Η συμφωνία των Πρεσπών, είναι μια πράξη μειοδοσίας από τη
μεριά της Ελληνικής κυβέρνησης, και η διαδικασία προσυπογραφής της από τον
Έλληνα υπουργό Εξωτερικών, συνιστά κατάφορη παραβίαση πολλαπλών θεμελιωδών
τυπικών και ουσιαστικών κανόνων, τόσο του Διεθνούς Δικαίου όσο και ρητών
Συνταγματικών προβλέψεων...
Αυτή η συμφωνία, είναι προϊόν μιας παράτυπης διαδικασίας, απολύτως
έωλης με βάση τις προβλέψεις της Συνθήκης της Βιέννης περί δικαίου των Συνθηκών,
και αυτή η διαπίστωση εμμέσως πλην σαφώς επιβεβαιώνεται και από τον τρόπο με
τον οποίο την υποδέχτηκε, και το Συμβούλιο της ΕΕ με τη χθεσινή του απόφαση, το
οποίο στη σχετική συζήτηση για την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων των
Σκοπίων, δεν έθεσε ως όρο το να τεθεί σε ισχύ η εν λόγω συμφωνία, αλλά αρκέστηκε
να δηλώσει ότι «προσβλέπει στην επικύρωση και στην εφαρμογή της»
Με την συμφωνία των Πρεσπών ο κ. Κοτζιάς, παραβιάζει επίσης δύο
αποφάσεις του Αρείου Πάγου – μια το 1994 και μια ακόμη το 2009 αντίστοιχα-
τοποθετώντας εαυτόν και συγκεκριμένες σκοπιμότητες τις οποίες υπηρετεί, πάνω από το νόμο και το
δεδικασμένο του Ανωτάτου δικαστηρίου, το οποίο αντικειμενικά λειτουργεί και ως
Συνταγματικό Δικαστήριο.
Και βεβαίως με τη συμφωνία των Πρεσπών, ο κ. Κοτζιάς αγνοεί
και παραβιάζει συνειδητά μια σειρά Διεθνών συνθηκών, πρωτοκόλλων και συμβάσεων, κατά
τρόπον και σε έκταση που καθιστά πλήρη και απόλυτη την ακυρότητα του εν λόγω
εγγράφου.
Η απόπειρα του κ. Κοτζιά, να υπερκεράσει τον σκόπελο ρητών
προβλέψεων των Διεθνών συνθηκών και των αποφάσεων του Ανωτάτου δικαστηρίου της χώρας,
με ανθυποσημειώσεις, αστερίσκους και υποπαρενθέσεις στο κείμενο της ντροπής, συνιστά
εκτός των άλλων και σοβαρή πράξη κατεξευτελισμού των θεσμικών οργάνων και...