Η προσπάθεια της κυβέρνησης να
κατασκευάσει την επιθυμητή από αυτήν «εικονική πραγματικότητα» τόσο στο
οικονομικό όσο και στο πολιτικό πεδίο δεν στέφεται με επιτυχία...
του ΣΤΑΥΡΟΥ ΧΡΙΣΤΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Αρχικά
προσπάθησε να «στιγματίσει» τον ΣΥΡΙΖΑ περίπου ως έκνομο κόμμα, φιλικό
προς την τρομοκρατία και την «ανομία» - μια άθλια τακτική που άλλες
εποχές, με πιο υγιή δημοσιογραφικά ανακλαστικά, σε ανάλογες απόπειρες,
προερχόμενες από τον ίδιο πολιτικό και ιδεολογικό χώρο, ξεσήκωνε και τις
πέτρες.
Την ίδια τακτική η κυβέρνηση ακολούθησε, εμμέσως, με τις συλλήψεις συνδικαλιστών, εναντίον του ΚΚΕ, το οποίο ουδέποτε έδωσε δικαιώματα να θεωρηθεί «έκνομο» ή «άνομο». Την ίδια εφάρμοσε και σε όλες τις περιπτώσεις απεργιών ή άλλων κινητοποιήσεων. Κάποια δε φιλικά προς την κυβέρνηση ΜΜΕ...
Την ίδια τακτική η κυβέρνηση ακολούθησε, εμμέσως, με τις συλλήψεις συνδικαλιστών, εναντίον του ΚΚΕ, το οποίο ουδέποτε έδωσε δικαιώματα να θεωρηθεί «έκνομο» ή «άνομο». Την ίδια εφάρμοσε και σε όλες τις περιπτώσεις απεργιών ή άλλων κινητοποιήσεων. Κάποια δε φιλικά προς την κυβέρνηση ΜΜΕ...
Εκτροχιάζονται
καθημερινά αναπαράγοντας υπαγορευμένες ή και δικής τους έμπνευσης
συκοφαντίες και απρεπείς χαρακτηρισμούς, των οποίων το αποτέλεσμα είναι
να καταρρακώνεται η δική τους αξιοπιστία και εγκυρότητα.
Ο πρώτος στόχος αυτής της τακτικής είναι προφανής: Να συκοφαντηθεί κάθε απόπειρα αμφισβήτησης ή, έστω, αντίδρασης - ιδιαιτέρως όταν κινείται σε απολύτως νόμιμο πλαίσιο και υπάρχει... κίνδυνος να θεωρηθεί αυτονόητη και επιβεβλημένη. Ο δεύτερος στόχος είναι να απομακρυνθούν πάση θυσία οι προβολείς της σκληρής δημοσιότητας από την πραγματική κατάσταση της οικονομίας και της χώρας.
Το πρόβληµα αυτής της στρατηγικής παραπλάνησης, ωστόσο, έγκειται στο πολύ στενό όριό της. Κανείς δεν μπορεί να πείσει τον πεινασμένο ότι δεν πεινάει. Κανείς δεν μπορεί να πείσει τον άφραγκο ή τον άνεργο ότι μπορεί να θρέψει αξιοπρεπώς το σπιτικό του. Κανείς δεν μπορεί να πείσει τον φουκαρά ότι δικαίως του φορολογούν το καλύβι όταν μεγιστάνες φοροαποφεύ-γουν νομίμως.
Τα παραµύθια περί επερχόμενης ανάπτυξης κανείς δεν τα πιστεύει όσο πληθαίνουν γύρω του οι ρακένδυτοι, οι άστεγοι, οι πεινασμένοι, τα έρημα κτήρια που κάποτε ήταν επιχειρήσεις. Τέλος, κανείς δεν πιστεύει στα σοβαρά ότι η χώρα «σταθεροποιήθηκε» όταν του απαγορεύεται να απεργήσει, όταν του επιβάλλουν να δουλέψει τζάμπα, χωρίς δικαιώματα και χωρίς προοπτική. Από μια άλλη οπτική, βεβαίως, η «σταθερότητα» επιτυγχάνεται και διά του γύψου. Όμως αυτή η περίπτωση δεν είναι για... «διαφήμιση».
Ο πρώτος στόχος αυτής της τακτικής είναι προφανής: Να συκοφαντηθεί κάθε απόπειρα αμφισβήτησης ή, έστω, αντίδρασης - ιδιαιτέρως όταν κινείται σε απολύτως νόμιμο πλαίσιο και υπάρχει... κίνδυνος να θεωρηθεί αυτονόητη και επιβεβλημένη. Ο δεύτερος στόχος είναι να απομακρυνθούν πάση θυσία οι προβολείς της σκληρής δημοσιότητας από την πραγματική κατάσταση της οικονομίας και της χώρας.
Το πρόβληµα αυτής της στρατηγικής παραπλάνησης, ωστόσο, έγκειται στο πολύ στενό όριό της. Κανείς δεν μπορεί να πείσει τον πεινασμένο ότι δεν πεινάει. Κανείς δεν μπορεί να πείσει τον άφραγκο ή τον άνεργο ότι μπορεί να θρέψει αξιοπρεπώς το σπιτικό του. Κανείς δεν μπορεί να πείσει τον φουκαρά ότι δικαίως του φορολογούν το καλύβι όταν μεγιστάνες φοροαποφεύ-γουν νομίμως.
Τα παραµύθια περί επερχόμενης ανάπτυξης κανείς δεν τα πιστεύει όσο πληθαίνουν γύρω του οι ρακένδυτοι, οι άστεγοι, οι πεινασμένοι, τα έρημα κτήρια που κάποτε ήταν επιχειρήσεις. Τέλος, κανείς δεν πιστεύει στα σοβαρά ότι η χώρα «σταθεροποιήθηκε» όταν του απαγορεύεται να απεργήσει, όταν του επιβάλλουν να δουλέψει τζάμπα, χωρίς δικαιώματα και χωρίς προοπτική. Από μια άλλη οπτική, βεβαίως, η «σταθερότητα» επιτυγχάνεται και διά του γύψου. Όμως αυτή η περίπτωση δεν είναι για... «διαφήμιση».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου