ΚΥΛΗΣΕ Ο ΤΕΝΤΖΕΡΗΣ ΚΑΙ ΒΡΗΚΕ ΤΟ ΚΑΠΑΚΙ

Ο ένας είναι ο γνωστός «κουρασμένος» που πλείστοι όσοι έσπευσαν ακόμη και να τον ηρωοποιήσουν για την περηφάνια της πολιτικής του. 

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Δε δίστασαν μάλιστα να συντηρούν επί μακρόν τη φημολογία (επενδύοντας στην ενοχή της δικής του σιωπής) πως επανερχόμενος στο πολιτικό προσκήνιο θα θέσει ατζέντα που θα σαρώσει.

Οι πιο τολμηροί συνέχισαν να τον αντιμετωπίζουν σαν «σημαντικό πολιτικό κεφάλαιο» για τη Νέα Δημοκρατία και συνολικά για το πολιτικό σύστημα που – κατά τους ισχυρισμούς τους – δεν έχει πει ακόμη την τελευταία του λέξη.

Ο άλλος είναι ο πασίγνωστος αποτυχημένος. Ο αδίστακτος εκποιητής της εθνικής αξιοπρέπειας που τον ξέρασαν οι εξελίξεις, το μίσος και η λαϊκή οργή, για τον ελεεινό και τρισάθλιο ρόλο του στην ντροπιαστική πανεθνική υποθήκη.

Τώρα, και τα δύο αυτά βλαστάρια της πολιτικής, από το παρασκήνιο αλλά πάντα δουλικά υποταγμένα στα συμφέροντα και στα αφεντικά που πάντα υπηρετούσαν, επανέρχονται για να επισφραγίσουν με την «εγκυρότητα» και το «ειδικό βάρος» της προσωπικής τους άποψης, τις κατευθυνόμενες και χορογραφούμενες εξελίξεις που αποσκοπούν στο «μάντρωμα» των εξελίξεων και της λαϊκής ελπίδας και προσδοκίας, στη στρούγκα των υπαγορευόμενων από τις διεθνείς συμμορίες εξελίξεων για την απόλυτη χαλιναγώγηση της Ελληνικής κοινωνίας...

Κουρασμένος και ξεπεσμένος… τέντζερης και καπάκι… συναισθανόμενοι τη μεγάλη τους ευθύνη ( φυσικά όχι απέναντι στον τόπο και σ αυτό το λαό) συνηγορούν «υπέρ του μεγάλου συνασπισμού ΝΔ-ΠΑΣΟΚ μετά τις εκλογές»

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Βασίλη Σκουρή στο REAL.GR, οι δυο πρώην κόντρα (;) στους διαδόχους τους στις ηγεσίες ΝΔ και ΠΑΣΟΚ Αντώνη Σαμαρά και Ευάγγελο Βενιζέλο που δημοσίως –τουλάχιστον ο πρώτος – αποκηρύσσουν την συγκυβέρνηση.

Ο Κώστας Καραμανλής, παρότι δεν θα το παραδεχθεί δημοσίως δεν βλέπει αυτοδυναμία στις εκλογές και θεωρεί τη μετεκλογική συνεργασία ως την τελευταία ευκαιρία για τη χώρα.

Ο Γιώργος Παπανδρέου επίσης τάσσεται φανατικά υπέρ της συγκυβέρνησης, μόνο που θεωρεί ότι η συνεργασία θα πρέπει να είναι ειλικρινής και να αφορά όλους τους τομείς του κυβερνητικού έργου και όχι μόνο την οικονομία.

Στη σικέ αντιπαλότητα λοιπόν του «ευπατρίδη» με τον οικονομικό Κοτζαμπάση της τρόϊκας, ήρθε η στιγμή να κυλήσει ο τέντζερης και να βρει το καπάκι, γιατί την αλήθεια οφείλουμε να την δούμε γυμνή πίσω από τα αποπροσανατολιστικά πυροτεχνήματα των επικοινωνιολόγων.