ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΦΩΝΗ ΕΝΟΣ... ΚΟΚΟΡΑ

Πριν από περίπου εκατό χρόνια, ένας Αθηναίος πετεινός άναψε… διπλωματικές φωτιές, απασχόλησε τα πρωτοσέλιδα των ελληνικών εφημερίδων και έγινε αντικείμενο σχολιασμού από την «Tribune»! 

του ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΣΚΙΑΔΑ

«Εξ αφορμής ασημάντου τινός επεισοδίου απειλείται εμφύλιος πόλεμος εις τας Αθήνας», έγραφε η έγκυρη εφημερίδα, επισημαίνοντας ότι «οι επισκεφθέντες την πόλιν του Περικλέους ενθυμούνται ότι το πρωί, με τας πρώτας ακτίνας του ηλίου, εξυπνούσαν με το άσμα του αλέκτορος».

Όπως σε όλη την Ελλάδα, έτσι και στα σπίτια της πρωτεύουσας, υπήρχε το ίδιο ξυπνητήρι. Ανάμεσα στον ανθρώπινο πληθυσμό φιλοξενείτο αντίστοιχος πληθυσμός πετεινών, αφού κάθε σπιτικό διέθετε περισσότερους από έναν. Έφθασε λοιπόν εκείνη την εποχή ο νέος πρόξενος της Αυστρίας, ο οποίος...

Ξύπνησε από την ηχηρή πρωινή φωνή του πετεινού της οικογένειας Τσιτσόπουλου. Επειδή το φαινόμενο ήταν καθημερινό και ο εν λόγω διπλωμάτης δεν σκόπευε να σηκώνεται από τα άγρια χαράματα, αποφάσισε να απευθύνει διαμαρτυρία προς τον αστυνόμο της πόλης.

Η διαμαρτυρία του εννοείται ότι διέθετε όλη τη διπλωματική λεπτότητα, αλλά δεν απέφυγε να προκαλέσει αρνητική εντύπωση. Ο δύσμοιρος διπλωμάτης έγινε αντικείμενο σχολιασμού εκ μέρους των φιλοπαιγμόνων δημοσιογράφων της εποχής που τον… στόλισαν καταλλήλως. Τη συνέχεια ανέλαβαν οι γαβριάδες, τα παιδιά που τριγυρνούσαν στους δρόμους και κακάριζαν όποτε συναντούσαν τον πρόξενο.

Τα γεγονότα περιγράφονται από την «Tribune»: «Ανακοινωθείσα η διαμαρτυρία του κ. Προξένου προς τον Τύπον παρά τινος υπαλλήλου ακριτομύθου, ενέπνευσεν φλογερά άρθρα των οποίων οι συγγραφείς ανέλαβαν την υπεράσπισιν του μελωδικού πτηνού, αληθούς πολίτου των Αθηνών και κατέκριναν τον Βοιωτισμόν (ηλιθιότητα) του βαρβάρου ξένου»! Άλλο που δεν ήθελαν οι άεργοι θαμώνες των καφενείων για να χωριστούν οι μεν υπέρ του αλέκτορος, οι δε υπέρ του Αυστριακού. Όσο για τον πετεινό υποθέτουμε ότι κατέληξε στο τσουκάλι των Τσιτσόπουλων.

ΜΙΚΡΟΣ ΡΩΜΙΟΣ