ΕΛΛΑΔΑ - ΤΟΥΡΚΙΑ ΣΤΑ ΓΡΑΝΑΖΙΑ ΕΝΟΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΥ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥ

Κάτω από τη σκόνη που σηκώνει η κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας, η αναδόμηση του πολιτικού σκηνικού και η διάλυση του κοινωνικού ιστού, διαφεύγουν την προσοχή μας κάποιες άκρως επικίνδυνες διεργασίες που αφορούν τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. 

Πρόκειται για διεργασίες οι οποίες «πατούν» και εξελίσσονται επάνω σε παγιωμένα εδώ και δεκαετίες ελληνοτουρκικά προβλήματα, τα οποία συντηρούνται από εθνικιστικούς κύκλους και των δύο χωρών προκειμένου να αξιοποιηθούν την κατάλληλη στιγμή, όπως αυτή που ενδεχομένως διαμορφώνεται σήμερα ως συνέπεια της ελληνικής χρεοκοπίας.

Το τελευταίο διάστημα, λοιπόν, δεν θα έπρεπε να διαφύγει την προσοχή μας το κλίμα απαξίωσης για την ελληνική κατάντια, που καλλιεργείται συστηματικά από τα τουρκικά ΜΜΕ. Μέσα σ’ αυτό το κλίμα, άλλωστε, δραστηριοποιείται ο τουρκικός επιχειρηματικός κόσμος διεκδικώντας κομμάτια από το ελληνικό ξεπούλημα, όπως αναλυτικά παρουσιάσαμε στο προηγούμενο δισέλιδο.

Δεν θα έπρεπε να μας διαφύγει επίσης ότι από ελληνικής πλευράς διαμορφώνεται το τελευταίο διάστημα μια μυθολογία η οποία έχει να κάνει με την υποτιθέμενη δράση των ελληνικών μυστικών υπηρεσιών οι οποίες τιμώρησαν τους Τούρκους εισβολείς στα Ίμια, καθώς...

Σύμφωνα με τον καλλιεργούμενο αστικό μύθο, κανένας από αυτούς δεν γλίτωσε από τη θεία (ελληνική) δίκη.

Πάνω απ’ όλα δεν θα έπρεπε να μας διαφύγει το γεγονός της συστηματικής υπενθύμισης από ακραίες τουρκικές πολιτικές δυνάμεις των πάγιων τουρκικών θέσεων από την εποχή των Ιμίων περί γκρίζων ζωνών στο Αιγαίο. Μια άκρως ενδιαφέρουσα επιχειρηματολογία αναπτύχθηκε το τελευταίο διάστημα από κάποιον Τούρκο απόστρατο και σημερινό πολιτευτή κόμματος που προς το παρόν είναι εκτός Βουλής, ότι κάποια κατοικημένα από Έλληνες νησιά στο νότιο Αιγαίο είναι τουρκικά!

Επικίνδυνοι καιροί

Επειδή οι καιροί είναι πράγματι πονηροί και η σύγχυση αποτελεί τον χείριστο σύμβουλο, καλό είναι να έχουμε ξεκάθαρα στο μυαλό μας κάποια πράγματα. Δηλαδή την αλήθεια, η οποία ίσως αποτελεί τη μόνη αποτελεσματική άμυνα απέναντι στις επιθέσεις των απανταχού φασιστών και πολεμοκάπηλων.

Κατ’ αρχάς θα πρέπει να υπογραμμίσουμε τη χτεσινή – Τετάρτη – εμφάνιση της τουρκικής εφημερίδας «Χουριέτ» (η οποία είχε, ας μην το ξεχνάμε, παίξει καταλυτικό ρόλο στην εκδήλωση της κρίσης των Ιμίων) με τον τίτλο «Το παραμύθι του Έλληνα δημοσιογράφου για τα Ίμια». Στο δημοσίευμά της η «Χουριέτ» γράφει για τον «γνωστό για τις θεωρίες συνωμοσίας δημοσιογράφο Κώστα Χαρδαβέλλα, ο οποίος στο παρελθόν εργάστηκε στα “Νέα”, το Mega, τη ΝΕΤ, και ο οποίος ανακοίνωσε ότι “ανοίγει τον φάκελο των Ιμίων ύστερα από 16 χρόνια έρευνας στην Ελλάδα και την Τουρκία”».

Σύμφωνα με το δημοσίευμα της «Χουριέτ», ο Κ. Χαρδαβέλλας «ισχυρίζεται ότι οι Ελληνικές Μυστικές Υπηρεσίες εκτέλεσαν και τους 12 Τούρκους καταδρομείς της ειδικής μονάδας SAT που αποβιβάστηκαν στα Ίμια και ύψωσαν την τουρκική σημαία».

Όπως υποστηρίζει η Χουριέτ, «σε αντίθεση με αυτά που ισχυρίζεται ο Έλληνας δημοσιογράφος, και οι 12 Τούρκοι καταδρομείς είναι εν ζωή.

Μάλιστα οι δυο επικεφαλής των ομάδων [σ.σ.: είχαν μεταβεί με δυο φουσκωτά σκάφη] βρίσκονται στη φυλακή για την υπόθεση “Βαριοπούλα”. Ο Έλληνας δημοσιογράφος αναφέρεται σε μια πτώση ελικοπτέρου στις 16 Φεβρουαρίου 1996, δεκαεπτά ημέρες μετά τα Ίμια, όπου σκοτώθηκαν εννέα άνδρες των ειδικών δυνάμεων SAT και ύστερα από ένα χρονικό διάστημα έχασαν τη ζωή τους άλλοι δύο, και ο τελευταίος, o Zeki Sen, το 2003. Μονο που αυτοί που παρουσιάζονται, δεν είχαν καμία σχέση με τα Ίμια» σημειώνει η εφημερίδα και παραθέτει τα ονόματα και τους βαθμούς που φέρουν σήμερα οι 12 άνδρες.

Υπαρκτός κίνδυνος

Εμείς, προφανώς, δεν είμαστε σε θέση να αμφισβητήσουμε ούτε την έρευνα του Κώστα Χαρδαβέλλα ούτε τα όσα υποστηρίζει η τουρκική εφημερίδα. Και κατά την άποψή μας δεν είναι αυτό το θέμα το οποίο θα πρέπει να μας απασχολεί αυτήν τη στιγμή.

Το επικίνδυνο ζήτημα, κατά την άποψή μας, έχει να κάνει με την επανάληψη των τουρκικών υπενθυμίσεων περί νησιών – κάποια από τα οποία κατοικούνται μάλιστα από Έλληνες – αμφισβητούμενης (κατά την άποψη της Άγκυρας) κυριαρχίας.

Το ζήτημα αυτό είναι άκρως επικίνδυνο, καθώς δεν προέρχεται απλώς από κάποιους ακραίους τουρκικούς κύκλους, αλλά αντίθετα αποτελεί, από την κρίση των Ιμίων και μέχρι σήμερα, τον πυρήνα της επίσημης τουρκικής πολιτικής στο Αιγαίο.

Όπως αποκαλύπτεται στο βιβλίο των εκδόσεων του «Ποντικιού» «Η απόρρητη ιστορία του Αιγαίου», το 2001 ο αντιστράτηγος Αττίλα Ατές, διοικητής των Τουρκικών Πολεμικών Ακαδημιών, γράφει στο σχετικό έγγραφο - βιβλίο, προσαρμοσμένο για την εκπαίδευση των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων:

«Η κυριαρχία της Τουρκίας, που είναι διάδοχος του Οθωμανικού Κράτους, συνεχίζεται στο Βόρειο Αιγαίο πάνω σε νησιά, νησίδες και βραχονησίδες που δεν έχει καταλάβει η Ελλάδα μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους και στο νότιο Αιγαίο στα νησιά Mentese και στα παρακείμενα νησιά (σύμπλεγμα 46 νησιών) εκτός από τη Ρόδο, το Καστελόριζο και τα Δωδεκάνησα».

Στο «έγγραφο Ατές» παρουσιάζεται κατάλογος με το σύμπλεγμα των 46 νησιών Mentese. Από αυτά τα νησιά, σύμφωνα με την τουρκική άποψη, δεκατέσσερα (στην περιοχή των Δωδεκανήσων) δόθηκαν στην Ελλάδα με τη Συνθήκη των Παρισίων (1947). Τα υπόλοιπα – σύμφωνα με την τουρκική άποψη – παρανόμως κατέχονται από την Ελλάδα. Ενδιαφέρον έχει ότι ανάμεσα «στα νησιά που παρανόμως κατέχει η Ελλάδα», η Τουρκία συμπεριλαμβάνει και τα: Αρκοί, Φαρμακονήσι, Ψέριμος, Γυαλί, τα οποία κατοικούνται από Έλληνες προφανώς. Επίσης, στο εν λόγω έγγραφο - βιβλίο αμφισβητείται ονομαστικά η ελληνική κυριαρχία επί των νησίδων Γάιδαρος, Καλόλιμνος, «επί των 12 νησιών, νησίδων και βραχονησίδων νότια της Αστυπάλαιας και 23 νησιών, νησίδων και βραχονησίδων που βρίσκονται βορειοανατολικά της Κρήτης».

Συμπέρασμα: Ανάμεσα στον εθνικισμό/ πατριδοκαπηλία και τον κοσμοπολιτισμό/ αδιαφορία, υπάρχει και η πραγματικότητα. Από την επίγνωση της πραγματικότητας, ενδεχομένως να προκύπτει και αυτό που μπορούμε να αποκαλέσουμε πατριωτισμό...

ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ