Τέλειωσε όπως απ’ την αρχή έδειχνε πώς θα τελείωνε η περίφημη δεύτερη διάσκεψη Γενεύης στο χιονοδρομικό Κρανς Μοντάνα και, σαν να μην έγινε τίποτα, όλοι οι ενδιαφερόμενοι και μη ξανάρχισαν να μιλάνε για νέο γύρο «διαπραγματεύσεων», νέα προσπάθεια λύσης (τί γελοίος ευφημισμός πια!) του «ανατολικού» Κυπριακού ζητήματος, άλλο ένα στριφογύρισμα του μαχαιριού στην ανοιχτή πληγή που είναι η Κύπρος...
Γράφει ο Κρεσέντσιο Σαντζίλιο
Βεβαίως, είναι ακόμη πολύ νωρίς για να μας πει κάποιος πάνω σε ποια βάση θα πρέπει ακόμη μια φορά «να τα πουν» Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι, ή μάλλον, για να είμαστε πιο σωστοί, Ελληνοκύπριοι και Τούρκοι. Είναι πλέον φανερό (και θα πρέπει να είναι παράφρων εκείνος που δεν το αντιλαμβάνεται) πως – άσχετα κι αν, όπως φαίνεται, η πλήρης αποτυχία της διάσκεψης «βασίστηκε», κατά... κύριο λόγο, στην απόλυτη αντιπαλότητα απόψεων σχετικά με τα θέματα των εγγυήσεων και της κατοχής του τουρκικού στρατού – ουσιαστικά ο κεντρικός πυρήνας της αποτυχίας δεν μπορεί παρά να βρίσκεται «ενσωματωμένος» στην άκρως λανθασμένα αποδεκτή γενική διαδικασία συζήτησης της τουρκικής διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας (ΔΔΟ) με τις ατελείωτες ατέλειες, παρανομίες, παραλογισμούς και αδιέξοδά της. Θα πρέπει όλοι πια να καταλάβουν ότι με την κατάρρευση της «Γενεύης 2» έχουν καταρρεύσει και όλα όσα απατηλά είχαν δρομολογηθεί έως σήμερα για το Κυπριακό από τους διάφορους Χριστόφια, Ταλάτ, Έρογλου, Αναστασιάδη, αό τη μια μεριά, και Ντε Σότο, Νταόυνερ, Ανάν, Έιντε, απ΄την άλλη. Έχουν επίσης καταρρεύσει όλα όσα ενδοτικά συμφώνησε, ως και πολύ πρόσφατα (αλήθεια, κύριε Πρόεδρε;) η ελληνοκυπριακή πλευρά για την δική της απαξίωση και υπέρ της ανάδειξης της τουρκοκυπριακής πλευράς. Το τί σημαίνει αυτό και πώς χαρακτηρίζεται ας το πουν οι αναγνώστες. Και ας μην έρθει κάποιος να μας πει ότι είναι ψέματα και ότι από την ΔΔΟ δεν βγαίνουν κερδισμένοι οι τ/κ και χαμένοι οι ε/κ! Θα ευχόμασταν να μας πληροφορούσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης ή άλλος κατώτερος, ειλικρινά και αληθινά και επακριβώς ποιο θα ήταν το κέρδος της Κυπριακής Δημοκρατίας (Κ.Δ.) και των Ελληνοκυπρίων με την ΔΔΟ, ποιο το κέρδος της παράνομης “ΤΔΒΚ”, ποια η χασούρα της Κ.Δ. και ποια η χασούρα της παράνομης “ΤΔΒΚ”. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως οι μόνοι χαμένοι θα είναι οι Ελληνοκύπριοι και η Κυπριακή Δημοκρατία. Αρκεί να σκεφτεί κανείς πόσες υποχωρήσεις έκαναν ως τώρα οι Χριστόφιας-Αναστασιάδης, αλλά και κάποιος προηγούμενος και να τις αντιπαραβάλλει με τις «υποχωρήσεις» που έκαναν οι Ταλάτ-Ερογλου-Ακιντσί! Μπορούν όμως να συγκριθούν δυο ανόμοια πράγματα;
Ας αρχίσουμε με ό, τι είπε τις προάλλες ο Αναστασιάδης. Εργάζεται, λέει, για την επίτευξη μιας δίκαιης και βιώσιμης λύσης στο Κυπριακό που θα μπορούμε να προτείνουμε στις επόμενες γενιές. Μεγάλα λόγια, αλλά πόσο κούφια! Δεν ξέρω αν ο Αναστασιάδης με αυτή τη λύση που λέει, εννοεί την ΔΔΟ. Μάλλον είναι αυτή, διότι είναι τοις πάσι γνωστόν ότι μόνο γι΄ αυτή τη «λύση-ΔΔΟ» ως τώρα «εργάστηκε» και «εργάζεται»!! Ή κάνουμε κάθος; Δεν γνωρίζουμε άλλες «λύσεις» να έχουν συζητηθεί από το 2014 και μετά. Αλλά τότε, αυτή η λύση-ΔΔΟ, καταστροφική όπως όλοι γνωρίζουν, είναι εκείνη που μπορεί να προταθεί στις επόμενες γενιές;! Θα ήταν φοβερά και εγκληματικά απίστευτο αν ο Πρόεδρος εννοεί αυτό. Αδύνατο κάποιος να μπορεί να πιστέψει κάτι τέτοιο. Μια καθαρή αυτοκτονία ενός ολόκληρου λαού;! Οπότε, λογικά και έχοντας ως πρωτεύον το συμφέρον της Κ.Δ. και των Ελληνοκυπρίων, αυτομάτως θα πρέπει να σκεφτούμε πως ο Αναστασιάδης εννοεί και αναφέρεται και μας μιλάει για μια άλλη λύση, όντως καλή για τις επόμενες γενιές, μια λύση που δεν έχει καμία σχέση με την τουρκική ΔΔΟ που δέχτηκε κα συζητήσει πριν από τρία χρόνια. Αν όμως είναι αυτή η κατάσταση, η νέα λύση θα πρέπει να «δημιουργηθεί» εκ του μηδενός, διότι δεν ξέρουμε να υπάρχει ήδη κάπου καταχωνιασμένη.
Και οι επιλογές είναι δυο:
ή περιμένουμε απαθείς κατά το μάλλον ή ήττον κάποιος ξένος πάλι να μας «ξελασπώσει» προτείνοντας ένα άλλο σχέδιο σε συνεργασία, κρυφή ή φανερή, με την Τουρκία,
ή ετοιμάζουμε εμείς οι ίδιοι ένα σχέδιο λύσης του Κυπριακού, το προτείνουμε προς συζήτηση στον ΟΗΕ και ΕΕ και προπαντός δεν δεχόμαστε πλέον άλλα βαλτά σχέδια ξένων «φίλων-συμμάχων-εχθρών». Είναι προφανές πως, μετά τη Γενεύη 2, μια οποιαδήποτε άλλη λύση δεν μπορεί να εμφανιστεί στο προσκήνιο σύντομα. Θα χρειαστούν τουλάχιστον 4 με 5 μήνες, Ευκαιρία λοιπόν Κ.Δ. και Ελλάδα να εργαστούν πυρετωδώς και να ετοιμάσουν ένα πλήρες σχέδιο πολιτειακής βιώσιμης οργάνωσης με βάση τους καταστατικούς χάρτες ΟΗΕ και ΕΕ και επίσης των χωρών εκείνων που, λόγω ύπαρξης αναλογικών πληθυσμιακών και εθνοτικών συμπτώσεων, μπόρεσαν και ίδρυσαν ένα καλώς βιώσιμο κρατικο-κυβερνητικό καθεστώς, ενδεδειγμένο παράδειγμα προς μίμηση. Η «πολιτική διαδικασία» του υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας Νίκου Κοτζιά στη Γενεύη 2 υπήρξε τέλεια και γι’ αυτό χρειάζεται όχι μόνο να «συντηρηθεί», αλλά και να τελειοποιηθεί ώστε, όπως είπε και ο ίδιος ο Κοτζιάς, να «εμποδιστεί η Τουρκία να παίξει με σχέδια Β’ και Γ’». Επιπλέον, μια φυσική εξέλιξη της «πολιτικής διαδικασίας» του Κοτζιά θα πρέπει να είναι και η όσο γίνεται μεγαλύτερη ώθηση της Τουρκίας «να πειθαρχήσει δημιουργικά στο διεθνές δίκαιο»(πάλι Κοτζιάς). Αναγκαίο είναι λοιπόν η Ελλάδα και η Κ.Δ . να βρουν τον τρόπο πρόκλησης διεθνών εξελίξεων από τις ίδιες ελεγχόμενων έτσι ώστε αυτές οι εξελίξεις να υποχρεώνουν την Τουρκία σε αμυντική στάση και σε «ξεγύμνωμα» της πολιτικής της στα μάτια του λεγόμενου διεθνούς παράγοντα.
Εν πάση περιπτώσει, κανείς ως τώρα δεν μπορεί πια να ισχυριστεί ότι η Τουρκία θέλει όντως και ειλικρινά μια λύση στο Κυπριακό με βάση τις δημοκρατικές αρχές και κανόνες που θα δεχθούν και θα εφαρμόσουν όλοι οι Κύπριοι, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι. Έχει αποδειχθεί επαρκώς και πολλαπλώς ότι η μόνη λύση που θέλει η Τουρκία είναι εκείνη δικών της προδιαγραφών. Και θα πρέπει επιτέλους να το δώσουμε να το καταλάβουν όσοι, ξένοι και δυστυχώς εντόπιοι, δεν θέλουν ακόμη να το καταλάβουν, ειδικά η ΕΕ, μέρος της επικράτειας της οποίας η Τουρκία κατέχει παράνομα και καταχρηστικά. Μεγάλο βάρος των εξελίξεων που είπαμε είναι βασικό να αφορούν την Ευρωπαϊκή Ένωση και την «μετεξέλιξή» της υπέρ της δίκαιης λύσης στη Κύπρο. Έτσι η Ε.Ε. θα πρέπει επιτέλους να διεκδικήσει την απελευθέρωση και επιστροφή αυτού του κομματιού της επικράτειάς της. Η Ε.Ε. θα πρέπει να απαιτήσει, και με σκληρούς τρόπους, να φύγουν αμέσως οι Τούρκοι απ’ αυτό το κοινοτικό έδαφος! Η τουρκική κατοχή και καταπάτηση κοινοτικής γης πρέπει να τελειώσει αμέσως! Μόνο έτσι θα γίνει εφικτή μια λογική, νομικώς άρτια συζήτηση επανένωσης όλων των Κυπρίων υπό την σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και μέσα σε μια κοινοτική κυβερνητική οντότητα, Ζούμε μια ιστορική συγκυρία όπου για πρώτη φορά η Τουρκία βρίσκεται σε θέση κατηγορούμενης, υπόλογης και επομένως δυσμενής όχι μόνο σε σχέση με την Ευρώπη και τις ΗΠΑ, αλλά και, όχι λιγότερο σημαντικό, με την Μέση Ανατολή και μεσογειακή Αφρική. Ελλάδα και ελληνική Κύπρος έχουν την μοναδική ευκαιρία να φερθούν με τέτοιον τρόπο ώστε η ζυγαριά να γύρει οριστικά με το μέρος τους, αναδεικνύοντας και αποδεικνύοντας σε όλο τον κόσμο (διαθέτουν την μοναδική ευκαιρία μιας εξαιρετικής επιθετικής πολιτικής) ότι και οι δυο τους είναι οι μόνες χώρες στην ανατολική Μεσόγειο με σταθερότητα, αξιοπιστία και ειλικρινή φιλία!! Μια διεθνή «εμπέδωση» αυτών τον «προνομίων» θα είναι και η χαριστική βολή για την Τουρκία, εσωτερικά σε χείριστη κατάσταση διάλυσης, εξωτερικά σε κατάσταση απόλυτης αναξιοπιστίας. Είναι η καλή ζαριά τώρα ή ποτέ.
Δεν θα μπορούσε να τελειώσει αυτή νη σύντομη ανασκόπηση χωρίς μια αναφορά στον Έιντε. Μετά τη «λήξη» της Γενεύης 2 δεν γίνεται να μην έχει καταρρεύσει και η παρουσία του! Από την επόμενη κιόλας η Ελλάδα και η Κ.Δ. θα έπρεπε να είχαν δηλώσει μαζί την έκπτωση του Έιντε από τη θέση του! Διότι, μετά από όσα έγιναν έως την Γενεύη 2 με αυτό το ανεκδιήγητο υποκείμενο, μόνο ηλίθιο και παράλογο είναι να συνεχίζει κανείς να τον θεωρεί ακόμη παρόντα!! Είναι αυτονόητο ότι οι «υπηρεσίες» του «έληξαν» ανεπιστρεπτί και θα είναι τίτλος άκρως μειωτικός για τον Κοτζιά και τον Αναστασιάδη αν συνεχίζουν να τον θεωρούν ακόμη «παράγοντα» δημιουργίας άξιων λόγου δεδομένων. Περιμένω να απαιτήσουν την «εκπαραθύρωσή» του, άμεσα και για πάντα! Το ίδιο και για την Σπέρχαρτ, τσιράκι του Έιντε και καταστρεπτική «επίγονος» της εγκληματικής Νούλαντ. Εάν μαζί με την Ευρωπαϊκή Ένωση, που πρέπει να έχει τον πρώτο λόγο μιας και πρόκειται για ένα πρόβλημα που αφορά μια κοινοτική χώρα, θέλει να «συνεισφέρει» και ο ΟΗΕ, τότε ο «άνθρωπός» του δεν μπορεί παρά να είναι αποδεδειγμένα αμερόληπτος και ουδέτερος! Αλλιώς, τίποτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου