ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΤΟ ΚΚΕ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ... Ε ΑΛΕΚΑ???

Όταν υιοθετήσεις τις διαπραγματεύσεις στην ΕΕ, δεν έχει καμία σημασία αν υπέγραψες ή δεν υπέγραψες τα Μνημόνια. Αυτό που θα αποσπάσεις σε μια διαπραγμάτευση με τους φορείς μιας οντότητας στην οποία μετέχεις αποδεχόμενος τους γενικούς κανόνες, αναγκαστικά θα συνοδεύεται από παραχωρήσεις.

γράφει το ΜΑΡΙΚΑΚΙ

Οι αμφισημίες στις τοποθετήσεις του Τσίπρα και κορυφαίων στελεχών γύρω από τους όρους «επαναδιαπραγμάτευση», «μνημόνιο» και «δανειακή σύμβαση» οφείλονται στο γεγονός ότι η τύχη τους και η πορεία τους εξαρτώνται από ένα ευρύτερο και άρα πιο σύνθετο πεδίο συσχετισμών, την Ευρωπαϊκή Ένωση και την ευρωζώνη, πεδία όπου άλλοι χαράσσουν τη γραμμή και ορίζουν ποιοι ελιγμοί χωρούν και ποιοι όχι. 

Ο Τσίπρας ελπίζει σε μια ΕΕ πιο "φιλική προς το χρήστη" μέσα στην οποία θα μπορούμε να υπάρξουμε αξιοπρεπώς, άλλωστε μιλάει για «επανίδρυση της Ευρώπης». Τώρα, αν αυτό είναι ένα σχέδιο εφικτό εν γένει, πόσο μάλλον πιθανό να το ξεκινήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι ένα άλλο ευαγγέλιο.

Στον αντίποδα αυτής της λογικής...

Μιλώντας χθες στον Κολωνό η Αλέκα Παπαρήγα έκανε μια παρατήρηση που αξίζει και προσοχής και συζήτησης: 

«Διαβεβαιώνουμε τον λαό ότι όταν υιοθετήσεις τις διαπραγματεύσεις στην ΕΕ, δεν έχει καμία σημασία αν υπέγραψες ή δεν υπέγραψες τα Μνημόνια». 

Εννοώντας ότι αυτό που θα αποσπάσεις σε μια διαπραγμάτευση με τους φορείς μιας οντότητας στην οποία μετέχεις αποδεχόμενος τους γενικούς κανόνες, αναγκαστικά θα συνοδεύεται από παραχωρήσεις και ήδη έχει διαφανεί ποια περιθώρια υπάρχουν προς τη μία και προς την άλλη κατεύθυνση. 

Κάνοντας μια προβολή στο μέλλον της χώρας εντός του ευρωπαϊκού περιβάλλοντος η Αλέκα  είπε ότι οι συζητήσεις που διεξάγονται στην ΕΕ, αφορούν διαφορετικά «μείγματα πολιτικής» που δεν προοιωνίζονται καμία φιλολαϊκή πολιτική και αναφέρθηκε σε διάφορα σενάρια όπως αυτό περί υιοθέτησης ενός ευρώ «με την αξία της δραχμής» στο εσωτερικό, αλλά με το χρέος να παραμένει στο «ακριβό ευρώ» ή τη δημιουργία μια «βαλκανικής ευρωζώνης» με ταυτόχρονη τήρηση όλων των υποχρεώσεων της χώρας.

Ωστόσο, αυτά που λες, σωστά ή άξια προσοχής, έχει μια σημασία πώς τα λες, πώς τα κάνεις κτήμα αυτών που υπερασπίζεσαι, και πώς τελικά τα αξιοποιείς για  να ανοίξεις δρόμους προς τα εκεί που θες.

Εκκλήσεις για στήριξη του ΚΚΕ ώστε να παραμείνει «όρθιο» απέναντι σε αυτούς που το χτυπάνε, κάτι  που προσομοιάζει με διεκδίκηση «ελεημοσύνης» κι επίκληση στο συναισθηματισμό των ψηφοφόρων,  προφανώς δεν του ταιριάζουν και μάλλον θα αποτιμηθούν αρμοδίως εν καιρώ.

Προφανώς, το ΚΚΕ οφείλει να είναι κάτι παραπάνω από ένα μαρξιστικό …θινκ τανκ, που τα λέει σωστά…

ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ