Χθες διέπραξαν εθνική προδοσία και σήμερα σε βομβαρδίζουν με υποκατάστατα πατριωτισμού

Το ευρωπαϊκό παραμύθι έχει καταρρεύσει με πάταγο, και πλέον αυτό δεν αγγίζει μονάχα τα ζητήματα των δολοφονικών οικονομικών πολιτικών που εφαρμόζονται, αλλά - κατά μείζονα λόγο για μας - τροφοδοτεί δυναμικές που θα οδηγήσουν ακόμη και στον εθνικό διαμελισμό, δηλαδή σε πρωτοφανείς εθνικές τραγωδίες...

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Η δουλικότητα και ο γιουσουφακισμός των ελληνόφωνων προσκυνημένων, που αποκαθήλωσαν όλες τις εθνικές προτεραιότητες στις Βρυξέλλες δεν καταγγέλλεται. Κανένα πολιτικό κόμμα δεν τολμά να δηλώσει πως δεν πρόκειται να σεβαστεί την προχθεσινή υπογραφή της ντροπής. Και δυστυχώς η Ελληνική κοινωνία περί άλλων τυρβάζει.

Λέγονται και γράφονται πολλά για τις κινήσεις του Πούτιν στη διπλωματική σκακιέρα, για τη διασφάλιση συμμαχιών, προσεταιρισμών και ανοχών, που μπορούν να διευκολύνουν τη στρατιωτική επιχείρηση στην ευρύτερη περιοχή της Συρίας.

Πρόκειται για διεργασίες αυτονόητες που υπερπροβάλλονται από τα ντόπια ΜΜΕ, αφού πίσω απ όλα τούτα, αποσιωπάται η καθολική αποκαθήλωση της πεμπτουσίας της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής στις Βρυξέλλες, με τη σύμφωνη γνώμη και την υπογραφή των ελληνόφωνων προσκυνημένων ανδρεικέλων.

Η παράπλευρη τραγωδία αυτής της επικοινωνιακής διαχείρισης, είναι ένας παράλυτος και στα όρια της αποβλάκωσης κινούμενος λαός, ο οποίος χειροκροτεί τη δήθεν απομόνωση της Τουρκίας εξ αιτίας των ρωσικών χειρισμών, χωρίς να αντιλαμβάνεται ότι την ίδια στιγμή αυτό που δρομολογείται, είναι ο διαμελισμός της ίδιας του της πατρίδας, και...

η μετατροπή της σε απασφαλισμένο ναρκοπέδιο στη διακεκαυμένη γεωπολιτική σκακιέρα της ευρύτερης περιοχής.

Ας βάλουμε λοιπόν τα πράγματα σε μια σειρά, για να απογυμνώσουμε την πραγματικότητα από τον επικοινωνιακό φερετζέ της.

• Πρώτον: Η Ρωσία επιχειρεί στην περιοχή. Διαθέτει στρατηγικά συμφέροντα που πασχίζει να τα διαφυλάξει. Στα πλαίσια λοιπόν αυτής της επιχείρησης, η διπλωματική κινητικότητα είναι δεδομένη, και αποτελεί μέρος του γενικότερου επιχειρησιακού σχεδιασμού.

• Δεύτερον: Φίλοι κι οχτροί ξέρουν πως αυτή τη μάχη η Ρωσία θα τη δώσει μέχρι το τέλος. Φίλοι κι οχτροί επιδιώκουν να κουτσουρέψουν τα ωφελήματα της Ρωσίας από τη διαχείριση της επιρροής της στη Συρία, αλλά ουδείς κινήθηκε αποφασισμένος να ανατρέψει καθολικά το στρατηγικό στάτους κβο στην περιοχή.

• Τρίτον: Σε αυτή την επιχείρηση, ο εμφανής αντίπαλος της Ρωσίας είναι το τέρας του Ισλαμικού Κράτους. Ένα τέρας που δημιούργησαν με τις επιλογές τους οι Δυτικοί και φυσικά και το Ισραήλ, και που σήμερα δυσκολεύει τη ζωή των ίδιων των δημιουργών του.

Ερώτημα: Με δεδομένο το αδιασάλευτο του στρατηγικού στάτους στην περιοχή, με εξασφαλισμένη για τους λοιπούς την ανέξοδη επιχείρηση εναντίον του Ισλαμικού Κράτους το φορτίο της οποίας επωμίζεται η Ρωσία ολοκληρωτικά, ποιος και για ποιο λόγο θα μπορούσε να της αρνηθεί τη στήριξη, την επικουρική βοήθεια, ή έστω τη σιωπηλή ανοχή???

Απάντηση: Κανείς γιατί από μια τέτοια λυκοσυμφωνία, βγαίνουν όλοι κερδισμένοι. Ο καθένας για τους δικούς του λόγους και στα πλαίσια της δικής του στρατηγικής επιδίωξης.

Να θυμίσουμε ότι την ίδια στιγμή που εξασφαλίζεται η στήριξη στη Ρωσία μέσα από αυτόν τον ιδιότυπο συνεταιρισμό, οι Φασίστες της Ουκρανίας βομβαρδίζουν και δολοφονούν στο Ντονέντσκ – δηλαδή στο μαλακό υπογάστριο της Ρωσίας – και η Ρωσία αφού εξασφάλισε την Κριμαία (πράγμα για το οποίο εμείς είχαμε προειδοποιήσει) τώρα παραμένει προκλητικά αμέτοχη έχοντας εγκαταλείψει στην τύχη τους ρωσόφωνους στην περιοχή???

Πάμε τώρα και στη συνέχεια…

Με την κίνηση αυτή της Ρωσίας, η Τουρκία έχει απομονωθεί στρατηγικά, και εμφανίζεται ανήσυχη για τις επερχόμενες εξελίξεις. Αυτό λέει η βιομηχανία της επικοινωνιακής αποβλάκωσης.

Κούτσουρα… Λιθάρια απαντάμε εμείς. Η Τουρκία διαθέτει μια ζώσα και άκρως ενεργητική στρατηγική, η οποία εξαλλάσσεται σε νέο-οθωμανικό καρκίνωμα με ρυθμούς ανεξέλεγκτους και σε επίπεδα πολλαπλά.

Μέσα στην παράνοια της νέο-οθωμανικής μετενσάρκωσης, η Τουρκία έχει από χέρι χαμένο το Συριακό χαρτί και οι σύμμαχοί της δεν έκαναν τίποτε για να αναστρέψουν αυτή την προδιαγεγραμμένη πορεία. Αλλά αυτό είναι το καρότο για να αναμασούν οι αφελείς.

Η Τουρκία ωστόσο αξιοποιώντας την προπαγάνδα των ηλιθίων, βγήκε πολλαπλά ωφελημένη αφού στην αντιπαράθεση του Ισλαμισμού με τον «πάτρωνα» των Χριστιανών Πούτιν, τόλμησε το απονενοημένο και αναγορεύεται σε ηγέτιδα δύναμη και προστάτιδα του Ισλαμισμού, πράγμα που πρωτίστως επιδίωκε. Κι αυτό είναι το μαστίγιο που κάποιοι πεισματικά επιμένουν να μη θέλουν να διακρίνουν.

Αλλά τα ωφελήματα δε σταματούν εδώ…

Η Τουρκία με το βλέμμα πάντα στραμμένο στη Δύση, και δουλεύοντας χρόνια και συστηματικά μια ακόμη επένδυση στο μυαλό των αφελών, εξασφάλισε μόλις προχθές κάτι που λίγο καιρό πριν φάνταζε αδιανόητο.

Αξιοποιώντας τη λογιστική εμμονή των τενεκεδένιων ηγετών της Ευρώπης, και τη συγκατάβαση των χρεοκοπημένων ανδρεικέλων της Αθήνας που λειτούργησαν απροκάλυπτα ως μοιραίοι πεμπτοφαλαγγίτες του Ελληνισμού, η Τουρκία πάτησε πόδι στην Ευρώπη. Έχοντας φροντίσει όλο το προηγούμενο διάστημα να διεμβολίσει την Ευρωπαϊκή Ήπειρο με την επικίνδυνη εμπροσθοφυλακή του Ισλαμισμού, αξιοποιώντας τον ουμανισμό των ηλιθίων, βλέπει σήμερα το μεγάλο της όραμα να αναβιώνει για πρώτη φορά στα σοβαρά μετά το 1453.

Επιμένετε λοιπόν ότι το πολυκέφαλο φίδι της Τουρκιάς βγήκε χαμένο, στριμωγμένο και απομονωμένο από αυτή τη γεωπολιτική περιπέτεια ή πολλαπλά ενδυναμωμένο με τη στρατηγική του να έχει θριαμβεύσει σε όλα τα επίπεδα???

Συμπέρασμα…

Η Ελληνική κοινωνία, αντί να μαλακίζεται αυτάρεσκα περιμένοντας το σωτήρα Πούτιν και το ξανθό γένος να καθαρίσει και για δικό της λογαριασμό, οφείλει να συνειδητοποιήσει ότι με τρίχες δεν υπερασπίζονται πατρίδες.

Η δουλικότητα και ο γιουσουφακισμός των ελληνόφωνων προσκυνημένων, που αποκαθήλωσαν όλες τις εθνικές προτεραιότητες στις Βρυξέλλες, θα πρέπει να καταγγέλλεται καθημερινά και σε όλα τα επίπεδα. Ταυτόχρονα, τώρα που το ευρωπαϊκό παραμύθι έχει καταρρεύσει με πάταγο, και πλέον αυτό δεν αγγίζει μονάχα τα ζητήματα των δολοφονικών οικονομικών πολιτικών που εφαρμόζονται, αλλά - κατά μείζονα λόγο για μας - τροφοδοτεί δυναμικές που θα οδηγήσουν ακόμη και στον εθνικό διαμελισμό, δηλαδή σε πρωτοφανείς εθνικές τραγωδίες, αυτό που πρέπει να δυναμώσει είναι ένα κίνημα που θα απαιτεί την άμεση αποχώρηση της χώρας από την Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση, και να πυροδοτηθεί έτσι ένα ντόμινο που θα αποσυνθέσει αυτή τη νεοταξίτικη συμμορία που φυλακίζει τους λαούς.

Ένα ντόμινο που θα ενδυναμώσει λογικές εθνικού προστατευτισμού σε όλα τα επίπεδα. Το μόνο ικανό να ανακόψει την εφιαλτική επέλαση του νέο-οθωμανισμού στην Ευρώπη, δρομολογώντας ταυτόχρονα άλλες συνθήκες για τους ίδιους της τους λαούς.

Σε διαφορετική περίπτωση, παράλληλα με την διαρκών κλιμακούμενη δυστυχία που χορογραφούν οι μαριονέτες διαχειριστές των λογιστικών καρτελών, η ανεμπόδιστη επέλαση του ισλαμικού εφιάλτη μέσα από τη στρατηγική του τουρκικού IMPERIUM, θα δρομολογήσει έναν Μεσαίωνα πολλαπλά χειρότερο κι από τον ίδιο του τον εαυτό.

"ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ"

Και για όσους δεν κατάλαβαν που πάει το πράγμα, το σχετικό μας άρθρο που ακολουθεί είναι πολύ διαφωτιστικό.

Το τουρκικό imperium, η ελληνόφωνη πέμπτη φάλαγγα και οι κορδελιάστρες της Ευρώπης