοντας τις ακρότητες και αναγνωρίζοτας ως στατιώτες του ισλάμ τους τζιχαντιστές. Το ν΄ ανατρέχεις στη βία νομιμοποιήθηκε έτσι ολοένα και πιο πολύ.

Οι νέοι των λαικών περιοχών είναι ιδιαίτερα επηρεασμένοι από την σαλαφιστική ιδεολογία και κυρίως οι άνεργοι,οι εργάτες ή οι μαθητές των κορανικών σχολείων μαντράσα. Η σαλαφιστική ιδεολογία εισχωρεί επίσης αρκετά και σε άλλα κοινωνικά στρώματα όπως μαθητές, φοιτητές και εκπαιδευτικούς.

Οι τζιχαντιστές μπορούν μέσα σε αυτήν την σαλαφιστική ιδεολογία εύκολα να εμφανίζονται ως ήρωες. Αυτό δεν σημαίνει ότι τα τζιχαντιστικά κινήματα στρατολογούν μαζικά στο Νίγηρα.

Η  Boko Harram επιχειρεί στην ΒΑ Νιγηρία και στο Β Καμερούν. Ο Νίγηρας δεν αποτελεί ακόμη ένα πεδίο μάχης γι αυτήν.Αλλά οι συμπαθούντες των τζιχαντιστών πολλαπλασιάζονται.  

Η περίπτωση της Boko Harram είναι σύνθετη. Από την μια υπάρχει μια θεωρία συνομωσίας που θεωρεί ότι είναι κατασκεύασμα των δυτικών για την επανακλογή του  Jonathan Goodluck και την αποφυγή εκλογής  ενός μουσουλμάνου του Βορρά στη Νιγηρία. Απ΄την άλλη η   Boko Harram γοητεύει γιατί αυτή απορρίπτει με ριζοσπαστισμό τη δύση και το σύγχρονο δημοκρατικό μοντέλο. 

Και στο Β.Μαλί οι τζιχαντιστές επιτίθενται κατά του κράτους κάτι που γοητεύει την κοινωνία του Νίγηρα.Αυτή η απόρριψη της πολιτικής ελίτ εκτείνεται και στην μετριοπαθή μουσουλμανική νομενκλατούρα αφού οι επίσημες ισλαμικές ενώσεις κατηγορούνται για διαπλοκή με το κράτος και διαφθορά του ιερατείου.

Οργανώσεις όπως η  Mujao ή η Boko Haram γίνονται αποδεκτές γιατί μόνο αυτές επιτίθενται στη Δύση,στις ντόπιες ελίτ και μόνο αυτές κηρύτουν μια ριζοσπαστική αλλαγή.

Η ιδεολογική μάχη χάθηκε; Θα πρέπει να το φοβόμαστε αν μια κοινωνική έκρηξη δεν εκδηλωθεί.

Βέβαια ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού παραμένει έξω από την φονταμενταλιστική επιρροή.όσο για τους σαλαφιστές αυτοί δεν είναι παρά μια μειονότητα.Ασφαλώς μια πλειοψηφία του πληθυσμού δεν θέλει τη βία και επιθυμεί την ειρηνική συνύπαρξη με τους χριστιανούς. Αλλά αντιθέτως είναι οι σαλαφιστές εκείνοι που κατέχουν τους δημόσιους χώρους και τα ΜΜΕ. Οι σαλαφιστές είναι επίσης αυτοί που βρίσκονται στην επίθεση. Είναι οι κήρυκές τους που αναπαράγουν τις κασέτες και τα βίντεο του δρόμου.

Το σχολείο δεν είναι πια ένας τόπος εκμάθησης κοινωνικών αξιών και κριτικής σκέψης.Το πανεπιστήμιο δεν είναι πια ένας χώρος αντίστασης.Έκτοτε είναι ένας χώρος ανοιχτός στον σαλαφισμό.

Οι υπέρμαχοι ενός ισλάμ των Φώτων,οι οπαδοί ενός ισλάμ ανοχής,οι μετριοπαθείς μουσουλμάνοι,οι δημοκράτες που υπερασπίζονται ένα κοσμικό κράτος έχουν αναδιπλωθεί στη σιωπή.’Ολοι αυτοί περισσότερο ή λιγότερο είναι φοβισμένοι. Γιατί το να επιτεθείς στον σαλαφισμό εμπεριέχει έναν υψηλό κίνδυνο. Κινδυνεύεις να το εκλάβουν ως επίθεση στο ισλάμ.

Με άλλα λόγια είναι οι εξτρεμιστές μουσουλμάνοι αυτοί που έχουν το πάνω χέρι.Αυτοί καθορίζουν τα πράγματα.Αυτοί είναι που διεξάγουν έναν ιδεολογικό αντίπαλο χωρίς αντιπάλους.Δεν τους ακουμπάει κανείς. 

Μια ενδεικτική απόδειξη αυτής της ανησυχητικής παραίτησης του μετριοπαθούς ισλάμ ως πολιτική τάξη  είναι ότι δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ μια διαδήλωση του λαού κατά της Boko Harram  στο Νίγηρα.Ούτε μια εκδήλωση διαμαρτυρίας ή συμπαράστασης δεν έγινε στην Niamey για τα θύματα της οργάνωσης π.χ για τις απαχθείσες μαθήτριες του λυκείου ή για τον εμπρησμό δεκάδων εκκλησιών στις 18 Γενάρη.

Ο ανθρωπολόγος Jean-Pierre Olivier de Sardan που υπογράφει το άρθρο είναι τ.Διευθυντής Ερευνών του CNRS και Διευθυντής Μελετών στο EHESS της Μασσαλίας,τ.μαοιστής,υπήκοος Νίγηρα όπου μετοίκησε το 1973.Συνεργάζεται με το LASDEL ένα εργαστήρι πολιτικών επιστημών στην χώρα υποδοχής και είναι συγγραφέας διάφορων έργων.

(marianne21.1.14)

O  ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ

Περισσότεροι από  10 000 άνθρωποι σκοτώθηκαν μόνο το 2014 σε βιαιότητες σχετιζόμενες με την Boko Haram στη Νιγηρία.Πολλά θύματα σφαγιάστηκαν βάρβαρα. 1 εκατομύρια άτομα εκτοπίστηκαν τα 912.000 εντός της χώρας σύμφωνα με στοιχεία της Διεθνούς Οργάνωσης για Μετανάστευση που ανακοινώθηκαν την Τρίτη. Η οργάνωση ελέγχει μια περιοχή που είναι ανάλογη με το Βέλγιο.( TheWorldPost)

dimpenews.com