Ούτε καν τους καρπούς του δικού τους "success" της απάτης δε τους επέτρεψε να θερίσουν η κατοχική διοίκηση - Ο δρόμος της παραίτησης θέλει φιλότιμο για να μπορείς να τον ακολουθείς... Ο δρόμος της ανατροπής είναι μονόδρομος και σε αυτόν οφείλει να τους σπρώξει αναγκαστικά η κοινωνία...
Το Eurogroup δεν μπορούσε να εξελιχθεί με χειρότερο τρόπο για τις ελληνικές διεκδικήσεις. Οι Βρυξέλλες και το ΔΝΤ άφησαν όλα τα θέματα ανοιχτά και...
τα παρέπεμψαν προς συζήτηση για τις επόμενες τρεις εβδομάδες με ορίζοντα το επόμενο Eurogroup της 15ης Ιουνίου.
Η Ελλάδα δεν πήρε «λύση» για το χρέος, η αξιολόγηση έμεινε ανοιχτή και η δόση των 7-10 δισ. ευρώ μέσω της οποίας περιμένουν να εξοφληθούν οι δανειστές μας τον Ιούλιο, σε εκκρεμότητα.
Το μόνο που έμεινε από τις σημερινές μαραθώνιες διαπραγματεύσεις που έγιναν σε ιδιαίτερα αρνητικό κλίμα, είναι η συμφωνία όλων των πλευρών ώστε η Ελλάδα να δεσμευτεί σε πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ για πέντε χρόνια, από το 2018 μέχρι το 2022. Συμφωνία για το μετέπειτα χρονικό διάστημα δεν υπήρξε.
Ο Wolfgang Schaeuble είναι και πάλι ο παίκτης που μαζεύει όλες τις μάρκες από το τραπέζι. Στο Eurogroup γίνεται για ακόμη μια φορά το δικό του. Οι θέσεις του, που για την Ελλάδα αποτελούν μια διαρκή απογοήτευση, αποδεικνύονται ακαταμάχητες για όλους τους υπόλοιπους υπουργούς Οικονομικών της ευρωζώνης οι οποίοι μετά από κάθε κρίσιμη συνεδρίαση αποχωρούν εξαντλημένοι και ηττημένοι αν έχουν ψελλίσει την παραμικρή διαφορετική άποψη.
Ο γερμανός υπουργός Οικονομικών έχει δική του ατζέντα και την υπηρετεί με όσο μεγαλύτερη σαφήνεια μπορεί. Αν αυτή οδηγεί αργά ή γρήγορα στην αποχώρηση του ΔΝΤ από το ελληνικό πρόγραμμα και στην εξαγορά των δανείων του από ESM, τόσο το χειρότερο για την Ελλάδα η οποία θα κερδίσει μεν χαμηλότερα επιτόκια για ένα μικρό τμήμα του χρέους της, αλλά θα χάσει χρόνο και θα απολέσει τον μόνο ουσιαστικό σύμμαχο που έχει μέχρι σήμερα στην προσπάθεια για απομείωση του χρέους της. Επειδή, όμως, δεν είναι αυτός ο στόχος του Βερολίνου καθώς χρειάζεται τη «βούλα» του Ταμείου για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, εκείνο που θα δούμε να γίνεται είναι να πλασάρεται ως «λύση» μια περισσότερο αναλυτική περιγραφή των ήδη γνωστών επιλογών από όσες υπάρχουν στο τραπέζι ήδη από το Μάιο του 2016, χωρίς ποσοτικοποίηση και με ανοιχτή ημερομηνία εφαρμογής.
Από την ημέρα που ο Αλέξης Τσίπρας υπέγραψε το τρίτο μνημόνιο, ο Wolfganf Schaeuble είναι ο θερμότερος θιασώτης του ελληνικού success story. Αυτό από μόνο του συνιστά πολιτική απόφαση. Αλλά η ιστορία επιτυχίας που θέλει η Γερμανία για την Ελλάδα έχει τους δικούς της σκληρούς όρους και όχι εκείνους που επιδιώκει να δει να υλοποιούνται μέσα από την ελάφρυνση του χρέους η ελληνική κυβέρνηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου