ΤΖΙΜ ΘΟΡΠ: Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΔΕΚΑΘΛΗΤΗΣ ΚΑΙ Η ΤΡΑΓΙΚΗ ΤΟΥ ΚΑΤΑΛΗΞΗ

Ο Τζιμ Θορπ γεννήθηκε το 1888, σε μια περιοχή περιορισμού των Ινδιάνων στην Οκλαχόμα. Ηταν μισός Ινδιάνος Φοχ από τον πατέρα του που είχε αίμα ιρλανδικό και μισός Ινδιάνος Ποταουτόμι από τη μητέρα του, που είχε και γαλλικές ρίζες. 

Αυτή είναι η συγκλονιστική ιστορία του, που γυρίστηκε μάλιστα αργότερα σε ταινία με τίτλο «Ο άνθρωπος από μπρούντζο». Ολοι τον γνώριζαν σαν Τζιμ Θορπ εκτός από τους ανθρώπους της φυλής του που τον αποκαλούσαν Ουά Το-Χουκ. Οταν ήταν 10 χρονών χάνει από πνευμονία τον δίδυμο αδελφό του Τσαρλς, στα 12 του χρόνια τη μητέρα του και στα 15 του τον πατέρα του. Τίποτα δεν προμήνυε στη ζωή του ότι μια μέρα θα γινόταν ένας από τους μεγαλύτερους αθλητές της ιστορίας, αν αναλογιστεί κανείς μάλιστα ότι η επίδοσή που πέτυχε στο δέκαθλο το 1912 μπορούσε να του χαρίσει το ασημένιο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου το 1948, 36 χρόνια μετά.

Ολα άρχισαν από τύχη. Ο Θορπ περνούσε μια μέρα με πολιτικά ρούχα έξω από ένα προπονητήριο στίβου, το 1907, όταν... 

Είδε αθλητές να ρίχνουν συνέχεια τον πήχη του ύψους στο 1.70μ. Χωρίς ούτε καν ο ίδιος να γνωρίζει τι τον έσπρωξε στην ενέργειά του, μπήκε μέσα και προτού κανείς τον σταματήσει πήρε φόρα και πέρασε εύκολα τον πήχη. Στη συνέχεια ήταν τέτοιες οι αθλητικές του ικανότητες, που σύλλογοι από 11 διαφορετικά αθλήματα τον ήθελαν μαζί τους, ενώ κέρδισε ακόμα και το κολεγιακό πρωτάθλημα χορού με τις σπάνιες φιγούρες του. Στη Στοκχόλμη κέρδισε πανεύκολα τόσο το πένταθλο, όσο και το δέκαθλο. Στην ιστορία έμεινε ο διάλογός του με τον σουηδού βασιλιά, Γκούσταβ, που τον συνεχάρη με τη φράση: «Κύριε, είστε ο μεγαλύτερος αθλητής του κόσμου». Ο Θορπ απάντησε: «Ευχαριστώ».

H υποδοχή που του επιφυλάχθηκε στις ΗΠΑ ήταν εντυπωσιακή. «Ακουγα τόσο κόσμο να φωνάζει το όνομά μου που δεν μπορούσα να συνειδητοποιήσω ότι ένας άνθρωπος μπορεί να έχει τόσους φίλους», διηγείται ο Θορπ. Λίγους μήνες αργότερα όμως ήρθαν τα άσχημα μαντάτα για τον Τζιμ Θορπ. Τον Ιανουάριο του 1913 κατηγορήθηκε ύστερα από καταγγελία ότι σαν παίχτης του ράγκμπι πριν πάει στη Στοκχόλμη εισέπραττε 25 δολάρια την εβδομάδα και η ΔΟΕ απεφάνθη ότι δεν ήταν ερασιτέχνης αθλητής και αποφάσισε να του πάρει τα δύο χρυσά μετάλλια πίσω. Ο Θορπ απάντησε με ένα γράμμα προς την Ολυμπιακή Επιτρπή των ΗΠΑ. «Ζητώ συγνώμη που εγώ σαν ένα απλό ινδιανόπουλο δεν μπορούσα να γνωρίζω τέτοια πράγματα. Δεν έκανα τίποτα λάθος, το ίδιο πράττουν και άλλα παιδιά στα κολέγια. Φανταστείτε ότι μετά την Ολυμπιάδα, δέχθηκα χιλιάδες γράμματα με χρήματα τα οποία όμως γύρισα όλα πίσω, γιατί δεν ήθελα να βγάλω δολάρια από τις αθλητικές ικανότητές μου στο στίβο».

Παρόλο που η Ολυμπιακή Επιτροπή των ΗΠΑ πήρε το μέρος του η ΔΟΕ δεν άλλαξε γνώμη και έστειλε τα δύο χρυσά μετάλλια στον σουηδό Βισλάντερ, που ήταν δεύτερος στο δέκαθλο και τον νορβηγό Μπι που ακολούθησε τον Θορπ στο πένταθλο. Και οι δύο αθλητές αρνήθηκαν να τα παραλάβουν λέγοντας ότι ανήκουν στον μεγαλύτερο αθλητή του κόσμου. Στην υπόλοιπη ζωή του όλα ήταν δύσκολα για τον Ινδιάνο Φοξ που έβγαζε χρήματα παριστάνοντας τον αρχηγό της φυλής και μετέχοντας σε σόου με ινδιάνικους χορούς. Πάντως το 1932 στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Αντζελες προσεκλήθη και έκατσε δίπλα στον πρόεδρο των ΗΠΑ, Τσαρλς Κέρτις. Το 1950 προσεβλήθη από καρκίνο και στις 28 Μαρτίου 1953 πέθανε από καρδιακή προσβολή στην Καλιφόρνια. Η κηδεία του έγινε στο χωριό Τσανκ της Πενσιλβάνια, που δέχθηκε μάλιστα να αλλάξει το όνομά του σε Θορπ, προκειμένου να πάρει το δικαίωμα να φιλοξενήσει στη γη του το κορμί του μεγαλύτερου ίσως δεκαθλητή στον κόσμο.

Η δικαίωση ήρθε περίπου 30 χρόνια αργότερα. Η ΔΟΕ, στις 13 Οκτωβρίου 1982, αποφάσισε ότι ο Τζιμ Θορπ δικαιούτο τα χρυσά του μετάλλια και στις 18 Ιανουαρίου 1982 τα παρέδωσε στα παιδιά του αμερικανού δεκαθλητή.

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

ΕΡΩΤΗΜΑ ΚΡΙΣΕΩΣ: 

Τι παντελονιάζουν διαχρονικά αλλά και στις μέρες μας, με ποιους τρόπους, μέσα από ποιά κανάλια αυτές οι "άσπιλες και αμόλυντες"  Ολυμπιακές Επιτροπές???