Όταν τον Ιούνιο του 2009 αναλάμβανε καθήκοντα στο Αφγανιστάν ο αμερικάνος στρατηγός Στάνλεϋ Μακ Κρίσταλ κήρυξε κι έναν δεύτερο, παράλληλο πόλεμο, στον τομέα της ενημέρωσης αυτή τη φορά, λέγοντας: «Πιστεύω ότι η εντύπωση που δημιουργείται από τις απώλειες μεταξύ των αμάχων είναι ένας από τους πιο επικίνδυνους εχθρούς που αντιμετωπίζουμε»...
του ΛΕΩΝΙΔΑ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗ
Πολύ σύντομα αποδείχτηκε πως οι Αμερικάνοι με τους συμμάχους τους κέρδιζαν και αυτό τον πόλεμο που φυσικά δεν αφορούσε την μείωση των νεκρών μεταξύ των αμάχων, αλλά τις…
εντυπώσεις που δημιουργούνται από τον συνεχώς αυξανόμενο αριθμό των άμαχων νεκρών. Ή, τελικά τι πιστεύει ο κόσμος για τις περίφημες παράπλευρες απώλειες.
Η ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση μεταξύ των Αμερικανών, όπως καταγράφτηκε σε δημοσκόπηση, ότι οι νεκροί Ιρακινοί κυμαίνονται γύρω στους 10.000, θα μπορούσε να σκορπίσει τα πιο πλατιά χαμόγελα μεταξύ των αμερικανών αξιωματούχων, καθώς φάνηκε ότι η υπεροπλία τους αποδεικνύεται σωτήρια και σε αυτό το πεδίο μάχης.
Ωστόσο μια έρευνα που δόθηκε στην δημοσιότητα μόλις πριν λίγες μέρες και συντάχθηκε από τρεις ενώσεις Φυσικών επιστημόνων έρχεται να αμφισβητήσει βαθιά την πλατιά εδραιωμένη άποψη για τις περίφημες χειρουργικές επιθέσεις και τα χτυπήματα ακριβείας, που υποτίθεται έχουν περιορίσει στο ελάχιστο τον αριθμό των θυμάτων μεταξύ των αμάχων. Δώδεκα χρόνια λοιπόν μετά την επίθεση στο Ιράκ, τα θύματα μεταξύ των Ιρακινών ανέρχονται στο 1 εκ. ή το 5% του πληθυσμού και για να υπάρχει μια δυνατότητα σύγκρισης να αναφέρουμε ότι οι νεκροί της Γερμανίας κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ανήλθαν στο 10% του πληθυσμού. Οι νεκροί στο Αφγανιστάν, το Ιράκ και την Λιβύη ανέρχονται επιπλέον σε 220.000, 80.000 και 50.000. Σύνολο 1.350.000 αθώοι άνθρωποι, που έχασαν την ζωή τους εξ αιτίας του πολέμου κατά της τρομοκρατίας ή της απόφασης των ΗΠΑ να πάρουν υπό τον έλεγχό τους την περιοχή που εκτείνεται από την Κεντρική Ασία και φθάνει στη Βόρεια Αφρική.
Σε αντίθεση με άλλες έρευνες, οι φυσικοί επιστήμονες που συνέταξαν την παρούσα έχουν συμπεριλάβει στα θύματα του πολέμου κι όσους έχασαν την ζωή τους λόγω της διάλυσης των υποδομών υγείας, των ασθενειών που προκαλεί η μόλυνση του νερού, όπως επίσης λόγω του εμφυλίου. Έτσι, απορρίπτουν τον αμερικάνικο θεμελιώδη ισχυρισμό βάσει του οποίου δεν υπολογίζονται στα θύματα οι απώλειες μεταξύ των πολιτών ή υπεύθυνοι για την έκρηξη της βίας θεωρούνται οι ίδιοι οι Ιρακινοί, λες και υπήρχε εμφύλιος και πριν την εισβολή του 2003.
Καλά κρυμμένος από την αμερικανική κοινή γνώμη παραμένει επίσης κι ο αριθμός των εισβολέων που έχουν χάσει τη ζωή τους όλα αυτά τα χρόνια κι ανέρχεται σε 4.804 στρατιώτες στο Ιράκ (όπου η καταμέτρηση σταμάτησε κι επίσημα τον Φεβρουάριο του 2012) και 3.485 στο Αφγανιστάν. Όσο κι αν απέχει σημαντικά των 58.000 Αμερικανών που άφησαν την τελευταία τους πνοή στο Βιετνάμ, οι απώλειες των Αμερικανών στο πλαίσιο του πολέμου που πυροδότησε η επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου2001 σηματοδοτούν μια τομή σε σχέση με την στρατηγική τους απόφαση για αποχή από χερσαίες μάχες κι η οποία εξυπηρετήθηκε επί δύο δεκαετίες με τάγματα θανάτου και εισβολές δια αντιπροσώπων, όπως οι Κόντρας στη Νικαράγουα. Πλέον, το συνεχές άνοιγμα νέων μετώπων (με πιο πρόσφατο αυτό της Υεμένης) θα αυξάνουν κατακόρυφα το φόρο αίματος κυρίως μεταξύ των λαών και δευτερευόντως μεταξύ των επιτιθεμένων…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου