Το κουβάρι περιπλέκεται επικίνδυνα στη Μέση Ανατολή και οι
προεκτάσεις του ξεπερνούν κατά πολύ τις χώρες που εμπλέκονται εμφανώς στην
περιδίνηση του μετώπου της Συρίας…
Πρόκειται για ένα κουβάρι μέσα στο οποίο αλληλοπεριπλέκονται
κορυφαίες πλανητικές στρατηγικές που
μετατρέπουν την ευρύτερη περιοχή σε γήπεδο κλιμακούμενων γεωστρατηγικών συγκρούσεων.
Για ένα θέατρο ευρύτατων ανταγωνισμών που ενσωματώνει το δράμα του και σε ρόλο
κομπάρσου ολόκληρη την Ευρώπη εξ αιτίας των ανίκανων ηγεσιών που διαχειρίζονται
τη μοίρα της.
Πρόκειται για μια επικίνδυνη ιστορία που βρίσκεται σε καθεστώς
διαρκούς κλιμάκωσης, και η οποία όπως όλα δείχνουν δε βρίσκεται μακριά από την
ημέρα που θα μπει στο κάδρο και η Κίνα σε ρόλο πρωταγωνιστή.
Κι ενώ κάπως έτσι έχουν τα πράγματα, στην Ελλάδα, η επικίνδυνη μήτρα που επιμένει
να ξερνά μπαστάρδια ανευθυνότητας, και να τα εναποθέτει στην αφρόκρεμα των
υποτιθέμενων αναλυτών αλλά και του πολιτικού προσωπικού που σφετερίζεται την
πολιτική εξουσία, συνιστά πλέον μια εθνικά επικίνδυνη παράμετρο και...
οφείλουμε
να την αποκαλύπτουμε πριν καταπιούν τη χώρα οι ανεξέλεγκτες εξελίξεις.
Δυστυχώς κάποιοι επιμένουν να μην αντιλαμβάνονται πως η
γεωπολιτική ανάλυση, δεν είναι αναπνευστήρας που ζωντανεύει τα ανεκπλήρωτα
όνειρα και τους καημούς των εμμονικών, αλλά είναι – οφείλει να είναι – ένα
δυναμικό εργαλείο, ικανό να σταθμίζει νηφάλια, όλα τα δεδομένα, τις τάσεις, τις
ιστορικές σταθερές, τη ρευστότητα επιδιώξεων και συμφερόντων, τους πιθανολογούμενους
σχεδιασμούς, τις παραμέτρους που συνθέτουν ιστορικό χρόνο, τη σχέση αυτού του
χρόνου με την επόμενη μέρα κοκ… και όλα αυτά γιατί ακριβώς οφείλει ως εργαλείο
να αποδεικνύεται πολύτιμο στην εγρήγορση των λαών και των κυβερνήσεων,
προκειμένου να καθίστανται πρωταγωνιστές και όχι τα θύματα της ιστορίας.
Τρία συμπεράσματα κέρδισαν τη δημοφιλία των «αναλυτών» στον
κρίσιμο πολιτικό χρόνο που μεσολάβησε από τις 10 Ιουλίου (λίγο πριν το
αποτυχημένο πραξικόπημα στην Τουρκία δηλαδή) μέχρι και σήμερα, παρά το γεγονός
ότι το τοπίο σταδιακά ξεκαθαρίζει σε πρώτο επίπεδο. Ποια ήσαν αυτά;;;
- Πρώτον: Μεγαλοστομίες και λιβανωτοί για την δήθεν «κορυφαία» στρατηγική επιλογή της Ρωσίας να τα ξαναβρεί με την Τουρκία που την ταπείνωσε.
Να θυμίσουμε εδώ, ότι εμείς πρώτοι και μόνοι αναδείξαμε αυτή την
επιλογή ως προϊόν της στάσης της φοβικής ηγεσίας του Κρεμλίνου, το οποίο
συνειδητοποιώντας το εύρος των κυοφορούμενων εξελίξεων, επιχειρεί να αγοράσει
πολύτιμο γεωπολιτικό χρόνο, ελπίζοντας να του «κάτσει» μια δική του περπατησιά.
- Δεύτερον: Και άλλες μεγαλοστομίες και άλλοι λιβανωτοί για τη δήθεν στρατηγική «υποβάθμιση» της Τουρκίας, με αφορμή τις εξελίξεις στη βάση του Ιντσιρλίκ και τις εναλλακτικές δυνατότητες που αναζητούνται από τους Αμερικανούς.
Να παραπέμψουμε εδώ σε σχετικό μας άρθρο
με το οποίο καταδείξαμε πως συνιστά ολέθρια σύγχυση το να ταυτίζεται η επιχειρησιακή απαξίωση της Τουρκίας που
συνιστά τακτικό ελιγμό με στόχο τον επανεγκλωβισμό της, με τη στρατηγική υποβάθμιση που δεν μπορεί να
υπάρξει στο επίπεδο του σχεδιασμού, μιας και κάτι τέτοιο σχετίζεται με τη
διαχρονικότητα αυθύπαρκτων γεωστρατηγικών χαρακτηριστικών και προτεραιοτήτων.
- Τρίτον: Και ένας πρωτοφανής συρφετός φαντασιώσεων για τη ρότα που θα ακολουθήσουν την επόμενη μέρα οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Συρία, η Τουρκία, οι Κούρδοι και η συνολικότερη επαναχάραξη των στρατηγικών συμμαχιών στην ευρύτερη περιοχή.
Να σημειώσουμε εδώ πως όλα όσα
διαδραματίζονται σήμερα, σε μεγάλο βαθμό αποτελούν το τίμημα όλων όσων ΔΕΝ κάναμε, τη μοιραία νύχτα που σαν χώρα
δραπετεύσαμε από το πολύτιμο ραντεβού μας με την ιστορία, αρνούμενοι να
αναδείξουμε τη δική μας γεωπολιτική ατζέντα, παρεμβαίνοντας δραστικά στην
ατζέντα των άσπονδων συμμάχων της χώρας, και πειθαναγκάζοντας τους να
υιοθετήσουν μια διαφορετική ταυτότητα προτεραιοτήτων στη διαχείριση του
προβλήματος. (Περισσότερα σε σχέση με
αυτό σε σχετικό μας άρθρο στην εφημερίδα «ΑΝΑΠΟΔΑ» που θα κυκλοφορήσει στις αρχές
του Σεπτέμβρη).
Κάνοντας λοιπόν απόλυτη ησυχία, για να μην ξυπνήσουν από το
βαθύ τους λήθαργο οι χαραμοφάηδες του Υπουργείου Εξωτερικών και το Πόκεμον του
Μαξίμου, θα παραθέσουμε μερικά από τα γεγονότα των τελευταίων ημερών, και ο
καθένας θα βγάλει τα συμπεράσματά του για το ποιος ωφελείται, ποιος πρωταγωνιστεί,
ποιες και ποιών στρατηγικές προτεραιότητες περπατούν στοχευμένα στη γεωπολιτική
της επόμενης μέρας.
- Ο Ερντογάν της στρατηγικά «υποβαθμισμένης» Τουρκίας, όχι μονάχα δεν πειθαναγκάζεται να τηρήσει τις συμφωνίες για το λαθρομεταναστευτικό, αλλά απειλεί την Ευρώπη και πιέζει για πλήρη ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση μέχρι το 2024. Θεϊκό;;;
- Την ίδια στιγμή η μανδάμ Μέρκελ, όχι μονάχα δεν υψώνει φωνή, αλλά του πλέκει το εγκώμιο, και το χειρότερο όλων είναι ότι αποκαλύπτεται με επίσημα έγγραφα πως μέρος του σχεδιασμού του Βερολίνου, είναι η οικονομική ασφυξία της Ελλάδας προκειμένου να καταστεί ταπεινωμένο ισλαμικό αποχωρητήριο για ολόκληρη την Ευρώπη. Θεϊκό;;;
- Οι Αμερικανοί, που «υποβαθμίζουν» στρατηγικά την Τουρκία, στέλνουν στην Άγκυρα Αμερικανούς ανακριτές για να εξετάσουν τις κατά Γκιουλέν κατηγορίες. Θεϊκό;;;
- Σύροι, Ιρανοί, Ρώσοι και λοιπή ιερά συμμαχία βομβαρδίσουν τους Κούρδους σε Χασάκα και Ροζάβα, ότι ακριβώς ήθελε η στρατηγικά «υποβαθμισμένη» Τουρκία, αυτή τη φορά με τους Ρώσους σε ρόλο Φιλιππινέζας. Θεϊκό;;;
- Οι Αμερικανοί με πρόσχημα και τους Κούρδους. Εισβάλουν και επαναχαράσσουν ουσιαστικά σύνορα στη Βόρεια Συρία, με τους Ρώσους να παίζουν μια χαρά το παιχνίδι ως πολύτιμο άλλοθι. Θεϊκό;;;
- Από αυτές τις εξελίξεις, ποιος βγαίνει ωφελημένος στρατηγικά;;; Η «έξυπνη» Ρωσία ή μήπως η στρατηγικά «υποβαθμισμένη» Τουρκία???
- Από αυτές τις εξελίξεις πόσο μυαλό χρειάζεται για να αντιληφθεί κανείς πως το καρότο της επιχειρησιακής υποβάθμισης τροχιοδρομεί εξελίξεις με μια Τουρκία στρατηγικά περισσότερο αναβαθμισμένη σε σχέση με το παρελθόν;;;
- Από αυτές τις εξελίξεις – πέρα και ανεξάρτητα από την τύχη που θα έχει στο τέλος ο εξουσιοπαράφρονας Ερντογάν – προκύπτει ότι η Τουρκία εμφανίζεται μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα να έχει χάσει τα αυγά και τα καλάθια ή μήπως αποκαλύπτεται πως διαθέτει σχέδιο μελετημένο στην κάθε του λεπτομέρεια, πράγμα που της επιτρέπει να κάνει παιχνίδι και με τους τενεκέδες της Ευρώπης, και με τον πολλά βαρύ και όχι Πούτιν, αλλά και με την ατλαντική συμμαχία στο σύνολό της;;;
Την ίδια στιγμή ο Τρύφωνας έχει επιφορτιστεί με υψηλά καθήκοντα
υλοποίησης των κατοχικών πρωτοκόλλων μπροστά στο μαύρο Σεπτέμβρη που οσονούπω
κάνει απειλητική την εμφάνισή του στις πόρτες μας.
Νίκο Κοτζιά ακουυυς;;; Χαιρετίσματα στο Πόκεμον του Μαξίμου…
Είστε Θεοί…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου