Η ΑΝΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΤΥΧΙΑ ΤΩΝ ΑΠΕΧΘΕΣΤΑΤΩΝ

Καυτή και αποπνικτική, στις παραμονές της σύλληψης και της σταύρωσής του, ένιωθε ο Χριστός τη δολοφονική ανάσα των γραμματέων και των φαρισαίων.

του ΠΑΠΑ-ΗΛΙΑ ΥΦΑΝΤΗ

Και, για ν’ αναπνεύσει τη δροσιά της θεϊκής του ελευθερίας, είπε την παραβολή, που θ’ ακούσουμε την Κυριακή (2-9-12):

Ένας οικοδεσπότης, είπε, φύτεψε αμπέλι. Και το νοίκιασε σε κάποιους γεωργούς.

Και έστειλε, την εποχή του τρυγητού, τους ανθρώπους του να πάρουν τα δικαιώματά του. Όμως……

Οι γεωργοί, όχι μόνο δεν έδωσαν τα οφειλόμενα, αλλά και κακομεταχειρίστηκαν τους απεσταλμένους. Και μάλιστα μερικούς μέχρι θανάτου. Για να στείλει κι άλλους, που και αυτοί συνάντησαν την ίδια «υποδοχή»….

Και τελικά να στείλει τον ίδιο του το γιο. Με την ελπίδα ότι, τουλάχιστο, αυτόν θα τον ντρέπονταν.

Αλλά, μόλις τον είδαν, είπαν:..

-Νάτος ο κληρονόμος! Άντε να τον σκοτώσουμε κι αυτόν, για να μείνει το αμπέλι δικό μας!…

Και ασφαλώς δεν άφησαν την ευκαιρία να πάει χαμένη…

Βέβαια οικοδεσπότης είναι ο Θεός. Αμπέλι η ανθρωπότητα. Γεωργοί οι εκάστοτε, χωρίς αρχές, άρχοντες… 

Απεσταλμένοι; Οι άγιοι και οι σοφοί. Οι «φωνές των βοώντων εν τη ερήμω».

Και γιος;

 

Ο Χριστός και, διαχρονικά, ο λαός! Που εσαεί σταυρώνεται και ξανασταυρώνεται…

Κι από ποιους;

Από τα παιδιά του Σατανά, που θέλουν διαχρονικά να είναι οι αποκλειστικοί κληρονόμοι του Μαμωνά.

Και των οποίων την δολοφονική και αποπνικτική ανάσα νιώθει τα τελευταία χρόνια-και ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό- ο λαός και η χώρα μας.

Και μιλούν οι κανίβαλοι αυτοί-ντόπιοι και ξένοι- εξ ονόματος του λαού.

Τον οποίο παρουσιάζουν άθλιο μαζοχιστή, αφού οι διεστραμμένοι διαστροφείς λένε ότι αποδέχεται τις ανθρωποθυσίες, που του επιβάλλουν.

Και, ενώ δεν άφησαν «ούτε σάλιο στη γλώσσα» του λαού και έκαμαν το βίο του αβίωτο, απαιτούν από πάνω οι λήσταρχοι να πληρώσει και πολλαπλάσιους φόρους.

Και να πάρουν και νέα επαχθέστερα και ειδεχθέστερα οι απεχθέστατοι μέτρα!…

Έτσι ώστε, εκτός απ’ τη χώρα, να εγκλωβίσουν και αυτόν στο κρεματόριο της χρεοκρατίας και της χρεοκοπίας…

Και φθάνουν σε τέτοιο βαθμό αναίδειας και προστυχιάς, ώστε να μιλούν και για καλύτερες και δικαιότερες λύσεις.

Και, για μια ακόμη φορά, απειλούν με «το λόμπυ της δραχμής» οι εκπρόσωποι του λόμπυ της ατέρμονης αγυρτείας και καλπάζουσας αλητείας.

Δεδομένου ότι δεν ενεργούν ως εκπρόσωποι και εντολοδόχοι του λαού. Αλλά ως εντολοδόχοι και πληρωμένοι δολοφόνοι των σιωνιστών τοκογλύφων.

Ρώτησε, λοιπόν, ο Χριστός, στο τέλος της παραβολής, τους γραμματείς και τους φαρισαίους: 

-Όταν επιστρέψει ο οικοδεσπότης του αμπελιού, πώς νομίζετε ότι θα αντιμετωπίσει τους δολοφόνους γεωργούς;

Κι εκείνοι αποκρίθηκαν:

-Τέτοια καθάρματα,, που είναι; Θα τα εξοντώσει με το χειρότερο τρόπο! Και το αμπέλι θα το εμπιστευθεί σε άλλους γεωργούς!…

-Η ίδια απόφαση ισχύει και για σας! τους είπε.

Και επειδή η ιστορία, όπως λέμε, επαναλαμβάνεται, η διαχρονική αυτή απόφαση ισχύει-και με το παραπάνω μάλιστα-και για τους τωρινούς αρχισυνωμότες και δολοφόνους: 

Νομίζουν τα καθάρματα ότι δολοφονώντας το λαό, αυτοί θα μείνουν αθάνατοι. Και ότι θα πίνουν αιωνίως το αίμα και θα νέμονται τον ιδρώτα του.

Αλλά λογαριάζουν χωρίς το Νοικοκύρη.

Ο οποίος στους κληρονόμους του μαμωνά και του σατανά παραχωρεί τη μοναδική κληρονομιά, που προβλέπουν τα αφεντικά τους:

Τον όλεθρο και την καταστροφή, που σχεδιάζουν και ετοιμάζουν για τους άλλους.…

παπα-Ηλίας