Στη γειτονιά μας γίνεται του “κουτρούλη ο γάμος” αλλά εμείς στην Ελλάδα -όχι τόσο στην Κύπρο- είμαστε στην κυριολεξία στον κόσμο μας. Ακόμα βράζουμε στο ζουμί των Μνημονίων, που έχουν δαμάσει την ανάπτυξη στη χώρα, και δεν ασχολούμαστε με τίποτα άλλο. Δεν καταλαβαίνει κανείς, μα κανείς, ότι όσο καιρό η χώρα είναι κάτω από προγράμματα, η κυριαρχία και η ανεξαρτησία της δεν υφίστανται. Αποφασίζουν άλλοι…
του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Αλλά γιατί να ασχοληθούμε με τη ταραγμένη γειτονιάς μας, αφού -ως γνωστόν- είμαστε ο ομφαλός της γης και η πρώτη υπερδύναμη του κόσμου; Την περασμένη εβδομάδα, σε μία συνεδρίαση στην Επιτροπή Ενόπλων Δυνάμεων της Γερουσίας, ο επικεφαλής της μυστικής υπηρεσίας του Πενταγώνου (DIA), Βίνσεντ Στιούαρτ, με πολύ ψυχραιμία και...
σοβαρότητα ανακοίνωσε αυτό που μισεί να ακούει η Τουρκία: ότι η ανεξαρτησία του Ιρακινού Κουρδιστάν επίκειται. Πιθανότατα, δεν είναι θέμα αν θα γίνει, αλλά πότε θα γίνει ήταν η κουβέντα του έμπειρου Αφροαμερικανού αντιστράτηγου, στον οποίο ο Ντόναλντ Τραμπ εμπιστεύθηκε μία πολύ σημαντική θέση. Η ανάλυση του κ. Στιούαρτ ήταν εντυπωσιακή διότι έδειξε να έχει εξαιρετικές γνώσεις για την περιοχή και κυρίως για τις παράπλευρες απώλειες.
Όμως, φαίνεται ότι αυτό δεν πτοεί κανένα στο Ερμπίλ, αλλά ούτε και τους Αμερικανούς, υπό την έννοια ότι γνωρίζουν ότι οι Κούρδοι είναι οι πιο πιστοί τους σύμμαχοι. Είναι γεγονός ότι από το 1974 και εντεύθεν η αμερικανική πολιτική ήταν εγκληματική έναντι των Κούρδων. Τους κορόιδεψαν άπειρες φορές, αλλά εσχάτως ελάχιστοι υποστηρίζουν ότι τούτη τη φορά θα τους ρίξουν ξανά. Τα πράγματα άλλαξαν και η σημερινή Αμερική δεν επηρεάζει τα πράγματα, όπως και το παρελθόν, αφού πολλοί παίκτες της περιοχής, βρίσκουν μεγαλύτερη κατανόηση στη Μόσχα. Ανάλυση του Κουρδικού Ζητήματος, δεν πρόκειται να επιχειρήσω, διότι δεν είμαι ιστορικός. Όμως, θα ρίξω μία δημοσιογραφική ματιά στο πρόβλημα στη βάση πληροφόρησης που είναι συνεχής. Η ανεξαρτησία του Ιρακινού Κουρδιστάν θα είναι μία ιστορική εξέλιξη, που θα μπορούσε να αλλάξει τη διάταξη δυνάμεων σε παγκόσμιο επίπεδο. Θα είναι η αρχή για την υλοποίηση ενός ονείρου εκατομμυρίων ανθρώπων, που δεν έχουν κράτος, αλλά έχουν Πατρίδα, για την οποία πολεμούν. Είναι χιλιάδες οι νεκροί. Τους σκότωσαν οι Τούρκοι, οι Σύριοι του Άσαντ, οι Ιρανοί και οι Ιρακινοί του Σαντάμ Χουσεΐν.
Ο αρχηγός της DIA μίλησε για 30 εκατομμύρια Κούρδους, αλλά πιστεύεται πως είναι πολύ περισσότεροι και θα δηλώσουν παρουσία μόλις ξεκινήσει η πραγματοποίηση του ονείρου. Ποια είναι τα δεδομένα;
Στην ουσία, οι Κούρδοι του Ιράκ διαθέτουν ήδη κράτος στα πρότυπα του Ισραήλ, το οποίο λειτουργεί κανονικά. Δεν διαφέρει σε τίποτα από τα υπόλοιπα, απλά χρειάζεται τη διπλωματική αναγνώριση. Θα προηγηθεί το δημοψήφισμα τον Οκτώβριο και στη συνέχεια θα ξεκινήσουν οι διαβουλεύσεις με τη Βαγδάτη για ένα βελούδινο διαζύγιο. Πρέπει να επιλυθεί το πρόβλημα του Κιρκούτ. Μετά από αυτό, η ανεξαρτησία θα γίνει αναίμακτα, όπως επιδιώκουν οι Αμερικανοί. Στη Συρία, οι Κούρδοι έχουν καταλάβει μία σημαντική περιοχή, με την ανοχή των Αμερικανών και με τη βοήθειά τους έχουν στήσει τις δομές ενός αυτόνομου κρατιδίου.
Το σημαντικό στοιχείο στην περίπτωση των Κούρδων της Συρίας είναι ότι διαθέτουν αξιόμαχες στρατιωτικές δυνάμεις, που εκπαίδευσαν οι Αμερικανοί, και εσχάτως απέκτησαν και πολύτιμο πολεμικό υλικό. Οι Κούρδοι του Ιράν, που υπέφεραν τα πάνδεινα από την Τεχεράνη, έχουν ομαλοποιήσει πλέον τις σχέσεις τους και συμμετέχουν στα παιγνίδια της περιοχής. Οι Ιρανοί τους χρησιμοποιούν εσχάτως για υποστήριξη των ανταρτών του PKK και εναντίον του Ταγίπ Ερντογάν. Η καταγγελία έγινε από τον πρόεδρο της Τουρκίας, στο γεύμα εργασίας που παρέθεσε ο πρόεδρος Τραμπ στον Ερντογάν.
Σε ότι αφορά τους Κούρδους της Τουρκίας, τα πράγματα είναι ακόμα δύσκολα, αν και το αντάρτικο είναι πανίσχυρο και ετοιμοπόλεμο. Η βοήθεια των Κούρδων του Ιράκ, είναι και σήμερα σημαντική. Όλα τα στρατόπεδα του PKK βρίσκονται στα βουνά του Ιρακινού Κουρδιστάν. Η πιθανή ανακήρυξη ανεξαρτησίας και δημιουργίας κράτους από τους Κούρδους του Ιράκ, όπως προανήγγειλε ο επικεφαλής της αμερικανικής DIA, θα ευεργετήσει όλους τους Κουρδικούς πληθυσμούς της περιοχής.
Οι αναλυτές αναμένουν ότι θα ακολουθήσουν οι Κούρδοι της Συρίας και πιστεύουν ότι οι περιπτώσεις των Κούρδων της Τουρκίας και του Ιράν είναι δύσκολες. Όμως, την ίδια στιγμή διαισθάνονται ότι ειδικά οι Κούρδοι της Συρίας θα αποτελέσουν τον στρατιωτικό βραχίονα που θα δώσει ώθηση στους αντάρτες του PKK. Άλλωστε, αυτό ακριβώς τρέμει ο Ταγίπ Ερντογάν. Όταν ανέλυσε τους κινδύνους για την Τουρκία, στο “πικρό” γεύμα του Λευκού Οίκου, υποστήριξε ενώπιον του Προέδρου Τραμπ, των υπουργών Άμυνας και Εξωτερικών και άλλων αξιωματούχων, ότι δεν φοβάται τους αντάρτες του PKK, αλλά τους Κούρδους της Συρίας. Γιατί; Διαθέτουν και τις δυνάμεις, και το κατάλληλο πολεμικό υλικό, για να επιτεθούν στην Τουρκία. Το πόσο δίκιο έχει, αν έχει, θα αποδειχθεί σύντομα, όταν ολοκληρωθεί νικηφόρα η επιχείρηση εναντίον της Ράκας και των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους.
Μία νίκη στη Ράκα, θα τους αναδείξει στην ύψιστη στρατιωτική δύναμη της περιοχής, με δεδομένο ότι θα συνεχιστεί η αμερικανική βοήθεια και η υποστήριξη. Ενώ, λοιπόν, στην Αθήνα “σκοτωνόμαστε” για το πόσο αποστάτης ή αν ήταν ο καλύτερος πρωθυπουργός ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, χωρίς να σεβόμαστε ότι ακόμα δεν έγινε η ταφή του, ενώ μας απασχολεί κάθε “παπαριά” του κάθε ανόητου, που το είδε σωτήρας της Ελλάδας μέσω του Facebook, στη γειτονιά μας, όπως φαίνεται, οι διεργασίες αφορούν την αλλαγή συνόρων. Ακούει άραγε ο πολιτικός κόσμος της χώρας, ή είναι απασχολημένος με το άθλημα της διαφθοράς;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου