Δεν ξέρω γιατί κάποιοι επιμένουν να είναι αθεράπευτα
ηλίθιοι. Δεν ξέρω γιατί κάποιοι επιμένουν να μην αντιλαμβάνονται πως η
αξιολόγηση δεδομένων στη γεωπολιτική δε γίνεται με μυξομάνικο ώστε να
σκουπίζουμε το δάκρυ για τους ανεκπλήρωτους πόθους μας, αλλά με νηφαλιότητα και
στη βάση πραγματικών δεδομένων…
Δεν ξέρω γιατί κάποιοι επιμένουν να μην αντιλαμβάνονται πως
οι στρατηγική χειρισμοί της επόμενης μέρας, δεν κρίνονται από την επιπόλαια
στάση κάποιων που επιχειρούν αυθαίρετα και ανερμάτιστα να υποβαθμίσουν το
ειδικό βάρος των κινήσεων του αντιπάλου, αλλά από τη δυνατότητα όλων μας να έχουμε σαφή
επίγνωση του εύρους και της δυναμικής αυτών των κινήσεων.
Δεν ξέρω γιατί κάποιοι επιμένουν να μην αντιλαμβάνονται πως
η νηφάλια προσέγγιση των κινήσεων Ερντογάν στην πολυσύνθετη στρατηγική σκακιέρα, δε συνιστά
λιβανιστήρι στον αντίπαλο αλλά απόπειρα αντικειμενικής προσέγγισης πραγματικών
δεδομένων.
Δεν ξέρω γιατί κάποιοι επιμένουν να μην αντιλαμβάνονται πως
πολύ πιο επικίνδυνος ακόμη και από αυτήν καθ εαυτή την Τουρκική προκλητικότητα
και ασυδοσία, είναι ο απλοϊκός τρόπος με τον οποίο προσεγγίζονται, και τα
τεκταινόμενα στη γειτονική χώρα αλλά και οι εκτεταμένες διεργασίες που έχουν
δρομολογηθεί σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή και όχι μόνο από τις 15 Ιουλίου και
μετά.
Δεν ξέρω γιατί κάποιοι επιμένουν να μη θυμούνται ότι σε
πείσμα όλων των υπόλοιπων, εμείς ήδη από τις 15 Ιουλίου τονίσαμε πως η αντίστροφη
μέτρηση για...
τον Ερντογάν ξεκίνησε και
τυπικά, από τη στιγμή που έδειξε να ανακτά τον έλεγχο της μεταπραξικοπηματικής
Τουρκίας.
Το ξέρουν οι πάντες… Το ξέρει κι ο ίδιος… Κι αυτή η επίγνωση είναι που τον
καθιστά πολλαπλά επικίνδυνο και απρόβλεπτο, ενώ ταυτόχρονα αποτελεί και τον
καταλύτη που επιταχύνει τις γεωστρατηγικές διεργασίες που συντελούνται στη μέση
Ανατολή και ολόκληρη την Ευρασία.
Δεν ξέρω τέλος γιατί κάποιοι επιμένουν να λησμονούν ότι εμείς
τονίσαμε πως όλα όσα συντελούνται αυτή την περίοδο, αν και παραπέμπουν σε ένα
πολύ καλά σχεδιασμένο σχεδιασμό εκ μέρους της Τουρκικής πολιτικής ηγεσίας, είναι ταυτόχρονα και η κατάρα του Ερντογάν,
που θα πληρώσει βαρύτατο τίμημα αν δε βρει τον τρόπο εν τέλει να εμποδίσει αυτούς
που θα επιχειρήσουν να εμποδίσουν την ολοκλήρωση του στρατηγικού του σχεδιασμού.
Και για όσους δεν κατάλαβαν να θυμίσουμε πως το τέλος των
Μεντερές και Ζορλού πάντα θα στοιχειώνει τους πολιτικούς ηγέτες της Τουρκίας.
Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στο βαθύ Τουρκικό στρατιωτικό κατεστημένο,
υπάρχουν στρατηγοί που στο τέλος δεν πρόκειται να χαριστούν σε κανέναν Ερντογάν
σ αυτό το ιδιότυπο παιχνίδι του θανάτου.
Περισσότερα στο σχετικό μας άρθρο με τίτλο:"Αυτή τη στιγμή στην Ευρασία γράφεται πλανητικών διαστάσεων γεωστρατηγική ιστορία"
Επειδή ο Ερντογάν δεν ξέχασε καθόλου το μεσημεριάτικο ραντεβού της 17 Σεπτεμβρίου 1961 του Μεντερές, "μπαμπά" των Σεπτεμβριανών του 55 με τη θηλιά, και επειδή παρ' όλους τους λεονταρισμούς τρέμει ολόκληρος, γι' αυτό λοιπόν φροντίζει να περάσει δια πυρός και σιδήρου το στράτευμα, και οτιδήποτε δικάζει η κρατάει όπλο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓι' αυτό δίνει ακόμα και το Ιντσιρλίκ στους Ρώσους, γι' αυτό και πουλάει οριστικά (;;;) απ' ότι φαίνεται και με κάθε επιφύλαξη, το ISIL.
Αλλά το πιο δύσκολο γι' αυτόν δεν είναι η αποτροπή ενός μελλοντικού πραξικοπήματος. Το πιο δύσκολο είναι η
μοιραία, λόγω της μεταστροφής του, αποχώρηση από το ίδιο το ΝΑΤΟ. Γι' αυτό και σπεύδει αλλόφρων να βρει φίλους στους πρώην ορκισμένους εχθρούς και να χωθεί σαν κυνηγημένο ποντίκι σε Ευρασιατικές συμμαχίες.
Όσο για τον Πούτιν.....δεν ξέρω αλλά η ξαφνική Τουρκοφιλία ίσως μπορεί να προκαλέσει επώδυνες εκ' των έσω
κριτικές και ερωτηματικά (ιδίως αν δεν πάει καλά το πράγμα...). Μα μέχρι που όμως μπορεί να φτάσει ο Πούτιν;;;
Η ν' άφεθεί "να τον φτάσουν"....πολύ κρίσιμο το ερώτημα....Ξέρει κανείς ;;;
Η εισροή όμως αυτού του ανομοιογενούς και παντοειδούς υφής κράματος των "προσφύγων" συνεχίζεται ακάθεκτη. Εδώ είναι που το υπάρχον πολιτικό μας σύστημα δείχνει ξεκάθαρα τι είναι, τι ρόλο παίζει, και τι θα παίξει.
ΓΙΑ ΤΑ ΜΠΑΖΑ.
@10:35
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατά την άποψή μου, ο Πούτιν, υποδαυλίζοντας την έξοδο της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ, επιχειρεί να ανοίξει ένα ευμέγεθες ρήγμα σε αυτό που οι λεγόμενοι στρατηγιστές ονομάζουν Rimland.
Μετά από αυτό, προφανώς δεν θα δώσει δεκάρα γιά το τι θα απογίνει ο φίλος μου ο Ταγίπ..
@Συγγραφέα του άρθρου :
Με κάθε επιφύλαξη, νομίζω ότι, στα άρθρα σας περί γεωπολιτικών μεταβολών στην Ευρασία, δεν εξετάζετε κανένα σενάριο περί καλύψεως του γεωστρατηγικού κενού που θα δημιουργηθεί μετά την κατάρρευση του καθεστώτος Ερντογάν και της ίδιας της Τουρκίας.
Θα το εκτιμούσα αν δίνατε ένα περίγραμμα των σκέψεών σας πάνω σε αυτό.