"ΣΩΤΗΡΑΣ" ή ΕΦΙΑΛΤΗΣ???

Τα ελληνικά του Λουκά Παπαδήμου είναι, κατά γενική ομο­λογία, άψογα. Δύσκολα πα­ρερμηνεύεις - από γλωσσική άποψη - αυτό που κάθε φορά δηλώ­νει. Οι πολιτικές ερμηνείες ωστόσο δεν εξάγονται επί τη βάσει των κανόνων του... συντακτικού, αλλά λαμβάνονται υπ’ όψιν όλα τα πολιτικά «συμφραζό­μενα».

Χθες λοιπόν ο τέως πρωθυπουργός της Ελλάδας έκανε μια δήλωση στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Dow Jones Newswires, της οποίας η μετάδοση -ή... ερμηνεία αν θέλετε - είχε αποτέλε­σμα το χρηματιστήριο της Wall Street , αν και εκινείτο σε θετικό «έδαφος», να κατακρημνιστεί κατά 100 μονάδες. Το επίμαχο απόσπασμα έχει ως εξής:

«Αν και ένα τέτοιο σενάριο είναι απίθανο να πραγματοποιηθεί, και δεν είναι επιθυμητό ούτε για την Ελλάδα ούτε για άλλες χώρες, δεν μπορεί να αποκλειστεί ότι γίνονται προετοιμασί­ες για να περιοριστούν οι ενδεχόμενες επιπτώσεις μιας εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ».

Η έμμεση επιβεβαίωση περί προε­τοιμασίας για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ συνιστά...

Τεράστιο πολιτικό θέ­μα - όχι επειδή τέτοιου είδους προετοιμασίες δεν γίνονται ή δεν εξετάζο­νται. Η διεθνής ειδησεογραφία πιστο­ποιεί ότι μεγάλοι διεθνείς οργανισμοί και διαχειριστές χρήματος αναλύουν και εξετάζουν και το ενδεχόμενο και το σύνολο των επιπτώσεων τυχόν ελληνι­κής εξόδου από την ευρωζώνη χωρίς να συμφωνούν μεταξύ τους.

Όμως εγείρεται ζήτημα ανοίκει­ας πολιτικής παρέμβασης εκ μέρους του Λουκά Παπαδήμου για τους εξής απλούς λόγους:

1. Ο ίδιος ήταν πρωθυπουργός έως πριν από λίγες μέρες. Ο χρόνος της απουσίας του από τον πρωθυπουργι­κό θώκο είναι ελάχιστος και σε καμιά περίπτωση δεν υφίσταται η αποστα­σιοποίηση από πρόσωπα, γεγονό­τα και καταστάσεις, η οποία θα του επέτρεπε να περιφέρεται σε σοκά­κια και λεωφόρους του παγκόσμιου επικοινωνιακού χωριού ως «ανεξάρ­τητος» ειδήμων ή ως πλασιέ αμφιβολιών για τη διεθνή θέση της χώρας.

Δεδομένου μάλιστα ότι δεν μιλού­σε για ένα αδιαμφισβήτητο και «αντι­κειμενικό» γεγονός, η ασάφεια και η ανησυχία που προκάλεσε η αμφίσημη δήλωσή του, ενισχυόμενη από τη θέση που μόλις προ ημερών κατείχε, ευλό­γως προκάλεσε άμεση, αδιαμφισβήτη­τη και «αντικειμενική» πτώση του χρη­ματιστηριακού δείκτη.

2. Στο επίκεντρο της πολιτικής αντιπα­ράθεσης έχει τεθεί το αμφισβητούμε­νης πολιτικής εγκυρότητας «δίλημμα» (κατ’ άλλους «ψευδοδίλημμα» ή και «εκβιασμός») περί παραμονής της Ελ­λάδας στο ευρώ ή εξόδου της από αυ­τό ως συνάρτηση του εκλογικού απο­τελέσματος της 17ης Ιουνίου.

Το «δίλημμα» αυτό μάλιστα όχι μόνο τίθεται από τη μία μόνο πλευρά του πο­λιτικού φάσματος, αλλά αποτελεί και όπλο διαπραγμάτευσης εκ μέρους των δανειστών, της τρόικάς τους και όσων σήμερα επιχειρούν να ελέγξουν, να ποδηγετήσουν τη χώρα και να καθορί­σουν το εκλογικό αποτέλεσμα.

Ανεξαρτήτως αυτών, όμως, ο ελλη­νικός λαός δεν είναι ακόμη βέβαιο τι θα αποφασίσει στις 17 Ιουνίου και τι είδους κυβέρνηση θα σχηματιστεί λί­γες μέρες μετά. Επίσης δεν είναι προ­καθορισμένο σε ποιου είδους και περι­εχομένου διαπραγμάτευση θα προχω­ρήσει η επόμενη ελληνική κυβέρνηση - δηλαδή... η Ελλάδα - με τους δανει­στές της.

Συνεπώς η δήλωση αυτή του Λ. Πα­παδήμου όχι μόνο ενισχύει τη μία (πο­λιτική) πλευρά, αλλά ευθέως υπονο­μεύει τη διαπραγματευτική θέση όποι­ας μελλοντικής κυβέρνησης η οποία θα επιθυμούσε να προσέλθει στο τραπέζι από ισχυρότερη θέση. Επομένως, συνι­στά ευθεία και απολύτως ανεπίτρεπτη πολιτική παρέμβαση. Αναμφισβήτητα και... «αντικειμενικά».

Ο Λουκάς Παπαδήµος λοιπόν, χθες επιχείρησε πολιτική παρέμβαση που δεν συνάδει με τον προηγούμενο - πρωθυπουργικό - ρόλο του, σπέρνοντας αμφιβολίες για τη διεθνή θέση της χώρας και υπονομεύοντας τη διαπραγματευτική θέση της επόμενης κυβέρνησης.

Την ίδια ώρα αξιωµατούχοι της Ε.Ε. δήλωναν ανωνύμως ότι το Euro Working Group , η σύνοδος των τεχνοκρατών και συνεργατών των υπουργείων Οικονομικών της ευρωζώνης, ζήτησε από τις κυβερνήσεις σχέδια εκτάκτου ανάγκης για την πιθανότητα η Ελλάδα να αποφασίσει την έξοδό της από το ευρώ. Για την «είδηση» αυτή ο πρόεδρος της Γαλλίας δήλωσε «έλλειψη ενημέρωσης».

Αν όµως πράγµατι το Euro Working Group ζήτησε τα σχέδια εκτάκτου ανάγκης, από ποιον έλαβε την ενημέρωση - προειδοποίηση; Αφού η Ελλάδα είναι η μόνη που μπορεί να αποφασίσει την έξοδό της από την ευρωζώνη, τότε μόνο από την ελληνική πλευρά μπορεί να έχει υπάρξει παρόμοια έγκυρη πληροφόρηση προς το Euro Working Group .

Σε καµιά άλλη περίπτωση δεν νομιμοποιείται οποιοσδήποτε παράγων να εξετάζει και, κυρίως, να δημοσιοποιεί τέτοια ενδεχόμενα και «προειδοποιήσεις». Εκτός αν η ευρωζώνη σκοπεύει να μας «ωθήσει» προς την έξοδο! Συνεπώς υπάρχει μέγιστο θέμα για τους διαύλους και τα πρόσωπα που «ενημερώνουν» τα θεσμικά όργανα της Ευρώπης για τις ελληνικές «προθέσεις». Όταν μάλιστα η νυν ελληνική κυβέρνηση είναι υπηρεσιακή, με μοναδική αρμοδιότητα να οδηγήσει σε εκλογές και δεν μπορεί να λάβει καμιά πολιτική απόφαση.

Ποιοι λοιπόν στην Ελλάδα παίζουν βρόμικα παιχνίδια;

Όλες τις τελευταίες µέρες, και όσο πλησιάζουμε στις εκλογές ακόμη περισσότερο, ασκείται ασφυκτικός εκβιασμός από τους εκπροσώπους των δανειστών προς τους Έλληνες πολίτες προκειμένου αυτοί να ψηφίσουν τους όποιους και όσους αρεστούς στο ευ-ρωσύστηµα πολιτικούς σχηµατισµούς της χώρας.

Ψευδεπίγραφα «ευρωπαϊκά» εκλογικά μέτωπα μιλούν ψευδώς για «αντιευρωπαϊκά» κόμματα, επισείουν τον «κίνδυνο της εξόδου από το ευρώ» και εκβιάζουν τους ζαλισμένους Έλληνες πολίτες επιχειρώντας να «κλέψουν» την ψήφο τους. Την ίδια ώρα ο Άδωνις Γεωργιάδης αναρωτιέται δημοσίως: «Δημοκρατία με κάθε κόστος;». Ε, λοιπόν, ναι: Δημοκρατία με κάθε κόστος...

ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ