Ο ΝΑΖΙΣΜΟΣ ΑΠΕΙΛΕΙ ΜΕ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΡΕΒΑΝΣ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

Από το 1962 και μετά κάθε 2η Κυριακή του Σεπτεμβρίου χαρακτηρίζεται  Διεθνής Ημέρα Μνήμης για τα θύματα του φασισμού. 

Επιλέχθηκε ο Σεπτέμβριος γιατί αυτός ο μήνας σχετίζεται με τον ‘Β Παγκόσμιο Πόλεμο – η αρχή του η πλήρη ολοκλήρωσή του.Είναι μια μέρα μνήμης δεκάδων εκατομμυρίων ανθρώπων που χάθηκαν ως αποτέλεσμα ενός γιγάντιου απάνθρωπου πειράματος. Είναι ημέρα πένθους για τους στρατιώτες, που έπεσαν στα πεδία των μαχών του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, για τα εκατομμύρια των αμάχων που σκοτώθηκαν από τους βομβαρδισμούς, τους βασανισμένους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, από αρρώστιες, λιμούς.Για όσους χάθηκαν εξαναγκασθέντες ουσιαστικά   να πολεμήσουν με διαταγή των φασιστικών τους αρχηγών.

Την Ημέρα αυτή οι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων προσπαθούν για άλλη μια φορά να επιστήσουν την προσοχή στο πρόβλημα της ηρωοποίησης των εγκληματιών ναζί και των σύγχρονων μορφών ρατσισμού. Δεν υπάρχει χώρα που μπορεί... 

Nα επωφεληθεί από το ναζιστικό καθεστώς. Δεν υπάρχει έθνος που μπορεί να εμπλουτιστεί υλικά ή πνευματικά ως αποτέλεσμα του καθεστώτος αυτού. Η πιο τρομερή ιδεολογία – αυτή που κάνει τους ανθρώπους ένοχους εκ γεννητής… εξαιτίας του αίματος που κυλά στις φλέβες. Η ιδεολογία του ναζισμού έφερε την καταστροφή και σε εκείνους που την εκτρέφανε και σε εκείνους που της αντιστάθηκαν.
 

Οι συνεργάτες του Χίτλερ θεωρούσαν ως κανόνα επιβολής και εξουδετέρωσης τα βασανιστήρια, τις εκτελέσεις, τη σχεδιασμένη εξόντωση ολόκληρων πόλεων, ολόκληρων  λαών. Αυτά τα τρομερά μαθήματα σήμερα παραδίδονται στη λήθη. Ωστόσο το «φάντασμα του ναζισμού» περιφέρεται στην Ευρώπη, αποκτά πλήρως χειροπιαστά χαρακτηριστικά, αποκτά οντότητα σε σειρά κοινωνιών., ενώ αυξάνει η δημοτικότητα μιας λανθασμένης μορφής  εθνικιστικού κίνηματος σε διάφορες χώρες. Τα κόμματα αυτής της πτέρυγας αποκτούν όλο και περισσότερες ψήφους, πράγμα το οποίο έχει την εξήγησή του, λέει  ο πολιτικός επιστήμονας Αντρονίκ Μιγκρανιάν, στην Φωνή της Ρωσίας:<<Η φύση αυτών των κομμάτων και κινημάτων είναι η αύξηση της ξενοφοβίας, του θρησκευτικού και εθνικού μίσους. Είναι τεράστιος ο αριθμός των ανθρώπων άλλου δέρματος, άλλης θρησκείας, άλλων αξιών, που έχουν έρθει στην Ευρώπη. Μαζί τους όλο και συχνότερα προκύπτουν συγκρούσεις, εμφανίζεται έλλειψη ανεκτικότητας έναντι αυτών των ανθρώπων. Αυτό συμβαίνει στη Γαλλία ως προς τους μετανάστες από την Αλγερία, το Μαρόκο και άλλες αραβικές και αφρικανικές χώρες. Αυτό συμβαίνει και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες>>.

Οι προσπάθειες αποκατάστασης των ναζιστών - που βλέπουμε και στην Ελλάδα... -απειλούν με σοβαρές συνέπειες, όχι μόνο από την άποψη της επανεξέτασης της αποτίμησης και των αποτελεσμάτων του Β'  Παγκοσμίου Πολέμου. Προετοιμάζουν -εκτιμούν οι ειδικοί αναλυτές-  το έδαφος για μια πολιτική ρεβάνς των νεοναζί στην δημοκρατική Ευρώπη. Είναι γεγονός ότι προς το παρόν η Ευρώπη καταφέρνει να συγκρατήσει ''επέκταση'' των ακροδεξιών. Είναι, βλέπετε, ακόμη νωπές οι αναμνήσεις από τον πιο αιματηρό πόλεμο του 20ού αιώνα. 

Για να σταθεί όμως γερά το ανάχωμα κατά του φασισμού-ναζισμού απαιτούνται πολλά, απαιτείται μια Ευρώπη με πρώτο πλάνο τον άνθρωπο και όχι τους αριθμούς. Mε ανάπτυξη παντού και όχι με θύλακες πολυετούς ύφεσης...Με απασχόληση και όχι ανεργία, η έκταση της οποίας σήμερα έφτιαξε 'ηδη ένα ακόμα ...κράτος σε πληθυσμό! Χωρίς διαχωρισμούς σε βορρά και νότο....
Μόνο έτσι θα αντέξει.  

ON ALERT