Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ και ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ απηύθυναν από κοινού πρόσκληση προς τον Ντόναλντ Τραμπ, τον εκλεγμένο Πρόεδρο των ΗΠΑ, για να προσέλθει σε μια συνάντηση κορυφής Ευρωπαϊκής Ένωσης – ΗΠΑ, μόλις καταστεί δυνατόν...
του ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Όπως μεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο, σε κοινή τους συγχαρητήρια επιστολή προς τον Τραμπ, Γιούνκερ και Τουσκ τον «προσκαλούν να επισκεφθεί την Ευρώπη για μια συνάντηση κορυφής ΕΕ-ΗΠΑ», διότι είναι...
«πιο σημαντική από ποτέ η ενίσχυση των διατλαντικών σχέσεων».
Η Ευρώπη δείχνει τρομοκρατημένη από τις εξελίξεις στις Ηνωμένες Πολιτείες, καθώς το μάθημα από το δημοψήφισμα του Brexit, όπου το αποτέλεσμα το καθόρισαν όσοι δεν φαίνονταν στα «ραντάρ» των δημοσκόπων και του πολιτικού συστήματος, δεν τους έγινε μάθημα, αν και υπήρχαν πλείστα όσα στοιχεία που παρέπεμπαν σε αυτό.
Η Ευρώπη είναι πανικοβλημένη διότι αντιλαμβάνεται ότι αρχίζει να εμφανίζεται μια τάση την οποία αρέσκεται να αποκαλεί «αντιδημοκρατική», αφού «της μόδας» πλέον αρχίζουν να γίνονται ηγέτες πιο αυταρχικοί και συγκεντρωτικοί, στο στιλ του Ρώσου Βλαντιμίρ Πούτιν ενδεχομένως, έναν πολιτικό τον οποίο απεχθάνονται και φοβούνται.
Η Ευρώπη φοβάται ότι θα περιθωριοποιηθεί και θα πάψει να θεωρείται ως ένα ισχυρός πόλος ισχύος του διεθνούς συστήματος, έναν ρόλο τον οποίο όμως κατείχε εξαιτίας των αμερικανικών αμυντικών εγγυήσεων, τις οποίες ουδέποτε σεβάστηκε και εθίστηκε να τις θεωρεί ως δεδομένες, με αποτέλεσμα να υιοθετήσει μια χαζοχαρούμενη προσέγγιση στα θέματα της ευρωπαϊκής ασφάλειας.
Σήμερα αντιλαμβάνεται ότι κινδυνεύει να καταστεί έρμαιο στις ορέξεις της παλιάς «καλής» στρατιωτικής ισχύος που ξέρει να υπαγορεύει όσα επιτρέπει η ισχύς της, αναμένοντας από τον αντίπαλο να υποστεί όσα επιβάλει η αδυναμία του, για να θυμηθούμε λίγο τον μέγα Θουκυδίδη, τον οποίο έχουν λησμονήσει όλοι όσοι διατείνονται κατά τα άλλα, ότι έλκουν τις πολιτικές αρχές τους από την Αρχαία Ελλάδα…
Η σημερινή ευρωπαϊκή ελίτ, αντιλαμβάνεται ότι μπορεί πολύ σύντομα το φαινόμενο που παρατηρήθηκε στη Βρετανία και στις ΗΠΑ να υποστεί… μετάσταση και να πλήξει κι άλλες χώρες της Γηραιάς Ηπείρου. Κάθε λογής ακραίος (εντός ή εκτός εισαγωγικών, καθότι κι εδώ η ΕΕ πάντα βιαζόταν να εντάξει σε κατηγορίες δικαίους και αδίκους αδιαφορώντας για την ουσία όσων υποστήριζαν) ευελπιστεί πλέον να γίνει Τραμπ στην δική του πατρίδα.
Μια διαδικασία που θα μπορούσε να οδηγήσει σε φυγόκεντρες τάσεις και διαλυτικά φαινόμενα την Ένωση, την οποία κάποιοι αφελέστατοι ή/και ιδιοτελείς στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, αποθέωναν και θεωρούσαν πανάκεια… «δια πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν» και τώρα, χρεοκοπημένοι και ανήμποροι, παλεύουν μάταια να διατηρήσουν το σύστημα που τους τάιζε, μόνο που δεν υπάρχουν πλέον τα χρήματα που «μας έκαναν όλους Ευρωπαίους», με αποτέλεσμα να σπρώχνουν τη χώρα τους, κάθε μέρα που περνά, πιο κοντά στον γκρεμό.
Και ας μη βιαστούμε να κάνουμε λόγο για «αντιδημοκρατική στροφή» σε όλο τον κόσμο, διότι όποιος το κάνει ξεχνά κάτι σημαντικό: Ότι οι ηγέτες τύπου Τραμπ εκλέγονται με δημοκρατικότατες διαδικασίες, άρα το πρόβλημα δεν είναι στη Δημοκρατία, αλλά στον τρόπο που την καταχράστηκαν οι ελίτ προς όφελός τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου