Τα χαμίνια που ξάφρισαν τα πόμολα από την οικία του πρωθυπουργού Δηλιγιάννη...
του ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΣΚΙΑΔΑ
Σε περιόδους οικονομικής κρίσης ακόμη και οι κλέφτες γίνονται…
ευφάνταστοι για να επιβιώσουν. Έτσι, μια περίεργη μόδα εισήγαγαν οι
μικροκλέφτες στην ελληνική πρωτεύουσα το 1891. Κυρίως δε μικροί
αγυιόπαιδες, τα αποκαλούμενα χαμίνια που κατάγονταν από τη Μεσσηνία και
είχαν κυριολεκτικά ρημάξει τα πόμολα από τις εξώπορτες, τα οποία ήταν
αληθινά καλλιτεχνήματα.
Οι εφημερίδες της εποχής έσπευδαν να ορίσουν τι είναι οι «κλεφτοπομολάδες» γράφοντας ότι...
Έτσι «καλούνται οι εξ επαγγέλματος περιφερόμενοι εις τα συνοικίας λωποδύται και, εν ελλείψει άλλου ευρήματος, αφαιρούντες επιτηδείως από τας εξωθύρας των οικιών τα πόμολα, ως τούτο συμβαίνει συχνότατα εις την συνοικίαν πέριξ του Σταθμού του Λαυρίου».
Αυτά ανέφεραν οι εφημερίδες τον Μάιο του 1891, όταν η αστυνομία κατάσχεσε δεκάδες πόμολα στα στέκια των μικρολωποδυτών. Συνήθως τα μπρούτζινα πόμολα, σκαλιστά και περίτεχνα, κατέληγαν στα «γύφτικα», όπως αποκαλούσαν τα σιδεράδικα που βρίσκονταν στη σημερινή περιοχή των Αγίων Ασωμάτων αλλά και στην οδό Ηφαίστου.
Η αντίδραση ήταν άμεση και ήρθε από έναν «εφευρέτη» της εποχής, τον Αντώνη Ξακουστή, ο οποίος εφηύρε μέθοδο για να… τρομάζει τα κλεφτρόνια. Ούτε λίγο ούτε πολύ μεταδιδόταν ρεύμα χαμηλής έντασης στα πόμολα, ώστε να αιφνιδιάζεται ο απρόσκλητος επισκέπτης και να φεύγει.
Ωστόσο, δεν πτοήθηκαν τα χαμίνια από την εφεύρεση και συνέχισαν κανονικά τη δράση τους. Μέχρι που έκαναν το μεγάλο λάθος να κλέψουν ακόμη και τα πόμολα από την εξώπορτα του Πρωθυπουργού Θεόδωρου Δηλιγιάννη! Το γεγονός θεωρήθηκε ως ύψιστη προσβολή για τα όργανα της Αστυνομίας, τα οποία θορυβήθηκαν από τη θρασύτητα των δραστών, ενώ τα σατιρικά έντυπα της εποχής φρόντισαν να διαπομπεύσουν τα όργανα της τάξης και να στηλιτεύσουν την ανικανότητά τους.
Εντός είκοσι ημερών συνελήφθησαν περίπου δεκαπέντε χαμίνια, τα οποία δεν κλείστηκαν στις φυλακές. Στάλθηκαν πίσω στα χωριά τους και τους απαγορεύτηκε η επάνοδος στην πρωτεύουσα.
ΜΙΚΡΟΣ ΡΩΜΙΟΣ
Οι εφημερίδες της εποχής έσπευδαν να ορίσουν τι είναι οι «κλεφτοπομολάδες» γράφοντας ότι...
Έτσι «καλούνται οι εξ επαγγέλματος περιφερόμενοι εις τα συνοικίας λωποδύται και, εν ελλείψει άλλου ευρήματος, αφαιρούντες επιτηδείως από τας εξωθύρας των οικιών τα πόμολα, ως τούτο συμβαίνει συχνότατα εις την συνοικίαν πέριξ του Σταθμού του Λαυρίου».
Αυτά ανέφεραν οι εφημερίδες τον Μάιο του 1891, όταν η αστυνομία κατάσχεσε δεκάδες πόμολα στα στέκια των μικρολωποδυτών. Συνήθως τα μπρούτζινα πόμολα, σκαλιστά και περίτεχνα, κατέληγαν στα «γύφτικα», όπως αποκαλούσαν τα σιδεράδικα που βρίσκονταν στη σημερινή περιοχή των Αγίων Ασωμάτων αλλά και στην οδό Ηφαίστου.
Η αντίδραση ήταν άμεση και ήρθε από έναν «εφευρέτη» της εποχής, τον Αντώνη Ξακουστή, ο οποίος εφηύρε μέθοδο για να… τρομάζει τα κλεφτρόνια. Ούτε λίγο ούτε πολύ μεταδιδόταν ρεύμα χαμηλής έντασης στα πόμολα, ώστε να αιφνιδιάζεται ο απρόσκλητος επισκέπτης και να φεύγει.
Ωστόσο, δεν πτοήθηκαν τα χαμίνια από την εφεύρεση και συνέχισαν κανονικά τη δράση τους. Μέχρι που έκαναν το μεγάλο λάθος να κλέψουν ακόμη και τα πόμολα από την εξώπορτα του Πρωθυπουργού Θεόδωρου Δηλιγιάννη! Το γεγονός θεωρήθηκε ως ύψιστη προσβολή για τα όργανα της Αστυνομίας, τα οποία θορυβήθηκαν από τη θρασύτητα των δραστών, ενώ τα σατιρικά έντυπα της εποχής φρόντισαν να διαπομπεύσουν τα όργανα της τάξης και να στηλιτεύσουν την ανικανότητά τους.
Εντός είκοσι ημερών συνελήφθησαν περίπου δεκαπέντε χαμίνια, τα οποία δεν κλείστηκαν στις φυλακές. Στάλθηκαν πίσω στα χωριά τους και τους απαγορεύτηκε η επάνοδος στην πρωτεύουσα.
ΜΙΚΡΟΣ ΡΩΜΙΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου