Η συγκυβέρνηση πορεύεται προς το πεδίο της τελικής αναμέτρησης σε κατάσταση προϊούσας αποσύνθεσης...
του ΜΕΝΕΛΑΟΥ ΓΚΙΒΑΛΟΥ
Οι κρίσιμες, ιστορικού χαρακτήρα, αντιθέσεις που συσσωρεύονται σε
οικονομικό, κοινωνικό και ιδεολογικό επίπεδο εδώ και πέντε χρόνια θα
εκφραστούν με έμμεσο, ατελή και, ως έναν βαθμό, στρεβλό τρόπο στις
κοινοβουλευτικές ψηφοφορίες για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.
Ο
αριθμός των 180 ψήφων αναδεικνύεται -και πρακτικά και συμβολικά- σε
πεδίο της τελικής σύγκρουσης. Όχι μόνο το τελικό αριθμητικό αποτέλεσμα,
αλλά και...
οι διαδικασίες κι οι μεθοδεύσεις που θα ακολουθηθούν μέχρι την
ημέρα της ψηφοφορίας θα καθορίσουν τόσο το αποτέλεσμα μιας -πολύ
πιθανής-εκλογικής αναμέτρησης όσο και τους κοινωνικοπολιτικούς όρους της
νέας εποχής.
Η συγκυβέρνηση πορεύεται προς το πεδίο της τελικής αναμέτρησης σε
κατάσταση προϊούσας αποσύνθεσης. Οι «εξωτερικοί» νομιμοποιητικοί της
μηχανισμοί, η «τρόικα» κι οι δανειστές, δεν διστάζουν να την ευτελίσουν
(όπως στην περίπτωση των δόσεων του ΕΝΦΙΑ, της ακύρωσης του success
story με την επιβολή του νέου Μνημονίου, με την επ' αόριστον μετάθεση
της συζήτησης για το χρέος), εκπέμπονταςτο μήνυμα ότι θεωρούν
«τελειωμένο» το σημερινό μνημονιακό σχήμα εξουσίας.
Δεν θα επιμείνουμε, όσον αφορά στο εσωτερικό μέτωπο, στις γνωστές
εσωκομματικές αντιθέσεις στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, που τείνουν να προσλάβουν
στρατηγικό χαρακτήρα.
Θα επισημάνουμε όμως επιπρόσθετα, με αφορμή την παραίτηση του Ανδρέα
Ψυχάρη, ότι τα συστημικά - διαπλεκόμενα συμφέροντα επαναπροσανατολίζουν
τους στόχους τους. Η αντιπαράθεση στο εσωτερικό τους για το «μοίρασμα
της πίτας», για την επίσπευση του κλεισίματος συμφωνιών ενόψει του
επερχόμενου τέλους, εντείνεται (μια έκφραση της αντιπαράθεσης αυτής, η
διένεξη Ψυχάρη - Μπόμπολα για τα τυχερά παιχνίδια), οπότε η όποια
στήριξη προς τη συγκυβέρνηση συναρτάται με την εξέλιξη των
αντιπαραθέσεων αυτών.
Το υλικό για την πλειοψηφία: Εκβιασμοί, ψεύδη, θριαμβολογίες
Η συγκυβέρνηση, κινούμενη στο επισφαλές αυτό έδαφος, προετοιμάζει την τελική αναμέτρηση για τους «180» πάνω σε τρεις άξονες.
• Ο πρώτος
κινείται στο εθνικό/πολιτισμικό/ιδεολογικό επίπεδο. Οι ανασκαφές στην
Αμφίπολη, τα εθνικά θέματα και η «κινητικότητα» για την ΑΟΖ συγκροτούν
τη σχετική «ατζέντα». Επιδιώκοντας να διαμορφώσει ένα ευρύτερο επίπεδο
συναίνεσης -ή, έστω, ανοχής-, το κυβερνητικό επιτελείο δεν διστάζει να
«εμπορευματοποιήσει» σε πολιτικο-κομματικό επίπεδο τα αρχαιολογικά
ευρήματα, ενώ τα κρίσιμα θέματα της ΑΟΖ και του Κυπριακού δεν συνιστούν
αντικείμενα εθνικού διαλόγου, αλλά προσωπικές «πρωτοβουλίες» του Αντώνη
Σαμαρά και του Ευάγγελου Βενιζέλου.
• Ο
δεύτερος άξονας, που είναι ήδη προβληματικός, αφορά επί της ουσίας στην
προσπάθεια να ψηφιστούν από το Κοινοβούλιο το νέο Μνημόνιο και το νέο
πρόγραμμα χρηματοδότησης. Το «έδαφος» προετοιμάζεται με τις
θριαμβολογίες περί θετικών προσήμων ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας.
Προς τούτο επιστρατεύτηκε ήδη η γνωστή ΕΛΣΤΑΤ, η οποία «επαναθεώρησε» τα
μέχρι σήμερα δεδομένα και «διαπίστωσε» ρυθμό ανάπτυξης κατά το
τελευταίο τρίμηνο της τάξης του +1,7%... Βεβαίως, το «ανανεούμενο» κάθε
φορά success story (σαν ένα είδος πολιτικού «ζόμπι»)
θα έχει να αντιμετωπίσει το πραγματικό γεγονός της ανάγκης καταβολής
φόρων από τους χειμαζόμενους πολίτες, που για το δίμηνο Νοέμβριος -
Δεκέμβριος ανέρχονται σε 12,5 δις ευρώ...
• Ο τρίτος άξονας διαμορφώνεται με την εμπέδωση ενός κλίματος έντασης,
σύγκρουσης και βίας που δρομολογείται από την ακροδεξιά εμφυλιοπολεμική
προπαγανδιστική μηχανή της κυβέρνησης.
Το κλίμα της βίας και της σύγκρουσης, τα πιθανά επεισόδια που θα
προκύψουν θα θεματοποιηθούν και θα χρησιμοποιηθούν από τη συγκυβέρνηση
ως πολιτικά επιχειρήματα τόσο για την επίτευξη των «180» όσο και -σε
περίπτωση αποτυχίας- για τις εκλογές που θα επακολουθήσουν. Γι' αυτό η
βία και οι συγκρούσεις προετοιμάζονται και πυροδοτούνται συνειδητά από
τη συγκυβέρνηση και τους διατεταγμένους υποστηρικτές της. Η μεθόδευση
που ακολουθήθηκε στην περίπτωση της Νομικής είναι απολύτως αποκαλυπτική.
Η επιχείρηση «αλίευσης» των «180» έχει ήδη ξεκινήσει. Η δημοσιοποίηση
των offshore του Γιώργου Καρατζαφέρη, προκειμένου να «μετατοπιστεί» προς
τη ΝΔ το οριακό ποσοστό του ΛΑΟΣ, αποτελεί απλή ένδειξη του οργίου των
εκβιασμών και συναλλαγών που θα επακολουθήσουν. Ακόμα κι ο Κώστας
Καραμανλής κλήθηκε από τον Αντώνη Σαμαρά να συμβάλει προσωπικά στην
«προσέλκυση» βουλευτών των ΑΝΕΛ και, φυσικά, αρνήθηκε κατηγορηματικά.
Δεν γνωρίζουμε σήμερα τις ακριβείς συνθήκες που θα διαμορφωθούν κατά την
κρίσιμη περίοδο της σχετικής ψηφοφορίας. Η ψηφοφορία αυτή θα
αποτελέσει, πάντως, το έσχατο όριο όπου θα κριθούν η (εναπομείνασα)
αξιοπιστία, η ηθική υπόσταση και το μέλλον του κομματικού συστήματος.
Γιατί ακόμα κι αν επιτευχθεί η πλειοψηφία των «180», μέσα στις συνθήκες
ηθικής και πολιτικής κατάρρευσης καμιά κυβερνητική εξουσία, κανένας
Πρόεδρος Δημοκρατίας δεν πρόκειται να επιβιώσει. Κι αυτό το γνωρίζουν
πολύ καλά οι προσκαλούμενοι να συμμετάσχουν στον «μνημονιακό Μυστικό
Δείπνο» των Αντώνη Σαμαρά και Ευάγγελου Βενιζέλου βουλευτές...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου