Η ΔΗΜΑΡ ΣΕ ΡΟΛΟ ΚΑΤΟΧΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΕΠΙΤΡΟΠΟΥ

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΤΡΟΜΟΣ ΤΩΝ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΤΙ ΘΑ ΣΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΕΙ Η ΑΦΥΠΝΙΣΗ ΤΟΥ ΡΑΓΙΑ???

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Όσο απομακρυνόμαστε από την αποφράδα ημέρα των εκλογών που έφερε το επικίνδυνο πολιτικό έκτρωμα στην κυβερνητική ηγεσία του τόπου, τόσο αντιλαμβάνονται σταδιακά οι παρκαρισμένοι αφελείς – στυλοβάτες του πολιτικού συστήματος, πως γι ακόμη φορά απετέλεσαν την κρίσιμη μάζα των χρήσιμων ηλίθιων, που αντικειμενικά τους καθιστά συνένοχους και απόλυτα συνυπεύθυνους για το εκτεταμένο σχέδιο εθνικής καταστροφής και κοινωνικής αποδιάρθρωσης, που βρίσκεται πλέον σε πλήρη εξέλιξη.

Η ΔΗΜΑΡ σε ρόλο κατοχικού πολιτικού επιτρόπου…

Το πολιτικό ανεμογκάστρι που ανέδειξε την κατοχική κυβέρνηση των προσκυνημένων με την επίφαση της εκλογικής νομιμότητας, δε διαθέτει μονάχα το βρωμερό «αριστερό» του μαϊντανό στο ρόλο του θλιβερού αβανταδόρου. Τον πολιτικό γενιτσαρισμό της ΔΗΜΑΡ, οι λογικές του ραγιαδισμού των ανταμείβουν εμπιστευόμενοι στους πολιτικούς καιροσκόπους που τον συναποτελούν, το ρόλο του πολιτικού εκπροσώπου (βλέπε πολιτικού επιτρόπου) με στόχο τον «εξωραϊσμό του ολέθριου έργο τους.

Στα πλαίσια αυτού του κατάπτυστου καθήκοντος...


Ο θλιβερός Λυκούδης τόλμησε να δηλώσει πως: «Η Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπη με την τελευταία της ευκαιρία, και πως για να έχει επιτυχή έκβαση αυτή η προσπάθεια, πρέπει πάσει θυσία να αποφευχθεί η εκδήλωση πολιτικής κρίσης».

Πολιτική τραβεστί που αναγορεύει το γενιτσαρισμό σε εθνική προτεραιότητα…

Και με αυτή του τη διατύπωση, ο πολιτικός γενιτσαρισμός τρία πράγματα κατά βάση επιδιώκει:

1.Να νομιμοποιήσει θεσμικά και να απενοχοποιήσει πολιτικά τη θλιβερή του παρουσία στην κατοχική συγκυβέρνηση. Πρόκειται επί της ουσίας για μια συνειδητή πολιτική επιλογή απεμπόλησης των προσδοκιών των αφελών που πίστεψαν σ αυτόν, την οποία επιχειρεί να εμφανίσει ως αναγκαία πολιτική πράξη προκειμένου να «εγγυηθεί» τη βιωσιμότητα του «πατριδοσωτήριου» έργου των πολιτικών κοτζαμπάσηδων.

2.Να εμφανίσει ως αναγκαίο μονόδρομο, το γενικευμένο κοινωνικό κρεματόριο που έχει στηθεί σε ολόκληρη την επικράτεια, καταδικάζοντας την Ελληνική κοινωνία στη δυστυχία και σ έναν πρωτοφανή εθνοκτόνο αφανισμό.

3.Να ξορκίσει τις φωνές εκείνες που θα επιδιώξουν να αφυπνίσουν και πάλι την Ελληνική κοινωνία με στόχο την ανακοπή του επικίνδυνου κατήφορου, και να τις εμφανίσει ως παράγοντα πολιτικής «ανωμαλίας» που θα απειλήσουν την «επιτυχία» του προγράμματος κατοχικής προσαρμογής.

Ολόκληρος ο θίασος επί σκηνής…

Μόνο που η επικίνδυνη χορογραφία, δεν αποσκοπεί στη «σωτηρία» της κοινωνίας και της πατρίδας μας, αλλά στην απόλυτη υποταγή με πρώτο θύμα την αξιοπρέπειά της.

Ο βομβαρδισμός που δέχτηκε ο Έλληνας πολίτης μέσα στην υποτιθέμενη καλοκαιρινή ραστώνη ήταν πρωτοφανής.

Οι αβανταδόροι της επικοινωνίας, έβαλαν στο κρεβάτι του Προκρούστη, ακόμη και τα «υπολείμματα» δικαιωμάτων και κατακτήσεων που δεν παρέσυρε ολοκληρωτικά η προηγούμενη λαίλαπα των Παπανδρέου – Παπαδήμου και λοιπών «σωτήρων «πρώτης γενιάς»

Σήμερα οι «σωτήρες» αναβαθμίστηκαν, και έχουν σκοπό να σαρώσουν τα πάντα. Οτιδήποτε απομείνει να ψυχορραγεί, μετά από αυτό το δολοφονικό γιουρούσι, η κοινωνία των αφελών θα πρέπει να μετατραπεί σε κοινωνία ευγνωμονούσα τους δημίους της, για τη «μεγαλοσύνη» τους.

Στην Ευρώπη η τελευταία πράξη του δράματος…

Με τον κατοχικό πρωθυπουργό να δηλώνει πρόθυμος και αποφασισμένος να προσυπογράψει τον επίλογο στο αποκαλούμενο «Ελληνικό δράμα».

Στην απέλπιδα προσπάθεια των πολιτικών ανδρεικέλων της Ευρώπης, να διασφαλίσουν έστω και προσωρινά τη συνοχή της Ευρωζώνης, ο πολιτικός αχυράνθρωπος εμφανίζεται αποφασισμένος να θυσιάσει με τα «YES MEN» του και την πέτσινη υπογραφή του, την ίδια την πατρίδα που υποτίθεται ότι εκπροσωπεί.

Οι «ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί» που θα αναζητήσουν, αυτό που σηματοδοτούν δεν είναι την ανάκαμψη της ζωής και της κοινωνίας, αλλά τη θεσμοθέτηση της εξαθλίωσης και της απόλυτης δυστυχίας, μέσα από τη στοχευμένη αφαίμαξη ακόμη και αυτής της ψευδεπίγραφης ελπίδας που φρόντισαν να καλλιεργήσουν.

Δεκανίκι ντροπής σ αυτό το επικίνδυνο λογιστικό μαγείρεμα, είναι το γενικευμένο πλιάτσικο στη δημόσια Γη, τη δημόσια περιουσία, τον κοινωνικό πλούτο που χτίστηκε με αίμα και ιδρώτα δεκαετιών, η προσωπική και εθνική αξιοπρέπεια των πολιτών αυτής της χώρας.

Η αποτίμηση των μέτρων σε αριθμούς, δεν απεικονίζεται πλέον μονάχα στα δις των περικοπών στον πανεθνικό πλειστηριασμό της εθνικής αξιοπρέπειας, αλλά με τους εφιαλτικούς αριθμούς των απελπισμένων, των κατεστραμμένων και φυσικά των δολοφονημένων συμπολιτών μας, που καθημερινά θυσιάζονται στο βωμό της ψευδεπίγραφης «σωτηρίας».

Ποια Ελλάδα δικαιούται να εκπροσωπεί ένας προσκυνημένος ηγέτης???

Και στο όνομα ποιάς πατρίδας δεσμεύεται πως η «Ελλάδα θα μείνει συνεπής στις δεσμεύσεις της»???

Ποιος Έλληνας πολίτης νομιμοποίησε τις ταπεινωτικές υπογραφές του δωσιλογισμού για να νομιμοποιείται στην επίκλησή τους ο ταπεινωμένος υπογράφων???

Ποιος πολιτικός η νομικός πολιτισμός δίνει το δικαίωμα στους επίορκους που δε δίστασαν να προχωρήσουν στο ντροπιαστικό και αντεθνικό συμβιβασμό με τη ΖΗΜΕΝΣ, να διαχειρίζονται τις τύχες και να μιλούν για «δεσμεύσεις» ενός λαού που τον δολοφονούν καθημερινά???

Ανοχή… Ο μεγάλος συνένοχος…

Με πρωταγωνιστή την κοινωνία που επιμένει να ελπίζει πως ο ηγέτες που την πρόδωσαν, θα μεριμνήσουν για τη βιώσιμη ανασύνταξη και την προοπτική της…

Πρόκειται για μια κοινωνία που συνθλίβεται στις συμπληγάδες της προδομένης της ελπίδας και στην ανυπαρξία των ηγετών που θα δρομολογήσουν τον ξεσηκωμό της.

Για μια κοινωνία που επιμένει να ανέχεται τους τραβεστί της πολιτικής Κουβέληδες, νε παίζουν παιχνίδια πολιτικής ατίμωσης με τα δολοφονημένα της ιδανικά.

Για μια κοινωνία που επιμένει να προσπερνά απαθής τους δολοφονημένους της αδελφούς…

Για μια κοινωνία που παραμένει θεατής στο μεγάλο πλιάτσικο πατρίδας, ζωής και αξιοπρέπειας που επιχειρούν…

Για μια κοινωνία που επιμένει να διαψεύδει τις παρακαταθήκες των προγόνων της, και μαζί μ αυτές και τις προσδοκίες των λαών της Ευρώπης που θα περίμεναν να αποτελέσει την ατμομηχανή του μεγάλου ξεσηκωμού που θα μπορέσει σαν ντόμινο να ανατρέψει την επέλαση της Νέας Τάξης και του σχεδίου – εφιάλτη που επιχειρεί να γενικεύσει την εφαρμογή του σε ολόκληρο τον πλανήτη…

Όταν ο κύκλος αυτής της επίθεσης θα έχει ολοκληρωθεί…

Αυτό που θα απομείνει για να θυμίζει πως κάποτε υπήρξαμε Λαός με αξιοπρέπεια και με ηγέτες βγαλμένους από τα ίδια του τα σπλάχνα, θα είναι τα ερείπια που άφησε πίσω του ο δωσιλογισμός, σε μια κοινωνία που δεν αντιστάθηκε και δεν ανέκοψε την εφιαλτική διαδρομή του.

Κι αυτά τα ερείπια, δεν θα περιορίζονται μονάχα στην απόλυτη φτώχεια, τη γενικευμένη δυστυχία και την ανέχεια.

Θα τσουβαλιάζονται στο Νεοταξίτικο νεκροταφείο που μεθοδευμένα προετοίμασαν, δίπλα στο δολοφονημένο αξιακό μας σύστημα, στις πολιτισμικές μας καταβολές που λυσσασμένα συντονίστηκαν για να απαξιώσουν, στην αφυδατωμένη από ουσιαστικό περιεχόμενο εκπαίδευση της νεολαίας μας που δηλητηρίασαν με το φαρμάκι του ψευδεπίγραφου εκσυγχρονισμού…

Θα συνωστίζονται με τα δολοφονημένα όνειρα της νεολαίας μας, με την ελπίδα της να παίξει το όνειρο του πρωταγωνιστή στο αύριο της κοινωνίας που την γέννησε.

Δίπλα από το δολοφονημένο σου μισθό, θα κείτεται και ένας δολοφονημένος Έλληνας πολίτης. Ο γείτονάς σου, ο αδελφός σου, ο φίλος σου…

Δίπλα από τη σύνταξη ντροπής, θα βρίσκεται καρφιτσωμένο το κατασχετήριο από το σπίτι που θέλησες να στεγάσεις τα όνειρα των παιδιών σου…

Η δολοφονημένη σου κοινωνική αποταμίευση, θα βρίσκεται πεταμένη μαζί με την τσαλακωμένη σου αξιοπρέπεια. Αυτή που και ο ίδιος δεν τίμησες όταν για πολλοστή φορά αποφάσισες να πάρεις στα χέρια σου το ψηφοδέλτιο του ποικιλόχρωμου δωσιλογισμού, εμπιστευόμενος το μέλλον σου σε κάθε λογής κιοτήδες.

Η χώρα σου παραδομένη στο μεγάλο πλιάτσικο…

Η κοινωνία σου εκχωρημένη στην ανεξέλεγκτη δράση του εισαγόμενου ισλαμοφασισμού…

Αν συνεχίζεις να πιστεύεις πως όλα αυτά δεν αποτελούν ικανή και αναγκαία συνθήκη για το στοχευμένο σου ξεσηκωμό…

Αν συνεχίζεις να αισθάνεσαι πως όλα τούτα δεν αποτελούν τη σταγόνα που θα ξεχειλίσει το ποτήρι προκειμένου να οδηγήσεις στην κρεμάλα όσους δε δίστασαν να φορέσουν την κουκούλα της ντροπής και να σε παραδώσουν αδίστακτα στα κολαστήρια της Γκεστάπο…

Αν συνεχίζεις να παραμυθιάζεσαι πως η σωτηρία της πατρίδας σου, θα έρθει μέσα από τον αφανισμένο της λαό…

Τότε η στιγμή που το επόμενο θύμα θα είσαι εσύ ή το παιδί σου που λάτρεψες, δε θα αργήσει να έρθει…

Η ανοχή σου στο έγκλημα, είναι ο ασφαλέστερος τρόπος για να είσαι εσύ το επόμενο θύμα.

Μη τους κρεμάς… Συνέχισε να τους ανέχεσαι… Έτσι το τέλος είναι βέβαιο πως θα έρθει ακόμη πιο κοντά…

Και πάνω απ όλα μη συνεχίσεις την ανάγνωση για να διαβάσεις ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ.