«Σήμερα είδα μια εκπομπή από το πρώτο κανάλι της Νέας Ρωσίας, για
εκείνους που έχουν γερό στομάχι – σχετικά με την προάσπιση της γης τους,
ή μάλλον ό, τι έχει απομείνει από αυτήν...
Δ Πορφύρης/Π Σταφυλά
Σε κάποια στιγμή βλέπω στην οθόνη της τηλεόρασης το γνώριμο πρόσωπο ενός κοριτσιού. Λίγο αργότερα, εμφανίζεται η...
Ilona Banevich -μία διοικητής της πολιτοφυλακής. Το μόνο που μπορώ είναι ότι σχεδόν έπεσα από την καρέκλα.»
«Ήταν
συμμαθήτριά μου στο σχολείο №32 του Ντόνετσκ. Πώς την άλλαξε ο πόλεμος
… Αντί για την ανέμελη και και γλυκειά κοπέλα έβλεπα στην οθόνη της
τηλεόρασης μια αυστηρή γυναίκα, που έδινε εντολές σε άνδρες
απελπισμένους, έτοιμους να πεθάνουν.Ο κωδικός της είναι Bonia.
Ο
τραυματισμός της είχε αλλοιώσει την όψη της .Κρίνοντας από τις ουλές στο
πρόσωπό της κατάλαβα γιατί οι Ουκρανοί έχουν επικηρύξει το κεφάλι της
με τόσα λεφτά …Στο δικό μου κεφάλι συνέχισε να στριφογυρνάει η ίδια
σκέψη:
«Πως αυτή η εύθραστη και λεπτεπίλεπτη πολύ όμορφη κοπέλα
ήταν σε θέση όχι μόνο να πάει στον πόλεμο, αλλά και να ενοχλήσει τόσο
τους Ουκρανούς ώστε να έχουν κοστολογήσει τόσο ακριβά το κεφάλι της;»
«Είμαι
περήφανος που είχα την ευκαιρία να είμαι κάποτε ένας από τους φίλους
της που μαζί μελετούσαμε … Υπήρχε μάλιστα και μια εποχή που
βλεπόμασταν, αλλά στη συνέχεια χωρίσαμε, γιατί εκείνη αισθανόταν μια
σοβαρή καρδιακή αγάπη, και εγώ δεν ήμουν έτοιμος και έτσι ήσυχα
απομακρύνθηκα…»
«Αλλά πάντα την θυμάμαι ως μια καλή και ειλικρινή
κοπέλα. Ομως ακόμη και τότε που είμασταν 15-16 χρονών, στην Ιλόνα άρεσε
να είναι ριψοκίνδυνη. Είχε μια μοτοσυκλέτα μάρκας «Java» και έτρεχε με
φοβερή ταχύτητα.»
«Στη
συνέχεια παντρεύτηκε με έναν κοινό μας φίλο μου είχε κάνει και ένα
μωρό και από τότε τους έχασα από παρέα.Σε τακτά χρονικά διαστήματα
μάθαινα κάποια νέα τους και κάποτε ακούστηκε ότι χώρισαν. Με ένα φίλο τη
συναντήσαμε κάποτε σε μια κοινή επίσκεψη. Από τότε, αλληλογραφούσαμε
αραιά και που και αυτό ήταν όλο…»
«Από το Κανάλι 1 έμαθα ότι το
σπίτι της καταστράφηκε από τα βλήματα του πυροβολικού. Και εδώ
επιτρέψτε μου να εκφράσω τις προσωπικές ευχαριστίες μου στους «Ουκρανούς
απελευθερωτές» που έστειλαν αυτή τη γυναίκα στον πόλεμο. Μου έκανε
εντύπωση η ευκολία της να χειρίζεται τα στρατιωτικά όπλα, να αναγνωρίζει
τον τύπο των οβίδων…Πως κατάφερε και τα έμαθε όλα αυτά…Εγώ νομίζω ότι
ποτέ δεν θα ήμουν ικανός…».
Και
τα ουκρανικά κανάλια συνεχίζουν να ουρλιάζουν ότι δέχθηκαν επίθεση από
τους «Ρώσους»! Και εγώ σκεφτόμουνα ότι αυτοί που μιλούν για «ρωσική
επίθεση» είναι εκείνοι που χρησιμοποιούν τους πυραύλους «Grad» και τις
σφαίρες των 120 mm. Είναι αυτοί που με τα βλήματά τους έχουν στερήσει
από τους κατοίκους του Donbass τα σπίτια τους και τους εξαναγκάζουν να
πάνε στον πόλεμο.
Αν μία τόσο γλυκιά και ευγενική κοπέλα που
κάποτε γνώριζα και αγάπησα, πήγε στο μέτωπο για να συνθλίψει τον
ουκρανικό φασισμό, τότε σίγουρα αυτός ο Ουκρανικός στρατός έχει κάνει
πολύ μεγάλο κακό.
Πρόσεχε τον εαυτό σου Ilonka …
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου