«ΑΓΗΣΙΛΑΟΣ»… ΕΝΑΣ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ.

Τέλειος… Μοναδικός… Αξεπέραστος… Δε τον ξέρω προσωπικά αλλά εύχομαι να τα φέρει η ζωή να γνωριστούμε. Δείχνει τεφαρίκι παιδί και νομίζω πως αυτό το μικρό αφιέρωμα του αξίζει αν μη τι άλλο. Είναι πραγματικά αυθεντικός.

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Περιγραφη:Αριστα,10.

Αναλυση:Αριστα 10.

Κριτικες:Αριστα 10'!

Μπλα, μπλααα, μπλααα, οι χανοι παρακολουθουν ,τα προβατα ειναι στο μαντρι και καθενα απο δαυτα "νομιζει" οτι ποτε δεν θαρθει η σειρα του για λεπιδι...

Ισως να πιστευει οτι θα την γλιτωσει γιατι εχει γκομενο το βοσκο...

Κουνια που σας κουναγε. Κατα τα λοιπα,οι παραλιες γιοματες,οι καφετεριες τιγκα και η παραλιακη "στεναζει"... Κι ενας λαος εν δυναμει αποτελουμενος απο κιοτηδες του χειριστου ειδους, περιμενει το μανα απο τον ουρανο... Θα τα πουμε στην κολαση.

ΥΓ:
Κυριακοπουλε οταν εισαι σε φορμα "ΓΡΑΦΕΙΣ", απο τα 6.25! Αμα ομως... 

Σε πιασει το υστερικο σου με τη ΧΑ,... γαμα τα με κεφαλαια γραμματα,αδελφε μου!

Καθ' οσον στην "τελικη" πιο σκληροπυρηνικος κι απ' αυτους εισαι οταν... εχεις εμπνευση και... ζωγραφιζεις...

Αυτό ήταν το σχόλιο του Αγησίλαου, στην ανάρτηση: «ΔΗΜΑΡ: Η ΥΠΟΥΛΗ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΣΥΝΙΣΤΩΣΑ ΣΤΗ ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗΤΩΝ ΚΟΤΖΑΜΠΑΣΗΔΩΝ»

Τέλειος… Μοναδικός… Αξεπέραστος… Δε τον ξέρω προσωπικά αλλά εύχομαι να τα φέρει η ζωή να γνωριστούμε. Δείχνει τεφαρίκι παιδί και νομίζω πως αυτό το μικρό αφιέρωμα του αξίζει αν μη τι άλλο. Είναι πραγματικά αυθεντικός.

Παρακινημένος λοιπόν από την κριτική του και με εμφανή την επιδίωξη μου να του «ανεβάσω λίγο ακόμη την πίεση» ( με την καλή έννοια πάντα) και φυσικά με χαμόγελο, ανταπαντώ στο σχόλιό του:

Δε τους χωνεύω τους χλεχλέδες βρε Αγησίλαε. Κι αυτό δεν είναι υστερία…

Ίσως γιατί πιστεύω πως αν είσαι ερωτευμένος με το ρεαλισμό και την αλήθεια, η πολιτική ταμπέλα δεν μπορεί να σ εμποδίσει να την αναδεικνύεις, και αυτό προσπαθούσα να κάνω πάντα, ανεξάρτητα από την κριτική του οποιουδήποτε…

Ίσως γιατί πιστεύω πως αν αγαπάς πραγματικά την πατρίδα σου, οφείλεις να αγαπάς μαζί μ αυτήν, και τη Δημοκρατία, και το λαό της ολόκληρο, ακόμη και αν με κάποια τμήματά του διαφωνείς πολιτικά…

Ίσως γιατί πιστεύω ότι η ορθότητα μιας άποψης, θριαμβεύει μέσα από την αντιπαράθεσή της με τις άλλες απόψεις και προσεγγίσεις, και δεν επιβάλλεται δια του βιασμού των υπόλοιπων αντιλήψεων…

Ίσως γιατί πιστεύω ότι τη Δημοκρατία έχεις καθήκον να τη θεωρείς πάντα πολύτιμη, αρνούμενος να την βάλεις στο κρεβάτι του Προκρούστη στο όνομα οποιασδήποτε πολιτικής σκοπιμότητας…

Ίσως γιατί πιστεύω ότι η Δημοκρατία έχει δικαίωμα ακόμη και να εκτελεί εκείνους που επιχειρούν να τη βιάσουν, και αυτό της το δικαίωμα το κατοχυρώνει αποκλειστικά και μόνο ο σεβασμός σε κείνους που την υπερασπίζονται, συμμετέχοντας σ αυτή με το δικαίωμα στην άποψη πρωτίστως.

Όποτε και όπου επιχειρήθηκε Αγησίλαε, να ταυτιστεί η αγάπη για την πατρίδα, με φαινόμενα μίσους απέναντι σε τμήματα του Λαού της, αυτό δεν ήταν αγάπη, αλλά ο ασφαλέστερος δρόμος για τη δολοφονία της και το γεωπολιτικό της τεμαχισμό.

Γι αυτό και δε χωνεύω τους χλεχλέδες Αγησίλαε.

Γιατί από την ψυχή τους δεν ξεχειλίζει αγνή και άδολη αγάπη για το έθνος, αλλά μίσος και δηλητήριο για ζωντανά και δημιουργικά κομμάτια του.
Γιατί η αγάπη για την πατρίδα μας, ήταν, είναι και θα παραμείνει, πάνω από ιδεολογίες και πολιτικούς καιροσκοπισμούς. 

Κι όποιος αυτή την αλήθεια δε την αντιλαμβάνεται, αργά ή γρήγορα έρχεται η μέρα που θα λερώσει το χέρι του, και σε αντεθνική προσβολή και στο αίμα του λαού του.

Αν μάθουμε ν αγαπούμε το λαό μας και να σεβόμαστε την πολιτική του αξιοπρέπεια με τρόπο αληθινό, τότε οι αλητήριοι που τον οδηγούν στο διχασμό θα ναι πιο εύκολο να τιμωρούνται.

Μαζί τους κι εκείνοι που επιχειρούν να υπονομεύσουν και να αμβλύνουν την πεμπτουσία της εθνικής λαϊκής ενότητας.

Μαζί τους φυσικά και οι παρατρεχάμενοι νεοταξίτες κάθε λογής, που εμπορεύονται με υπουλία, και την ανθρωπιά και τη Δημοκρατία, όχι για να τις δουν να θριαμβεύουν, αλλά για να τις στραγγαλίσουν και τις δυό με τα δικά μας τα άντερα.

Και οι μέθοδοι που διαθέτουν είναι δυό.

Η «σούπα» της υποτιθέμενης «Δημοκρατίας» γεμάτη (τίγκα όπως λες κι εσύ) με το δηλητήριο του εθνομηδενισμού, είναι η μία. Και ισοδυναμεί με κώνειο για όποιον δεχτεί να τη βάλει στο τραπέζι του.

Ο δήμιος του νεοναζισμού είναι η άλλη. Αλλά ούτε η Δημοκρατία ούτε φυσικά η πατρίδα χαμογελά όταν τη σέρνεις στο κρεματόριο.

Η μια τροφοδοτεί την άλλη, γι αυτό και αλληλοσυμπληρώνονται.

Είναι στο χέρι μας και πρώτιστη υποχρέωσή μας να ξεμπερδέψουμε οριστικά και με τις δυό.

Είναι στο χέρι μας να διαλέξουμε την αξιοπρέπεια μας και όχι το εργαλείο της δολοφονίας μας.

Και ξέρεις κάτι Αγησίλαε??? Νομίζω πως συμφωνούμε σ αυτό κατά βάθος…

Καλό καλοκαίρι… Άντε να πάμε για λίγη ξεκούραση… Κι όταν θα έρθει η μέρα που θα γιορτάζουμε την Παναγιά μας - πολύ σύντομα δηλαδή -  θα είμαστε και πάλι μαζί.

Ως τότε, αλλά και μετά από τότε, οφείλουμε να θυμόμαστε την υποχρέωση όλων μας να βγάλουμε τις κουκούλες από τα κεφάλια των υποτιθέμενων "φίλων" μας, και να δείξουμε στην Ελληνική κοινωνία την πραγματική προβειά τόσο αυτών όσο και των τοποτηρητών ανδρεικέλων τους.

Ας θυμηθούμε λοιπόν και πάλι πως το έκανε ο Πολυζωίδης...

ΔΙΚΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΩΝ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ

Θωμάς Μπακαλάκος - Μην καρτεράτε







Πάνος Τζαβέλας - Έντιμε άνθρωπε κυρ-Παντελή

Vasilis Papakonstantinou - Mpagasas

ΤΗΣ ΕΞΟΡΙΑΣ - ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ , ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ