Πως το έλεγαν; Α ναι, ήταν το διαβόητο
success story: έτσι χαρακτήριζε, όπως όλοι θυμούνται, την ελληνική
υπόθεση η προπαγάνδα του μεγάρου Μαξίμου. Το λέγανε τόσο πολύ, που
κόντευαν να το πιστέψουν και οι ίδιοι...
Όπως έλεγαν ότι έχουν… «κανονίσει» για την υπόθεση του χρέους, όπως έλεγαν ότι η ανάπτυξη επέστρεψε στην Ελλάδα, όπως έλεγαν ότι θέλουν τους φορολογικούς συντελεστές στο ενιαίο 15%, όπως έλεγαν όλα αυτά τα ασύστολα ψεύδη με τα οποία βομβάρδιζαν επί μήνες την κοινή γνώμη…
Φυσικά, όλα αυτά, ήταν απλώς παραμύθια, όπως έχουμε αμέτρητες φορές πει. Η πραγματικότητα είναι ότι η κυβέρνηση δεν έχει την παραμικρή εξουσία και ότι...
είναι έρμαιο μιας τρόικας η οποία κάθε άλλο παρά ενδιαφέρεται για την πορεία της Ελλάδας. Εχει τη δική της και μόνον ατζέντα και αυτήν υπηρετεί, διαλύοντας τη χώρα την οποία υποτίθεται ότι σώζει…
Στο πλαίσιο αυτό, χρειάστηκαν μέχρι σήμερα τέσσερις κυβερνήσεις, οι οποίες αναλώθηκαν η μία μετά την άλλη, όπως τα μελάνια ενός εκτυπωτή που τελειώνουν και μετά τα πετάς…
Αυτή τη στιγμή, με την τρόικα να προκαλεί εκ νέου ασφυξία στη χώρα, ζούμε ουσιαστικά την περίοδο του τέλους και της αντικατάστασης της κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου, η οποία αντιμετωπίζει μάλιστα τον κίνδυνο να φύγει με δυσμενέστερους όρους από ότι οι προηγούμενες κυβερνήσεις.
Οι άνθρωποι έκαναν τη δουλειά που τους επέβαλαν να κάνουν, αλλά, προδήλως, δεν μπορούν να την κάνουν πια. Ο ρόλος τους, έχει πλέον τελειώσει.
Οι διεργασίες για το τι θα γίνει μετά, είναι, αυτή τη στιγμή, ανοικτές και σε πλήρη εξέλιξη. Τα σενάρια είναι πολλά, με το Βερολίνο να επιθυμεί διακαώς να στήσει μία συγκυβέρνηση Ν.Δ. – ΣΥΡΙΖΑ – το ΠαΣοΚ είναι ίσως έξω από αυτή την υπόθεση ως… μη μετρήσιμη δύναμη.
Η υπόθεση της εκλογής του προέδρου της Δημοκρατίας θα αποτελέσει το επίκεντρο αυτής της επιχείρησης, η οποία συναρτάται άμεσα με τη σκληρή στάση της τρόικας αυτές τις ημέρες.
Στον ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να σταθμίσουν πολύ καλά το τι θα πράξουν, καθώς οι πιέσεις, άμεσες και έμμεσες, που θα υποστούν, θα είναι τεράστιες.
Όμως, την ίδια στιγμή, θα πρέπει να λάβουν πολύ σοβαρά υπόψη τους ότι η μοίρα των αναλώσιμων είναι αυτή που σήμερα βλέπουν για κάποιους άλλους οι οποίοι κάποτε ξιφουλκούσαν κατά αυτής της πολιτικής μέχρι να γίνουν οι πιο πιστοί υπηρέτες της…
ΤΟ ΒΗΜΑ
Όπως έλεγαν ότι έχουν… «κανονίσει» για την υπόθεση του χρέους, όπως έλεγαν ότι η ανάπτυξη επέστρεψε στην Ελλάδα, όπως έλεγαν ότι θέλουν τους φορολογικούς συντελεστές στο ενιαίο 15%, όπως έλεγαν όλα αυτά τα ασύστολα ψεύδη με τα οποία βομβάρδιζαν επί μήνες την κοινή γνώμη…
Φυσικά, όλα αυτά, ήταν απλώς παραμύθια, όπως έχουμε αμέτρητες φορές πει. Η πραγματικότητα είναι ότι η κυβέρνηση δεν έχει την παραμικρή εξουσία και ότι...
είναι έρμαιο μιας τρόικας η οποία κάθε άλλο παρά ενδιαφέρεται για την πορεία της Ελλάδας. Εχει τη δική της και μόνον ατζέντα και αυτήν υπηρετεί, διαλύοντας τη χώρα την οποία υποτίθεται ότι σώζει…
Στο πλαίσιο αυτό, χρειάστηκαν μέχρι σήμερα τέσσερις κυβερνήσεις, οι οποίες αναλώθηκαν η μία μετά την άλλη, όπως τα μελάνια ενός εκτυπωτή που τελειώνουν και μετά τα πετάς…
Αυτή τη στιγμή, με την τρόικα να προκαλεί εκ νέου ασφυξία στη χώρα, ζούμε ουσιαστικά την περίοδο του τέλους και της αντικατάστασης της κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου, η οποία αντιμετωπίζει μάλιστα τον κίνδυνο να φύγει με δυσμενέστερους όρους από ότι οι προηγούμενες κυβερνήσεις.
Οι άνθρωποι έκαναν τη δουλειά που τους επέβαλαν να κάνουν, αλλά, προδήλως, δεν μπορούν να την κάνουν πια. Ο ρόλος τους, έχει πλέον τελειώσει.
Οι διεργασίες για το τι θα γίνει μετά, είναι, αυτή τη στιγμή, ανοικτές και σε πλήρη εξέλιξη. Τα σενάρια είναι πολλά, με το Βερολίνο να επιθυμεί διακαώς να στήσει μία συγκυβέρνηση Ν.Δ. – ΣΥΡΙΖΑ – το ΠαΣοΚ είναι ίσως έξω από αυτή την υπόθεση ως… μη μετρήσιμη δύναμη.
Η υπόθεση της εκλογής του προέδρου της Δημοκρατίας θα αποτελέσει το επίκεντρο αυτής της επιχείρησης, η οποία συναρτάται άμεσα με τη σκληρή στάση της τρόικας αυτές τις ημέρες.
Στον ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να σταθμίσουν πολύ καλά το τι θα πράξουν, καθώς οι πιέσεις, άμεσες και έμμεσες, που θα υποστούν, θα είναι τεράστιες.
Όμως, την ίδια στιγμή, θα πρέπει να λάβουν πολύ σοβαρά υπόψη τους ότι η μοίρα των αναλώσιμων είναι αυτή που σήμερα βλέπουν για κάποιους άλλους οι οποίοι κάποτε ξιφουλκούσαν κατά αυτής της πολιτικής μέχρι να γίνουν οι πιο πιστοί υπηρέτες της…
ΤΟ ΒΗΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου