ΠΛΙΑΤΣΙΚΟ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΧΩΡΑ

Το τελευταίο περιστατικό με την Άννα Μπουμπενίκοβα -τη Σλοβάκα αρμόδια της Κομισιόν για τις ελληνικές ιδιωτι­κοποιήσεις -, η οποία φέρεται να είναι μπλεγμένη σε σκάνδαλο διαφθοράς του Εθνικού Ταμείου Ιδιοκτησίας στη χώρα της, ήρθε να προσθέσει ακόμη ένα επεισόδιο στο σίριαλ του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ) και του ευρύτερου συστήματος των αποκρατικοποιήσεων που παίζεται εδώ και πολλούς μήνες, υπό τον ευρύτερο τίτλο «Αξιοποίηση της περιουσίας του Δημοσίου».

Λέγεται μάλιστα πως στην πλατεία Συντάγματος, όπου γενικώς επείγο­νται να δείξουν στην τρόικα την κα­λύτερη δυνατή συμπεριφορά με την προσδοκία ότι θα λάβουν εύσημα πε­ρί συνέπειας, «τράβαγαν τα μαλλιά τους» με τη νέα αυτή εμπλοκή. Οι λό­γοι ήταν δύο:

♦ Από τη μια η υπόθεση αυτή εξελί­χθηκε σε φιάσκο περιωπής, η οποία, από εκεί που δεν το περίμεναν, υπεν­θύμισε μια βασική αρχή: ότι τέτοιου είδους διαδικασίες, όσο επικοινωνι­ακό πασπάλισμα και να τους κάνεις, υποκρύπτουν πάντα μια ελαφρά - αν όχι... ανυπόφορη - οσμή σκανδάλου.

♦  Από την άλλη έδωσε ένα ακόμη αρνητικό επικοινωνιακό στίγμα τόσο προς την τρόικα όσο και προς τους ενδιαφερόμενους επιχειρηματίες, οι οποίοι ήδη ακονίζουν μαχαιροπίρου­να για μερικές από τις ευκολότερες και πιο προσοδοφόρες μπίζνες της ζωής τους.

♦  Επιπλέον ο... παραιτηθείς διευθύ­νων σύμβουλος του Ταμείου Αξιοποί­ησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου αναγκαστικά παραμένει ακόμη στη θέση του για να τακτοποι­ήσει - κατά πώς φαίνεται - ορισμένες επείγουσες εκκρεμότητες.

Αυτό για την κυβέρνηση είναι μια ακόμη δυσμενής - αν και παράπλευ­ρη - εξέλιξη, καθώς το... «αστείο» είναι, όπως έχει αναφέρει πλειστάκις το «Π», ότι υπάρχει τόσο στην πλατεία Συντάγματος όσο και στην τρόικα τε­ράστια δυσαρέσκεια επειδή για πε­ρισσότερο από ενάμιση χρόνο το ΤΑΙ­ΠΕΔ έχει παραγάγει ελάχιστο «έργο» και έχει φέρει σχεδόν μηδενικό απο­τέλεσμα με συνέπεια ο Τόμσεν και η παρέα του να γκαζώνουν συνεχώς την κυβέρνηση να προχωρήσει τις εκκρε­μείς υποθέσεις.

Την ώρα, λοιπόν, που η κυβέρνηση - και ο υπουργός Οικονομικών - επι­σπεύδει τις παραχωρήσεις δημόσιας περιουσίας ανεκτίμητης αξίας στο ΤΑΙ­ΠΕΔ προς... «αξιοποίηση», το Ταμείο δείχνει κλινικά νεκρό.

Κι αυτό, όπως και να το δει κάποι­ος, δεν αποτελεί λόγο για εύσημα από την πλευρά των δανειστών, οι οποίοι εν τω μεταξύ - έχοντας κατ’ ουσίαν αποκλείσει την πιθανότητα να δουν «πρόοδο» σε άλλους τομείς, όπως π.χ. η φοροδιαφυγή - πιέζουν όλο και πε­ρισσότερο για επιτάχυνση των απο­κρατικοποιήσεων.

Άλλωστε, αν το δει κάποιος από την πλευρά της τρόικας, οι μάγκες πρέπει να τραβάνε τις κοτσίδες τους. Σήμερα οι περισσότεροι έχουμε... ξεχάσει τις μεγαλόσχημες εξαγγελίες του πρώ­του προγράμματος «αξιοποίησης», το οποίο υποτίθεται πως θα απέδιδε κά­που 10 δισ. ευρώ το 2011 και από 15 δισ. τα επόμενα χρόνια.

Το... «τυράκι» που ρίχνουν παγίως στους κυβερνητικούς λέει περίπου ότι, αν είχαν εφαρμοστεί οι στόχοι του πρώτου μνημονίου, το ελληνικό πρόβλημα θα ήταν πολύ μικρότερο σήμερα.

Αυτό όμως που κυρίως τους εξορ­γίζει, όπως ευθαρσώς λένε σε κάθε ευκαιρία, είναι ότι, παρά την τραγική αναποτελεσματικότητα, οι στρατιές συμβούλων που κλήθηκαν να συν­δράμουν το ΤΑΙΠΕΔ για να διευθετή­σουν το ξεπούλημα, παρότι πέτυχαν το γνωστό... μηδενικό αποτέλεσμα, συνεχίζουν να αμείβονται κανονι­κά, με τις αμοιβές, τα παχυλά μπόνους κ.λπ. να τρέχουν κανονικότατα και στην ώρα τους από το – κατά πε­ρίπτωση πάντα – γαλαντόμο Ελληνι­κό Δημόσιο, το οποίο ωστόσο μόνο γαλαντόμο δεν είναι όταν πρόκειται για συνταξιούχους των 700 ευρώ και εργαζόμενους με ακόμη μικρότερες αποδοχές...

Ζητούν ξεκαθάρισμα

Εδώ και καιρό το «Π» είχε επισημά­νει πως το ξεκαθάρισμα του Ταμείου είναι στις προτεραιότητες των δανει­στών. Μετά τις εκλογές ο ίδιος στόχος μπήκε στις πρώτες προτεραιότητες και της νέας κυβέρνησης. Η οποία, την ώρα που παίζει το δικό της στοίχημα επιδεικνύοντας πρωτοφανή προθυμότητα έναντι της τρόικας, βλέπει ότι οι... εγγενείς δυσχέρειες ίσως υπερ­βαίνουν τις φτωχές δυνατότητές της.

Τα πράγματα γίνονται ακόμη χειρό­τερα καθώς η σταθερότητά της τίθε­ται ευθέως εν αμφιβόλω – όχι πάντως εξ αιτίας του... ξεπουλήματος, στο οποίο οι εταίροι της δεν προβάλλουν ούτε καν τυπική αντίσταση – και ανη­συχεί σφόδρα ότι ίσως ο διαθέσιμος χρόνος αποβεί εν τέλει ανεπαρκής για την προώθηση ενός τόσο φιλόδοξου σχεδίου αποστέρησης του κράτους από την περιουσία του.

Η κατάσταση αυτή, η οποία στην κυβερνητική γλώσσα μεταφράζεται σε αγωνία για το «πώς θα απεγκλωβι­στεί το Ταμείο από τις αγκυλώσεις και τις δεσμεύσεις του παρελθόντος» και, κυρίως, «πώς θα επανενεργοποιηθεί επί της ουσίας για να υλοποιηθεί το ελάχιστο από αυτά που έχουμε υπο­σχεθεί στους ξένους για τις ιδιωτικο­ποιήσεις» κινητοποίησε τις δύο τελευ­ταίες εβδομάδες τον Αντώνη Σαμαρά και τον Γιάννη Στουρνάρα.

Το πρώτο αποτέλεσμα αυτής της κι­νητοποίησης ήταν η τοποθέτηση νέας διοίκησης στο ΤΑΙΠΕΔ. Το σημαντικό όμως είναι ότι από βδομάδα αναμένο­νται ραγδαίες εξελίξεις. Αυτό τουλάχι­στον λένε όσοι συζήτησαν το θέμα με το οικονομικό επιτελείο και μεταφέ­ρουν τις απόψεις και τα... «μηνύματα» του υπουργού Οικονομικών.

Η «ομάδα κρούσης»

Έτσι λοιπόν αποφασίστηκε ότι ο Κωνσταντίνος Μητρόπουλος θα ανή­κει και τυπικά στο παρελθόν, ενώ το νέο επιτελικό δίδυμο των Τάκη Αθανα­σόπουλου και Γιάννη Εμίρη θα εξειδι­κεύσει το σχέδιο «δέκα σημείων» που έχει προαναγγείλει ο ΥΠΟΙΚ για άμεση δράση.

Επιπλέον ο υπουργός Οικονομικών αναλαμβάνει εξ ολοκλήρου την από­λυτη ευθύνη και ουσιαστική εποπτεία όλου του προγράμματος με τη σύμ­φωνη γνώμη των δανειστών, οι οποίοι προφανώς βλέπουν στον Στουρνάρα την... τελευταία ευκαιρία να προχω­ρήσει το πιο απαιτητικό από τα σχέδιά τους.

Οι αναγνώστες μας θα θυμούνται την παλαιότερη επισήμανσή μας πως η τρόικα σχεδίαζε είτε αναβάθμιση του επικεφαλής της Task Force για την ελληνική οικονομία Χορστ Ράιχενμπαχ είτε τον διορισμό κάποιου άλλου υψηλόβαθμου στελέχους.

Όμως, αποδεικνύεται ότι ο Στουρνάρας απολαύει της πλήρους εμπι­στοσύνης τους και ευλόγως αναλαμ­βάνει την υψηλή επιστασία του έργου των αποκρατικοποιήσεων με την αμέ­ριστη συνδρομή του εξειδικευμένου Εμίρη και τη συμβουλευτική στήριξη από την περίφημη «τριάδα» της Εθνι­κής (έχουμε αναφερθεί πολλές φορές στον ρόλο του νέου σχήματος με τους Αλέξανδρο Τουρκολιά, Γιάννη Ζαννιά και Πέτρο Χριστοδούλου).

Πλέον η ομάδα έχει συγκροτηθεί με τις απαραίτητες μετεγγραφές και με τον ορισμό του αρμόδιου της Κομισιόν συμπληρώνεται από όλες τις πλευρές. Έτσι όλοι μαζί προχωρούν επί το έργον...

Λιμάνια - ενέργεια

Ενώ λοιπόν διαρκεί το σίριαλ των καθυστερήσεων στην υλοποίηση των δεσμεύσεων έναντι της τρόικας, τρα­πεζικοί κύκλοι θεωρούν μονόδρομο (τι... πρωτοτυπία!) την επίσπευση υλο­ποίησης ενός προγράμματος ελάχι­στων εκχωρήσεων σε συνδυασμό με το ξεφόρτωμα όσων εκτάσεων και εγκαταστάσεων του Δημοσίου μπο­ρούν να «φύγουν» αμέσως.

Ήδη στο δυναμικό του Ταμείου πέ­ρασαν αυτή κιόλας την εβδομάδα (στις 13.8) τα δικαιώματα 23 λιμένων και τουριστικών εγκαταστάσεων (μα­ρίνες) που προορίζονται για άμεση αξιοποίηση.

Συν τω χρόνω, αλλά χωρίς ιδιαίτε­ρη χρονοτριβή, στο οικονομικό επιτε­λείο προσβλέπουν με ιδιαίτερη έμφαση στην αποκρατικοποίηση των ΔΕΠΑ – ΔΕΣΦΑ.

Το παιχνίδι εδώ άρχισε τελευταία να «χοντραίνει», ιδιαίτερα μετά το θερμό ενδιαφέρον που έδειξαν οι Ισραηλι­νοί (και η αμερικανοϊσραηλινών συμ­φερόντων Delek - μέτοχος της οποί­ας είναι το λόμπι Κλίντον). Εδώ βέβαια υπάρχει και ρωσικό αλλά και ελληνικό ενδιαφέρον, με τους μεγάλους ομί­λους της ενέργειας να θεωρούνται εκ των ισχυρών παικτών και διεκδικητών, που δεν θα αφήσουν τα πράγματα στην τύχη τους.

Όλη αυτή η κινητικότητα κάνει ορι­σμένα κυβερνητικά στελέχη να σκέ­φτονται να εντάξουν τις αποκρατικο­ποιήσεις στον χώρο της ενέργειας στο διεθνές παιχνίδι, θεωρώντας ότι έτσι μπορούν να αποκομίσουν ευρύτερα οφέλη για τη χώρα. Σε αυτό άλλωστε σκοπεύουν να «αξιοποιήσουν» τον πρώην πρόεδρο της ΔΕΗ Τάκη Αθανα­σόπουλο.

Με τη ΔΕΠΑ, λοιπόν, η κυβέρνηση ευελπιστεί πως θα πετύχει την απα­ραίτητη μόχλευση στον ενεργειακό τομέα, ενώ, σε συνδυασμό με τα πρώ­τα αποτελέσματα των ερευνών για υδρογονάνθρακες στο Ιόνιο και στα νότια της Κρήτης, προσβλέπει σε με­ρική, έστω, αναστροφή του επενδυτι­κού κλίματος στα μάτια των ξένων. Κά­πως έτσι επιχειρούν να προσδώσουν στην εκποίηση μια... εσάνς «εθνικού συμφέροντος».

Σε ένα τέτοιο περίγραμμα ο υπουρ­γός Οικονομικών επιδιώκει να «εξο­πλίσει» τον πρωθυπουργό να μετα­βεί στο Βερολίνο, στη συνάντηση με τη Μέρκελ την ερχόμενη εβδομάδα, με ένα «κλεισμένο» πακέτο μέτρων, με ένα συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα αποκρατικοποιήσεων αλλά και ένα επενδυτικό και αναπτυξιακό πακέτο πώλησης ορυκτού πλούτου, περιλαμ­βανομένων και πιθανών αξιοποιήσι­μων κοιτασμάτων φυσικού αερίου ή πετρελαίου.

Ο Στουρνάρας λέει ότι, εάν ο Σαμα­ράς πάει με ένα «αξιοπρεπές πακέτο» στη Μέρκελ, θα κερδίσει χρόνο πο­λύτιμο και η Ελλάδα είναι πιθανόν να μείνει εκτός του στόχαστρου των Γερ­μανών όταν έρθει η ώρα της σύγκρου­σης Βερολίνου - Ρώμης ή και όταν θα ενταθεί η κρίση διεθνώς.

Στο ίδιο πλαίσιο, τραπεζικοί κύκλοι επιμένουν πως θα γίνει μία γρήγορη κίνηση για τη διάθεση ενός σημαντι­κού ποσοστού του ΟΠΑΠ (δηλαδή του πακέτου που βρίσκεται ήδη στη διά­θεση του ΤΑΙΠΕΔ) με τη μέθοδο του πλειστηριασμού. Δηλαδή το ποσοστό δεν θα προσφερθεί στη χρηματιστη­ριακή του τιμή, αλλά στο υψηλότερο τίμημα μεταξύ αυτών που θα προσφέ­ρουν οι ενδιαφερόμενοι, οι οποίοι, όπως έχουμε αναφέρει ήδη, έχουν συγκεντρωθεί και... ακονίζουν τα μα­χαίρια τους.

Αντίο Ταχυδρομεία

Τον δρόμο της ιδιωτικοποίησης παίρνουν και τα Ελληνικά Ταχυδρομεία μετά την από­φαση της Διυπουργικής Επιτροπής Αποκρα­τικοποιήσεων να εξουσιοδοτήσει το Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων να προχωρήσει στην πώ­ληση του μετοχικού πακέτου των ΕΛΤΑ, το οποίο θα μεταφερθεί στο Ταμείο με νεότε­ρη απόφαση της Διυπουργικής. Η απόφαση προκαλεί ήδη αντιδράσεις από την πλευρά τόσο της αντιπολίτευσης, καθώς τα κόμμα­τα της Αριστεράς ξεσηκώθηκαν ήδη για το επιταχυνόμενο ξεπούλημα, όσο και των ερ­γαζομένων, που χαρακτηρίζουν την απόφαση για πώληση παγκόσμια πρωτοτυπία.

Πάντως, παρότι κάποιοι χαρακτήρισαν έκ­πληξη την επιτάχυνση των διαδικασιών για την αποκρατικοποίηση των Ελληνικών Ταχυ­δρομείων, αφού δεν περιλαμβάνονταν στη λίστα με τις αποκρατικοποιήσεις υψηλής προ­τεραιότητας, η αλήθεια είναι ότι ο σχετικός φάκελος προετοιμαζόταν εδώ και αρκετό καιρό με επιμέλεια. Κάποια βασικά στοιχεία που πρέπει να υπενθυμίσουμε είναι τα εξής:

♦ Το Δημόσιο κατέχει ποσοστό 90% των ΕΛΤΑ, ενώ το υπόλοιπο 10% των μετόχων του ανήκει στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, για το οποίο πρόκειται επίσης να δρομολο­γηθούν οι διαδικασίες πώλησης το επόμενο διάστημα.

♦  Σημειώνεται ότι ποσοστό περίπου 10% έχουν και τα ΕΛΤΑ στο Τ.Τ., στο πλαίσιο της μετοχικής συνεργασίας που έχουν υλοποιή­σει εδώ και χρόνια οι δύο εταιρείες.

♦  Το έργο του χρηματοοικονομικού συμ­βούλου για την αποκρατικοποίηση της εταιρείας έχουν αναλάβει η Lazard Freres και η Pricewaterhouse Coopers Business Solutions.

Βεβαίως, τώρα, το ερώτημα είναι αν θα υπάρξει αγοραστικό ενδιαφέρον για τα Ελληνικά Ταχυδρομεία, τα οποία κατέχουν τη μερίδα του λέοντος στην ελληνική ταχυδρο­μική αγορά, η οποία απελευθερώνεται πλή­ρως από τις αρχές του επόμενου έτους.

Στο παρελθόν, όταν είχε γίνει ξανά λόγος για αναζήτηση στρατηγικής συνεργασίας για τα ΕΛΤΑ, θεωρητικό ενδιαφέρον είχε εκφρα­στεί από τα Γαλλικά Ταχυδρομεία, τα ταχυ­δρομεία του Βελγίου και της Ολλανδίας, αλ­λά και από τα Γερμανικά Ταχυδρομεία. Ποι­οι από αυτούς θα μπουν στη διαδικασία να «πλειοδοτήσουν», θα φανεί.

ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ