Ο ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΤΑΙ... ΑΛΛΟΙΜΟΝΟ Σ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΘΑ ΣΠΡΩΞΟΥΝ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΣΤΑ ΑΚΡΑ

Η κατάρρευση των προσπα­θειών για συγκρότηση κυ­βέρνησης συνεργασίας μετά το εκλογικό αποτέ­λεσμα της 6ης Μαΐου δεν ξάφνιασε κανέναν από όσους μπορούσαν να διακρίνουν ότι δεν υπήρχαν οι πολι­τικές και προγραμματικές προϋπο­θέσεις για τον σχηματισμό της. 

Φυ­σιολογική εξέλιξη επομένως η προ­σφυγή εκ νέου στη λαϊκή βούληση ώστε να εκκαθαριστεί η κυβερνητι­κή εκκρεμότητα.

Όλες τις ημέρες των διαπραγματεύ­σεων ένα μολυσματικό νέφος εκβια­σμών πλανιόταν στην πολιτική ατμό­σφαιρα της χώρας με στόχο την ανα­σύσταση του καταρρεύσαντος στην κάλπη μνημονιακού μετώπου. Οι εκ­βιασμοί αυτοί συνεχίζονται εντεινόμε­νοι και περιβεβλημένοι με μια δηλητη­ριώδη καταστροφολογία.

Από την άλλη, στα όρια (ενδεχομένως και πέρα απ αυτά) της πολιτικής απάτης, το μεταδικτατορικό πολιτικό σύστημα εξουσίας τα δίνει όλα μπας και διασώσει κάποια κομμάτια από τις σάρκες του...

Προκειμένου να πετύχει το στόχο, εξαπατά, εκφοβίζει, εκβιάζει. Κι όλα αυτά για να παραμείνει η χώρα και ο λαός της σε ένα ευρωπαϊκό σύστημα το οποίος, σύμφωνα με προβλέψεις πολλών, ανάμεσά τους και ο Κρούγκμαν,τη βγάζει δεν τη βγάζει μέχρι το τέλος του χρόνου...

Όμως η χώρα έχει γυρίσει σελίδα κι αυτό δεν βεβαιώνεται μόνο από το εκλογικό αποτέλεσμα, αλλά και τόσο από τις πρώτες δημοσκοπήσεις με­τά τις εκλογές όσο και από αυτήν της Pulse RC, την πρώτη προεκλογική, την οποία δημοσιεύει το «Ποντίκι». Η αλλαγή εποχής για την Ελλάδα σηματοδοτείται από δύο χαρακτηριστικά:

♦ Από την επισημοποίηση του διάχυ­του, αλλά... ανεπίσημου «άι σιχτίρ», το οποίο από δημοσκοπικό εύρημα μετα­τράπηκε σε εκλογικό αποτέλεσμα, με τις τάσεις να υποδεικνύουν ότι θα επα­ναληφθεί, ίσως με εντονότερο τρόπο.

♦  Από την έμπρακτη απόρριψη των εκβιασμών εκ μέρους των πολιτών, οι οποίοι, σύμφωνα και με τη σημε­ρινή έρευνα της Pulse RC , δεν... «μα­σάνε» ούτε στο κορυφαίο εκβιαστικό δίλημμα της τρόικας και των μνημονιακών «φίλων» της στο εσωτερικό της χώρας.

Κοινώς ούτε καν το «ευρώ ή δραχ­μή» στέκεται ικανό να μετριάσει ή να αναιρέσει την απόρριψη ενός συστή­ματος εξουσίας, το οποίο, αφού σε όλες τις εκδοχές του – πολιτική, επι­χειρηματική, «πνευματική» και «ενη­μερωτική» – απομύζησε και χρεοκό­πησε τη χώρα, αφού σπατάλησε ακό­μη και τη συμμετοχή της χώρας στους κορυφαίους υπερεθνικούς θεσμούς του δυτικού κόσμου παραδίδοντας την Ελλάδα πιο αδύναμη από ποτέ, τώρα επιζητεί να τη βγάλει από το... δικό του αδιέξοδο.

Η σημερινή έρευνα λέει ότι πράγμα­τι το 88% του ελληνικού λαού επιθυ­μεί την παραμονή στο ευρώ, με το 7% να ζητάει άμεση επιστροφή σε δικό μας νόμισμα. Όμως το 54% του συνό­λου προκρίνει την «παραμονή στο ευρώ με θυσίες μέχρι ενός ορίου – αλλι­ώς επιστροφή σε δικό μας νόμισμα». Με απλά λόγια, ο εκβιασμός επιστρέ­φεται ακυρωμένος. Οι ποικίλοι εκβια­στές είναι πλέον άσφαιροι.

Οι κοινωνίες έχουν όρια και την απλή αυτήν αλήθεια τρόικα και εγχώ­ριοι μνημονιακοί την αγνόησαν εντε­λώς καθυβρίζοντας, προσβάλλοντας και τιμωρώντας έναν ολόκληρο λαό, ο οποίος, ανεξάρτητα από το δικό του μερίδιο ευθύνης, εκλήθη να πληρώσει κυριολεκτικά με το αίμα του τη σωρεία πολυετών πολιτικών εγκλημάτων.

Αυτά τα όρια λοιπόν ο ελληνικός λα­ός τα έχει πλησιάσει. Αν δεν τον ακού­σουν και τώρα, θα τα υπερβεί – και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με ποιον τρόπο. Ας προτιμήσουν λοιπόν να ακούσουν τη θεσμική του κραυγή, διότι η μη θεσμική θα είναι κυριολε­κτικά τρομακτική...

ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ