ΡΩΣΙΑ - ΤΟΥΡΚΙΑ: ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΑΛΙΣΒΕΡΙΣΙ ΜΕ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΣΤΡΑΜΜΕΝΟ ΣΤΗ ΣΥΡΙΑ

Η κατάσταση στη Συρία ήταν ένα από τα θέματα που απασχόλησαν τις συνομιλίες, που είχαν την περασμένη Τετάρτη 18 Ιούλη στο Κρεμλίνο, ο Ρώσος πρόεδρος, Βλαντίμιρ Πούτιν, και ο πρωθυπουργός της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. 

 

Στην κοινή συνέντευξη Τύπου ο Ρώσος πρόεδρος σημείωσε πως η Τουρκία αποτελεί έναν στρατηγικά σημαντικό κι αξιόπιστο εταίρο της Ρωσίας, πρώτα απ' όλα, στον τομέα της ενέργειας, της βιομηχανίας, του πολιτισμού, και, φυσικά, του τουρισμού.

 

Σημαντικές συναλλαγές

Οι δηλώσεις αυτές δεν έγιναν τυχαία, μιας κι οι ρωσο-τουρκικές εμπορικές συναλλαγές μέσα σ' ένα έτος αυξήθηκαν κατά 25%, φτάνοντας τώρα τα 34 δισεκατομμύρια δολάρια. Οι ηγέτες των δύο χωρών δεν έκρυψαν την αισιοδοξία τους, αφού στα σχέδιά τους αυτές οι συναλλαγές θα μπορούσαν να φτάσουν και τα 100 δισεκατομμύρια δολάρια. 

Αλλωστε, εκτός από τους παραπάνω τομείς συνεργασίας, η Ρωσία αποκτά τη δυνατότητα... 

Να κατασκευάσει τον πρώτο πυρηνικό σταθμό παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στην Τουρκία και συγκεκριμένα στο Ακουγιού, συνολικής επένδυσης 25 δισεκατομμυρίων δολαρίων. «Συνεργαζόμαστε αποτελεσματικά στον τομέα της ενέργειας», δήλωσε ο Ρώσος πρόεδρος και πρόσθεσε: «Αυτό δεν αφορά μόνο το αμοιβαίο εμπόριο υδρογονανθράκων, κι εδώ η Τουρκία είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος καταναλωτής ρωσικών καυσίμων, αλλά και την ενέργεια υψηλής τεχνολογίας, όπως είναι η πυρηνική ενέργεια, όπου υλοποιούμε από κοινού σημαντικές δραστηριότητες στην περιοχή.

Ανοίγοντας εδώ μια παρένθεση να σημειώσουμε πως στην περσινή Κοινή Ανακοίνωση του ΚΚΕ και του ΚΚ Τουρκίας, σημειώνονται για το ζήτημα αυτό τα εξής: «Τα δύο ΚΚ, λαμβάνοντας υπόψη και τις πρόσφατες καταστρεπτικές συνέπειες του σεισμού στην Ιαπωνία, τάσσονται ενάντια στην κατασκευή του πυρηνικού σταθμού στο Ακουγιού, την οποία επιβεβαίωσε πρόσφατα ο Τούρκος πρωθυπουργός Τ. Ερντογάν. Η κατασκευή του σε μια σεισμογενή περιοχή θ' αποτελέσει μια μόνιμη απειλή πυρηνικού τρόμου για τους δύο λαούς» (Κωνσταντινούπολη, Μάρτης 2011).

Επιπλέον, με το νέο αγωγό φυσικού αερίου «Blue Stream» η Τουρκία λαμβάνει πλέον από τη Ρωσία 26 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου ετησίως. Περισσότερο ρωσικό φυσικό αέριο εξάγεται μόνον στη Γερμανία. Οι δύο ηγέτες συζήτησαν τις λεπτομέρειες της κατασκευής ενός ακόμη «ρεύματος» φυσικού αερίου, του λεγόμενου «Νότιου Ρεύματος» («South Stream»), με το οποίο η Ρωσία επιδιώκει να εξάγει προς την Ευρώπη το 2016 το ένα τρίτο του ρωσικού φυσικού αερίου. Ο αγωγός προβλέπεται να βυθιστεί στη Μαύρη Θάλασσα και σε βάθος 2 χιλιομέτρων και η Τουρκία έχει ήδη δώσει την άδεια των αναγκαίων εργασιών στην οικονομική ζώνη της.

«Η Τουρκία είναι ένας παραδοσιακός τόπος ανάπαυσης, ο δημοφιλέστερος προορισμός διακοπών για τους πολίτες μας», υπενθύμισε ο Βλαντιμίρ Πούτιν. Μόνο το περασμένο έτος την Τουρκία επισκέφτηκαν 3,5 εκατομμύρια Ρώσοι τουρίστες, αφού η Τουρκία έχει απλοποιήσει τη βίζα για τους Ρώσους πολίτες.

Και «S-400» θέλει ο Ερντογάν

Σύμφωνα με τα ρωσικά ΜΜΕ, που βασικά αναπαράγουν πληροφορίες της τουρκικής εφημερίδας «Μιλιέτ», εκτός των παραπάνω, ο Τούρκος πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έθεσε στις συζητήσεις με τον Βλαντιμίρ Πούτιν το θέμα του διαγωνισμού για την προμήθεια συστημάτων αντιαεροπορικής άμυνας. Στο διαγωνισμό συμμετέχουν η αμερικανική εταιρεία «Raytheon & Lockheed Martin», η γαλλο-ιταλική «EuroSAM», η κινεζική CPMIEC και η ρωσική κρατική εταιρεία «Rosoboronexport». Η Αγκυρα φέρεται πρόθυμη να δαπανήσει 4 δισ. δολ. για την αγορά αυτών των όπλων.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με αυτές τις πληροφορίες, ο Ερντογάν ζήτησε να επανεξετάσει η Ρωσία την προσφορά της, στο συγκεκριμένο διαγωνισμό που έχει προκηρύξει η Τουρκία, και να αντικαταστήσει την πρόταση της πώλησης των αμυντικών συστημάτων «S-300», με τα τελευταίας εξέλιξης αντιπυραυλικά συστήματα «S-400». Η διαφορά των δύο συστημάτων είναι σημαντική, μιας και η πιο εξελιγμένη έκδοση δίνει τη δυνατότητα προσβολής στόχου στα 600 χιλιόμετρα, σχεδόν σε διπλάσια απόσταση από την ακτίνα βολής που διαθέτει το «S-300». Ωστόσο, η ρωσική πολιτική ηγεσία έχει δηλώσει στο παρελθόν πως δεν θα προχωρήσει στην πώληση αυτών των συστημάτων στο εξωτερικό έως ότου αυτά πλήρως αναπτυχθούν στη Ρωσία, βάσει του αντιαεροπορικού σχεδιασμού των ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων, έως το 2020.

Για την κατάσταση στη Συρία

Και, φυσικά, Πούτιν και Ερντογάν συζήτησαν την κατάσταση που εξελίσσεται στη Συρία, όπου είναι διαφορετικές οι επιλογές που κάνουν οι δύο χώρες. Η Τουρκία παρέχει κάθε δυνατή στήριξη στους ενόπλους, που με τη στήριξη ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ, αλλά και του Κατάρ, της Σαουδικής Αραβίας και του Ισραήλ, επιδιώκουν την ανατροπή του καθεστώτος Ασαντ. Από τη μεριά της η Ρωσία, που διατηρεί στενές οικονομικές, πολιτικές και στρατιωτικές σχέσεις με τη Συρία, έχει καταγγείλει αυτήν τη στήριξη που δίνεται στους ενόπλους και καλεί για την ειρηνική επίλυση της σύγκρουσης. Στην κοινή συνέντευξη Τύπου ο Τ. Ερντογάν είπε ότι η χώρα του τάσσεται ενάντια στην αιματοχυσία και στη βία, τονίζοντας πως αυτό διατυπώνεται και στη συμφωνία της ειδικής «Ομάδας Δράσης» της Γενεύης. «Χαιρετίζουμε το γεγονός ότι η Τουρκία υποστηρίζει την απόφαση της Γενεύης», ανταπάντησε ο Βλαντιμίρ Πούτιν. Κοινή τοποθέτηση των δύο ηγετών ήταν η στάση «εναντίον της παραβίασης της εδαφικής ακεραιότητας της Συρίας». Είναι φανερό πως η τουρκική ηγεσία ανησυχεί από τα σχέδια διαμελισμού της Συρίας κι εμφάνισης μιας ακόμη κουρδικής αυτόνομης οντότητας, δίπλα σ' αυτήν του Ιράκ.

Την ίδια ώρα διαφάνηκαν και οι διαφορές τους, σχετικά με την απομάκρυνση ή όχι του Μπασάρ Ασαντ από την ηγεσία της Συρίας. Ωστόσο, στα ρωσικά ΜΜΕ υπάρχουν εκτιμήσεις, ότι η ρωσική ηγεσία δίνει τη «μάχη» για τη διατήρηση της ρωσικής επιρροής (πολιτικής, στρατιωτικής, οικονομικής) στη Συρία, χωρίς να απορρίπτει μια «προσεκτική αλλαγή» στη συριακή ηγεσία. Αυτό π.χ. ισχυρίζεται ο Β. Αβατκόφ, καθηγητής στη στρατιωτική έδρα, του τμήματος Μέσης Ανατολής της Κρατικού Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων της Μόσχας.

Βεβαίως, το τι ακριβώς συζήτησαν οι δύο ηγέτες για τη Συρία στη συνάντησή τους, που κράτησε ένα τρίωρο, δεν είναι ακόμη γνωστό. Ωστόσο, ο Γιούρι Ουσακόφ, βοηθός του Ρώσου προέδρου, χρειάστηκε την επόμενη μέρα να διαψεύσει τις φήμες πως στη συγκεκριμένη συνάντηση, όπως και στην τηλεφωνική συνομιλία που είχε ο Βλ. Πούτιν με τον Μπάρακ Ομπάμα, συζητήθηκε το ζήτημα του ασύλου στον Σύρο πρόεδρο, Μπασάρ Ασαντ.

Αξίζει να σημειωθεί πως την ημέρα της προγραμματισμένης συνάντησης Πούτιν - Ερντογάν και μάλιστα με μικρή χρονική διαφορά, είχαμε τη βομβιστική τρομοκρατική έκρηξη σε ένα κυβερνητικό κτίριο της συριακής πρωτεύουσας, κατά τη διάρκεια μιας τακτικής συνεδρίασης της «κυβερνητικής επιτροπής διαχείρισης της κρίσης στη Συρία», που είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο του υπουργού και υφυπουργού Αμυνας και του πρώην επικεφαλής του ΓΕΣ και αντιπροέδρου της χώρας. Η εξέλιξη σαφώς και θα «έριξε τη σκιά της» στη ροή των διαπραγματεύσεων Πούτιν - Ερντογάν και στη «διαπραγματευτική ισχύ» της κάθε πλευράς.

Το επόμενο διάστημα θα διαφανεί καλύτερα αν το εμπορικό αλισβερίσι Ρωσίας και Τουρκίας θα συνεχιστεί απρόσκοπτα ή οι εξελίξεις στη Συρία κι ένας νέος πιθανός ιμπεριαλιστικός πόλεμος στην περιοχή θα λειτουργήσουν ως «τροχοπέδη» για τα παραπάνω μεγαλόπνοα σχέδια.

Το «Εθνικό Συριακό Συμβούλιο» αυτοαποκαλύπτεται

Το λεγόμενο Εθνικό Συριακό Συμβούλιο, είναι μία από τις βασικές αντιπολιτευόμενες την κυβέρνηση Ασαντ δυνάμεις, που έχει πολύ καλές σχέσεις με τον ευρωαντλαντικό ιμπεριαλισμό και άλλες δυνάμεις όπως η Τουρκία, οι μοναρχίες του Κόλπου, Κατάρ, Σαουδική Αραβία κλπ., που έχει αποδειχτεί στην πράξη ότι τους στηρίζουν και με στρατιωτικό υλικό στο στρατιωτικό βραχίονά τους, το λεγόμενο «Ελεύθερο Συριακό Στρατό», που υπάρχουν ενδείξεις ότι εκπαιδεύεται στην Τουρκία. Το συμβούλιο εμφανίζεται να έχει 140 μέλη, με σημαντική συμμετοχή «Αδελφών Μουσουλμάνων», τα περισσότερα εκ των οποίων είναι εκτός Συρίας με τόπο διαμονής, τις ΗΠΑ, την Βρετανία, την Τουρκία, τη Γαλλία, τη Γερμανία, αραβικές χώρες και χώρες της Μέσης Ανατολής.

Κάποιοι που εμφανίζονται και ως ηγέτες του Συμβουλίου, δίνουν και τα βιογραφικά τους που προβάλλουν με ιδιαίτερη περηφάνια και είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικά για το ρόλο που έχουν αναλάβει και τους δεσμούς τους με τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.

Ιδού ορισμένα από αυτά, ενδεικτικά και μόνο:

Η Bassma Kodmani είναι καθηγήτρια στις Διεθνείς Σχέσεις στο πανεπιστήμιο του Παρισιού όπου εγκαινίασε το πρόγραμμα για την Μέση Ανατολή και επίσης ήταν η υπεύθυνη στο ίδρυμα Φορντ, για την «Κυβερνησιμότητα και την Διεθνή Συνεργασία για τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια». Σήμερα είναι διευθύντρια της λεγόμενης «Πρωτοβουλίας για την Αραβική μεταρρύθμιση» και διευθύντρια στο ακαδημαϊκό πρόγραμμα στη Διεθνή Διπλωματική Ακαδημία.

Η εν λόγω κυρία επίσης, συμμετέχει σε διάφορες λεγόμενες «δεξαμενές σκέψεις» όπως το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων (CFR) ΗΠΑ και το Κέντρο για την Ευρωπαϊκή μεταρρύθμιση ή το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για τις Διεθνείς σχέσεις, όπου στο Συμβούλιο συμμετέχουν πολιτικοί, βιομήχανοι, καθηγητές (ανάμεσά τους φιγουράρουν και η Ντόρα Μπακογιάννη, ο Νταβούτογλου, ο Νταλέμα κλπ.).

O Radwan Ziadeh είναι επισκέπτης καθηγητής του Ινστιτούτου για τις Σπουδές για τη Μέση Ανατολή στο πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον στις ΗΠΑ. Ηταν συνεργάτης στο Εθνικό Ιδρυμα για τη Δημοκρατία (παραμάγαζο της CIA) και σε διάφορες υποτίθεται ΜΚΟ για τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ηταν από αυτούς που υπέγραψαν επιστολή και καλούσαν τον Ομπάμα να επέμβει στη Συρία.

Ο Ausama Monajed είναι διευθυντής του Κέντρου Στρατηγικών Ερευνών και Επικοινωνίας με έδρα το Λονδίνο. Ο ίδιος είναι ιδρυτής και διευθυντής του δορυφορικού τηλεοπτικού σταθμού «Μπαράντα» με έδρα το Βάουξχαλ στα νότια του Λονδίνου. Φυσικά το κανάλι ενισχύεται οικονομικά από τις ΗΠΑ αλλά και αραβικές μοναρχίες συμμάχους των ιμπεριαλιστών. Είναι αυτός που συχνά βγαίνει σε διεθνή μέσα και κάνει αναλύσεις και δίνει υποτίθεται ρεπορτάζ για τις εξελίξεις στη Συρία σε ισχυρά αστικά ΜΜΕ, όπως η «Γουόλ Στριτ Τζέρναλ», «Νιου Γιόρκ Τάιμς», «Ουάσιγκτον Πόστ», «Ιντιπέντεντ», CNN, BBC, ABC, Sky, ZDF, «Reuters», AFP, «Alarabiya Aljazeera» κλπ. Είναι επίσης συνεργάτης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Αυτοί λοιπόν οι παράγοντες της συριακής διασποράς στο «Εθνικό Συριακό Συμβούλιο» έχουν στενούς δεσμούς με μηχανισμούς και υπηρεσίες των ΗΠΑ, της Γαλλίας, άλλων ευρωατλαντικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. 

Η χρηματοδότηση και ο εξοπλισμός των ενόπλων μέσα στη Συρία -ο στρατιωτικός βραχίονας τους είναι ο «Ελεύθερος Συριακός Στρατός»- εξασφαλίζεται και από άλλα κράτη όπως η Τουρκία, η Σαουδική Αραβία και το Κατάρ. Ολοι προετοιμάζονται να διαδραματίσουν ρόλο το επόμενο διάστημα. Ποιο ρόλο; Να συμβάλουν στον αστικό εκσυγχρονισμό που είναι σε εξέλιξη με το ευρωατλαντικό ιμπεριαλιστικό σχέδιο της Ευρείας Μέσης Ανατολής, μέρος του οποίου είναι και η λεγόμενη «Αραβική Ανοιξη», όπως την ονομάζουν οι αστοί και οι οπορτουνιστές, ώστε να προκύψουν ηγεσίες που θα εναρμονίζουν το πολιτικό σύστημα με τις σύγχρονες απαιτήσεις κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων - εγχώριων και πολυεθνικών. Αυτό εντείνεται και από το γεγονός ότι στο ενδοϊμπεριαλιστικό ανταγωνισμό εισέρχονται δυναμικά ανερχόμενες δυνάμεις όπως η Ρωσία και Κίνα.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ