Αύριο πραγματοποιούνται οι βουλευτικές εκλογές στην Ισπανία, με τις έρευνες της κοινής γνώμης να καταγράφουν ένα απόλυτα ρευστό πολιτικό σκηνικό καθώς, όπως όλα δείχνουν, ένα σημαντικό τμήμα των ψηφοφόρων θα αποφασίσει κυριολεκτικά «πάνω από την κάλπη» (υπολογίζεται ακόμα και σε 30%)...
συνέχεια στην αντιλαϊκή πολιτική, πιθανόν με ένα κάπως διαφορετικό μείγμα διαχείρισης.
Ο προεκλογικός δικομματικός καβγάς ανάμεσα στα έως τώρα κυρίαρχα κόμματα, το συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα (PP) και το σοσιαλδημοκρατικό Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα (PSOE), κινήθηκε σε κοκορομαχίες για το ποιος είναι καλύτερος διαχειριστής, ή «λιγότερο διεφθαρμένος και πολιτισμένος».
Χαρακτηριστική είναι η επίθεση του «σοσιαλιστή» Πέδρο Σάντσεθ, που στην πρόσφατη τηλεμαχία με τον δεξιό νυν πρωθυπουργό, Μαριάνο Ραχόι, τον κατηγόρησε ως διεφθαρμένο, που καλύπτει επίσης διεφθαρμένα στελέχη του κόμματός του, με το γνωστό σκάνδαλο με τις μίζες, για να πάρει την απάντηση ότι «είναι ένας αχρείος». Επίσης, η «αντιπαράθεση» με το γρονθοκόπημα από 17χρονο κατά του Ραχόι, προχτές, στη Γαλικία, έχει κυριαρχήσει στα ΜΜΕ, πολλά από τα οποία «σηκώνουν» τη ...δήθεν «αριστερή αλλαγή» που έρχεται, όπως ελπίζει με ανακοίνωσή του ο ΣΥΡΙΖΑ.
Στο ίδιο μοτίβο κινούνται και οι φερέλπιδες διαχειριστές του συστήματος: Ο Πάμπλο Ιγκλέσιας των «Ποδέμος» (Podemos - «Μπορούμε»), σοσιαλδημοκράτης, που προέρχεται από το μικροαστικό «κίνημα των αγανακτισμένων», ο οποίος τάζει - όπως έκανε και ο ΣΥΡΙΖΑ στη χώρα μας ή οι «σοσιαλιστές» στην Πορτογαλία - φιλολαϊκές λύσεις μέσα στον καπιταλισμό και τις ιμπεριαλιστικές λυκοσυμμαχίες, ΕΕ και ΝΑΤΟ, με μεγαλύτερη «μετριοπάθεια από τον Τσίπρα», όπως σημειώνεται.
Επίσης, ο Αλμπερτ Ριβέρα, επικεφαλής των «Ciudadanos» (Πολίτες), ένα συνονθύλευμα από διαχειριστικές συντηρητικές προτάσεις, τύπου Ποταμιού (ο επικεφαλής του, Στ. Θεοδωράκης, φιλοξενείται αυτές τις μέρες από τον Ριβέρα), που επίσης προβάλλει ένα «ρυθμισμένο και χωρίς διαφθορά» καπιταλισμό. Στην ίδια λογική, με λίγο διαφοροποιημένη φρασεολογία, είναι και η επίσης σοσιαλδημοκρατική Ενωμένη Αριστερά (πρωτεργάτης του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς, όπου συμμετέχει και το ΚΚ Ισπανίας).
Αυτό που θεωρείται δεδομένο είναι ότι η επόμενη κυβέρνηση θα είναι συνασπισμού, όπου η κάθε αστική δύναμη θέλει να έχει το πάνω χέρι, με στόχο την πολυπόθητη ανάκαμψη των κερδών του κεφαλαίου.
Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις εμφανίζουν το Λαϊκό Κόμμα με 28,3% (έχει θέσει στόχο το 30%), τους Σοσιαλιστές με 21,2%, τους Πολίτες με 19%, το «Ποδέμος» με 17,6% και την Ενωμένη Αριστερά με 4,1%.
Στην αντίπερα όχθη από τους διαχειριστές του σάπιου συστήματος βρίσκεται το ΚΚ Λαών της Ισπανίας, που καλεί τα λαϊκά στρώματα να το στηρίξουν με βάση τα ταξικά τους συμφέροντα, για να δυναμώσει η λαϊκή πάλη για ρήξη και ανατροπή του καπιταλισμού, για αποδέσμευση από την ΕΕ, την Ευρωζώνη και το ΝΑΤΟ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου