Τη λήψη μέτρων για τη θωράκιση του χρηματοπιστωτικού συστήματος από τον κίνδυνο να σωρεύσει νέα «κόκκινα» στεγαστικά δάνεια, προωθεί το υπουργείο Οικονομικών, με νομοσχέδιο που από χτες συζητείται στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής, με το οποίο ενσωματώνεται στην ελληνική νομοθεσία η «Οδηγία 2014/17/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 4ης Φεβρουαρίου 2014, σχετικά με τις συμβάσεις πίστωσης για καταναλωτές για ακίνητα που προορίζονται για κατοικία» και άλλες διατάξεις...
Οπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση, με τις ρυθμίσεις της Οδηγίας «διασφαλίζεται υψηλότερος βαθμός αποτελεσματικότητας και ανταγωνιστικότητας της εσωτερικής αγοράς, που συμβάλλει στη...
χρηματοπιστωτική σταθερότητα με τη θέσπιση ενός πλαισίου για όλα τα κράτη - μέλη».
Στη βάση αυτή, προβλέπονται μια σειρά ρυθμίσεις για την αποφυγή κόκκινων στεγαστικών δανείων, όπως «πραγματοποίηση ενδελεχούς αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας του καταναλωτή από τον πιστωτικό φορέα πριν από την παροχή της δεσμευτικής προσφοράς», «ορθή εκτίμηση του ακινήτου, εισάγοντας την υποχρέωση διενέργειας εκτιμήσεων με αξιόπιστα πρότυπα εκτίμησης, από πιστοποιημένους εκτιμητές» και άλλα.
Ωστόσο, σκοπός της Οδηγίας δεν είναι η προστασία των λαϊκών νοικοκυριών, αλλά η επιβολή ομοιόμορφων κανόνων σε επίπεδο ΕΕ σε ό,τι αφορά τον ανταγωνισμό των τραπεζών και κυρίως την ομαλή λειτουργία της ενιαίας αγοράς της ΕΕ. Ο στόχος, επομένως, είναι τα συμφέροντα του τραπεζικού κεφαλαίου.
Οι ενιαίοι κανόνες λειτουργίας παίζουν έναν ακόμα σημαντικό ρόλο για το τραπεζικό κεφάλαιο: Συμβάλλουν στην περαιτέρω συγκέντρωση και συγκεντροποίηση και στον συγκεκριμένο κλάδο, προωθούν και επιταχύνουν τη διαδικασία αναδιάρθρωσης συνολικά του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Εξέλιξη που θα αποδειχθεί σε βάρος και των εργαζομένων στις τράπεζες, οι οποίοι θα την πληρώσουν με απολύσεις και ένταση της εκμετάλλευσης σε βάρος τους.
Οσο για τα λαϊκά νοικοκυριά, είναι αντιμέτωπα με τους εκβιασμούς για την αποπληρωμή των δανείων τους (...) με τη ληστεία και την εκμετάλλευση των μικροκαταθέσεών τους, που όλες μαζί συνολικά αποτελούν σημαντική πηγή χρηματοδότησης του κεφαλαίου, με σχεδόν μηδενικά επιτόκια. (...) Σε τελευταία ανάλυση, τις ζημιές της καπιταλιστικής κρίσης τις πληρώνουν τα λαϊκά στρώματα, είτε ως φορολογούμενοι, είτε ως λαϊκοί αποταμιευτές, είτε ως δανειολήπτες.
Η Οδηγία επίσης, διατηρεί όλη την περιπλοκότητα στην ενημέρωση. Δεν διασφαλίζει κανέναν έλεγχο. Δεν διασφαλίζει αντικειμενική δυνατότητα σύγκρισης προϊόντων. Η αοριστία των όρων που χρησιμοποιεί είναι τέτοια, που επιτρέπει την ερμηνεία από τις τράπεζες με όποιον τρόπο τις συμφέρει κ.λπ. Αρα, η "προστασία των καταναλωτών" απλώς αποτελεί το τυράκι στη φάκα που έχουν στήσει τα γεράκια του τραπεζικού κεφαλαίου.
Τέλος, «η αποκατάσταση συνθηκών "ομαλότητας" στο τραπεζικό σύστημα είναι αναγκαία και για άλλο λόγο: Αποτελεί αναγκαίο βήμα για την τραπεζική χρηματοδότηση των νέων κερδοφόρων επενδύσεων του κεφαλαίου, συμπληρωματικά στις ενισχύσεις του νέου ΕΣΠΑ, του νέου επενδυτικού πακέτου Γιούνκερ, αλλά και του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων του κρατικού προϋπολογισμού».
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου