Φορολογική πολιτική και πατριωτική δημοκρατική κυβέρνηση

Η φορολογική πολιτική, δεν μπορεί να είναι μπάσταρδο ή ανιθαγενές δημιούργημα χωρίς ταυτότητα και ιθαγένεια, και είναι προφανές πως δε μπορεί να αποτελεί εργαλείο «ειρηνικής» κατάλυσης της εθνικής κυριαρχίας, στα χέρια δωσίλογων και προσκυνημένων πολιτικών διαχειριστών...

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Η φορολογική πολιτική έχει ταυτότητα, έχει εθνισμό, έχει κοινωνική βάση στην οποία «απευθύνεται» για να δημιουργεί δημόσιας ιδιοκτησίας κεφαλαιακή παρακαταθήκη, και αυτή η κοινωνική βάση είναι πολίτες κατά το Σύνταγμα οριζόμενοι.

Σε ότι αφορά δε τη λειτουργική της φυσιογνωμία, διέπεται από μια αμφίδρομη σχέση μέσα από την οποία διασφαλίζει λειτουργική επάρκεια στην Επικράτεια, και ένα σύνολο παροχών στους πολίτες της επικράτειας, οι οποίοι δημιουργούν αυτή τη δημόσια κεφαλαιακή βάση με την προσωπική τους κεφαλαιακή συνεισφορά.

Ως τέτοια λοιπόν η φορολογική πολιτική, δεν μπορεί να έχει υπόσταση και αναφορές που να υπερβαίνουν τα όρια άσκησης εθνικής κυριαρχίας, διότι σε αυτή την περίπτωση… 

• Χάνει την εθνική της ταυτότητα…
• Παύει να είναι εργαλείο εξασφάλισης λειτουργικής επάρκειας στην Επικράτεια και παροχών στους πολίτες της…
• Αλλάζει ιδιοκτησία…

Και εν τέλει χάνει και αυτήν ταύτη την ιδιότητά της ως φορολογική πολιτική που πρέπει να λειτουργεί εξ ονόματος και προς όφελος της εθνική κυριαρχίας, και μετατρέπεται σε δέσμη χαρατσιών που υπηρετούν άλλη Επικράτεια, άλλη κυριαρχία και...

μετατρέπουν τη χώρα από κυρίαρχη κρατική οντότητα σε κατεχόμενο χώρο που πλιατσικολογείται για λογαριασμό τρίτων.

Όταν λοιπόν η φορολογική πολιτική χάσει τον πρωτογενή της χαρακτήρα, έχει εκπέσει από το συνταγματικό ρόλο της, δε συνιστά μέρος της πολιτείας αλλά εχθρό και δολοφονικό της αντίπαλο, και ως τέτοια οι πολίτες όχι μόνο δεν έχουν υποχρέωση να την υπηρετούν, αλλά έχουν συνταγματικά επιβεβλημένο καθήκον να την ανατρέψουν.

Από την άλλη μεριά, οι πολίτες που τους έχει ανατεθεί το καθήκον να υλοποιούν και να διευθετούν μια φορολογική – εισπρακτική πολιτική που έχει χάσει την εθνική της ταυτότητα, εγκληματούν σε βάρος της ίδιας του της πατρίδας και οφείλουν συλλογικά και συντονισμένα να εμποδίσουν με κάθε τρόπο την υλοποίηση αυτής της πολιτικής, αρνούμενοι την προσωπική του συμμετοχή στην εύρυθμη λειτουργία του εισπρακτικού μηχανισμού της κατοχικής δύναμης.

Και για όσους δεν κατάλαβαν, αυτό συνιστά την αυθεντική, οργανωμένη, συλλογική και συντονισμένη ακόμη και μέσα από το συνδικαλιστικό κίνημα, ενεργοποίηση του άρθρου 120 του Συντάγματος της χώρας. 

Η φορολογική πολιτική επομένως ως εργαλείο στα χέρια μιας πατριωτικής – δημοκρατικής εξουσίας…

• Έχει υποχρέωση να ισοσκελίζει απόλυτα το κοινωνικό «δούναι» με το κοινωνικό «λαβείν».
• Έχει υποχρέωση να απαγορεύσει την εξαγωγή ακόμη και ενός κέρματος εκτός της Ελληνικής επικράτειας, αν αυτό δε μεταφράζεται άμεσα σε αγαθό ή υπηρεσία με αποδέκτη την Ελληνική επικράτεια…
• Έχει υποχρέωση να προσδίδει εθνική ταυτότητα και στο τελευταίο κέρμα που θα εισπράττει από τους πολίτες αυτής της χώρας…
• Έχει υποχρέωση με ρήτρα θανάτου, να μην επιτρέψει την υποθήκευση του προϊόντος της από καμία άλλη επικράτεια, με κανενός είδους συμφωνίες και δεσμεύσεις κάθε είδους…

Η φορολογική πολιτική στα χέρια μιας πατριωτικής – δημοκρατικής εξουσίας, αποσυνδέεται οριστικά και αμετάκλητα, από κάθε είδους εξωτερικό δανεισμό και προβαίνει αποκλειστικά και μόνο σε απολύτως διασφαλισμένα ομόλογα και ομολογίες εσωτερικής διακίνησης από τους πολίτες της και για λογαριασμό των πολιτών της.

Τα χρόνια του μνημονίου, που υπήρξαν χρόνια ντροπής, χρόνια απροκάλυπτου δωσιλογισμού, χρόνια εθνικής προδοσίας, χρόνια προσκυνημένων πολιτικών ανδρεικέλων που παρέδωσαν στην ξένη κατοχή, περιουσίες, πατρίδα προσωπική και εθνική αξιοπρέπεια, θα πρέπει να ξέρουμε ότι μόνο η μικρή και μεσαία τάξη της χώρας μας, έχασαν ιδιωτική περιουσία που η αξία της ξεπερνά τα 485 δις.

Και ενώ αυτή η περιουσία χάθηκε οριστικά και αμετάκλητα, οφείλουμε όλοι να αναλογιστούμε:

• Πόσα δις εν τω μεταξύ δανείστηκε η χώρα….
• Που κατευθύνθηκε αυτός ο αστρονομικός δανεισμός…
• Πως αντί να μειώνεται το χρέος αυτό προσαυξάνεται ανεξέλεγκτα…
• Πόσο κοστολογείται η δημόσια περιουσία που εν τω μεταξύ ξεπουλήθηκε από τους ελληνόφωνους εξωνημένους…
• Σε ποια έκταση και σε τι βάθος αποδομήθηκε συνολικά όλο το σύστημα των κοινωνικών παροχών…
• Σε ποιόν Καιάδα οδηγήθηκαν οι μισθοί, οι συντάξεις και το σύνολο της πλιατσικολογημένης κοινωνικής περιουσίας…

Και τότε θα καταλάβουμε τι σημαίνει να σφετερίζεται την πολιτική εξουσία ένας θίασος προσκυνημένων και εθελόδουλων και κυρίως…

• Γιατί βιάστηκε το Σύνταγμα…
• Γιατί όσα συνέβησαν στον τόπο συνιστούν εσχάτη προδοσία…
• Πως χρησιμοποιήθηκε όλα αυτά τα χρόνια η φορολογική πολιτική ως εργαλείο όχι άσκησης αλλά ακριβοπληρωμένου ξεπουλήματος της Εθνικής κυριαρχίας…
• Γιατί η τιμωρία των πρωταγωνιστών θα πρέπει να είναι παραδειγματική…
• Γιατί η ανάγκη της ανατροπής τους συνιστά ζήτημα εθνικής σημασίας και ύψιστης προτεραιότητας…

Αν μετά απ όλα αυτά υπάρχει κανείς που δεν κατάλαβε ότι η φορολογική πολιτική μόνο στα χέρια μιας πατριωτικής – Δημοκρατικής εξουσίας μπορεί να έχει ταυτότητα εθνική, παραθέτουμε ακόμη ένα στοιχείο από τα πλέον πρόσφατα και ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του.

Η κυβέρνηση λοιπόν πανηγυρίζει – με το βλέμμα βεβαίως στραμμένο στην κατοχική διοίκηση από την οποία περιμένει και τα σχετικά εύσημα -  για ένα ακόμη κατόρθωμά της, ότι αύξησε τα φορολογικά έσοδα τον Ιούνιο του 2016 κατά 1 δισ. ευρώ ή 38,86% σε σχέση με τον Ιούνιο του 2015, σύμφωνα με τα στοιχεία της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων (ΓΓΔΕ) δηλαδή το όργανο της κατοχικής εισπρακτικής εποπτείας.

Ποια ήταν η κύρια πηγή αύξησης των φορολογικών εσόδων??? Η ίδια η ΓΓΔΕ μάς πληροφορεί ότι «η κύρια φορολογική επιβάρυνση τον Ιούνιο του 2016 προέρχεται από την έμμεση φορολογία, με τους έμμεσους φόρους να ανέρχονται στο 61% των συνολικών φορολογικών εσόδων, όταν οι άμεσοι φόροι ανέρχονται στο 39%. Τα αντίστοιχα ποσοστά τον Ιούνιο του 2015 ανέρχονταν σε 56,1% και 43,9%».

Τι δείχνουν αυτά τα στοιχεία; Οτι η φορολαίλαπα έπληξε τους εργαζόμενους, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, τους Έλληνες πολίτες στο σύνολό τους δηλαδή. Απ' αυτούς προέρχονται τα τεράστια όντως έσοδα από τους έμμεσους φόρους, αυτοί πλήρωσαν την αύξησή τους, που επίσης προέρχεται από την αύξηση του ΦΠΑ, άλλων έμμεσων φόρων κατανάλωσης.

Όλοι αυτοί, πλήρωσαν όμως και περισσότερους άμεσους φόρους. Γιατί η τεράστια αύξηση φόρων, εκτός από τους έμμεσους, προέρχεται από την αυξημένη φορολογία σε μισθούς και συντάξεις, αλλά και την αύξηση της προκαταβολής φόρου που πληρώνουν πολλά λαϊκά στρώματα. Είναι ενδεικτικό ότι η αύξηση εσόδων από τους φόρους σε μισθούς και συντάξεις ανέρχεται σε 60 εκατ. ευρώ τον Ιούνιο του 2016 συγκριτικά με τον Ιούνιο του 2015, ποσοστό 15%. Ενώ τα έσοδα από την προκαταβολή φόρου στο εισόδημα αυξήθηκαν κατά 252,6%, και ανήλθαν σε 15,57 εκατ. ευρώ τον Ιούνη του 2016 από 4,42 εκατ. ευρώ τον Ιούνη του 2015.

Και όλ' αυτά ενώ ακόμα δεν έχουν μπει σε εφαρμογή όλοι οι φόροι και τα χαράτσια που ψήφισε η κυβέρνηση το τελευταίο διάστημα, όπως π.χ. ο ΕΝΦΙΑ, η αποστολή εκκαθαριστικών για τον οποίο ξεκινά σήμερα. Επίσης, από τον Οκτώβρη του 2016 αυξάνεται ο Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης και την κηροζίνη από τα 230 στα 280 ευρώ το χιλιόλιτρο. Ενώ από την 1η Γενάρη 2017 αυξάνονται οι ειδικοί φόροι κατανάλωσης στο υγραέριο, στην αμόλυβδη βενζίνη και το πετρέλαιο κίνησης.

Έχεις αντιληφθεί σε ποια θησαυροφυλάκια κατευθύνεται όλο αυτό το αίμα???

"ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ"