ΣΧΕΔΙΟ "ΠΛΟΥΤΩΝ" ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΠΟΥ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΒΑΦΤΙΣΕ ΩΣ ΣΧΕΔΙΟ "ΑΘΗΝΑ"

150 ΣΧΟΛΕΣ ΣΒΗΝΟΥΝ ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΟ ΧΑΡΤΗ... 

Πρόταση για κλείσιμο τμημάτων Πανεπιστημίων και ΤΕΙ αλλά και ολόκληρων Ιδρυμάτων μελετά η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας "ΕΘΝΟΣ". Η κυβέρνηση θεωρεί το θέμα πρώτης προτεραιότητας, ενώ η Αρχή Διασφάλισης Ποιότητας χαρακτηρίζει αδικαιολόγητη τη διασπορά τμημάτων και σχολών στη χώρα. 

Προτάσεις για «σβήσιμο» από τον χάρτη της Ανώτατης εκπαίδευσης πάνω από 150 τμημάτων πανεπιστημίων και ΤΕΙ, αλλά και ολόκληρων Ιδρυμάτων, έχει η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, στο πλαίσιο της χωροταξικής ανακατανομής των ΑΕΙ, καθώς η κυβέρνηση θεωρεί το ζήτημα πρώτης προτεραιότητας.

ΤΟ ΠΡΟΣΧΗΜΑ

Πρόκειται για τμήματα που δεν έχουν ζήτηση από τους νέους φοιτητές, τμήματα με ασαφές γνωστικό αντικείμενο, ομοειδή τμήματα που είναι σκορπισμένα σε ολόκληρη τη χώρα, τμήματα με αλληλοκαλύψεις αντικειμένων κ.ά. Μαζί υπάρχουν προτάσεις ακόμη και για συγχωνεύσεις ή και καταργήσεις ολόκληρων ιδρυμάτων και κυρίως περιφερειακών.

Η συζήτηση για το σχέδιο «Αθηνά» -όπως ονομάστηκε- στην ανώτατη εκπαίδευση... 

Έχει ανοίξει εδώ και αρκετά χρόνια και οι εκάστοτε υπουργοί υποσχέθηκαν ότι θα κινήσουν τις σχετικές διαδικασίες, αλλά κανείς δεν το έκανε.

Πρόσφατα και ο υπ. Παιδείας, Κ. Αρβανιτόπουλος, δήλωσε ότι το θέμα αυτό ανοίγει ξανά και θα το αναλάβει η Αρχή Διασφάλισης της Ποιότητας στα πανεπιστήμια (ΑΔΙΠ), η οποία θα μελετήσει την κατάσταση και θα κάνει την τελική πρόταση στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου.

Βέβαια, στον νέο νόμο για τα ΑΕΙ αναφέρεται ότι οι διοικήσεις των πανεπιστημίων ή των ΤΕΙ θα μπορούν να αποφασίζουν εάν θέλουν να συγχωνεύουν, να μετονομάζουν και να καταργούν τμήματα όταν δεν πληρούν συγκεκριμένες κοινωνικές και επιστημονικές ανάγκες. Παρ' όλα αυτά όμως και πάλι η ευθύνη για κάτι τέτοιο επανέρχεται στην πολιτεία.

Σήμερα στην Ανώτατη Εκπαίδευση λειτουργούν 499 τμήματα. Από αυτά τα 286 ανήκουν σε ΑΕΙ και τα 213 σε ΤΕΙ. Από το 1999 έως το 2009 ιδρύθηκαν περίπου 100 νέα τμήματα ΑΕΙ και ΤΕΙ. Πολλά εξ αυτών δεν έχουν σαφώς ορισμένο γνωστικό αντικείμενο, ενώ άλλα είναι συναφή με τμήματα που υπήρχαν ήδη στα ίδια Ιδρύματα. Είκοσι τέσσερα ΑΕΙ είναι διάσπαρτα σε 36 διαφορετικές πόλεις και 16 ΤΕΙ σε 40 πόλεις και κωμοπόλεις.

Από τα πανεπιστήμια, όσα βρίσκονται σε Αττική, Πάτρα, Iωάννινα, Κέρκυρα και Χανιά λειτουργούν σε μία πόλη, ενώ τα υπόλοιπα «απλώνονται» σε δύο έως έξι πόλεις. Η διασπορά των τμημάτων είναι μεγάλη. Για παράδειγμα, το Αριστοτέλειο έχει 40 τμήματα σε 3 πόλεις. Το Θράκης 20 τμήματα σε 4 πόλεις, το Αιγαίου 17 τμήματα σε 6 πόλεις, το Κρήτης 17 τμήματα σε 2 πόλεις και το Θεσσαλίας 16 τμήματα σε 4 πόλεις. Δύο πανεπιστήμια -Στερεάς Eλλάδας και Δυτικής Eλλάδας- έχουν δύο τμήματα το πρώτο και τρία το δεύτερο.

ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ

Ανά τακτά χρονικά διαστήματα δημοσιεύονται λίστες με τα «καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου», μετά από διαφόρων ειδών αξιολογήσεις. Τελευταία ήταν αυτή του Ινστιτούτου Ανώτατης Εκπαίδευσης του πανεπιστημίου Ζια Τονγκ της Σαγκάης. Κάθε φορά γίνεται η ίδια δημόσια «συζήτηση», για την έλλειψη «ανταγωνιστικότητας» των ελληνικών πανεπιστημίων. Εάν στη λίστα η θέση κάποιου ελληνικού πανεπιστημίου είναι καλή υπάρχουν τα ανάλογα «πανηγύρια».

Στη λίστα του Πανεπιστημίου της Σαγκάης τα «Νέα» αφιέρωσαν το προχτεσινό τους κύριο άρθρο για να παροτρύνουν τη σύνδεση των ΑΕΙ με τις «ερευνητικές και τις παραγωγικές ανάγκες του τόπου» κ.ά., εξηγώντας ότι «η συνταγή είναι μία: Ανταγωνιστικότητα, εξωστρέφεια, διαρκής αξιολόγηση».

Συνήθως σε αυτές τις αξιολογήσεις βρίσκονται «μπροστά» τα μεγάλα πανεπιστήμια των ΗΠΑ και της Μεγάλης Βρετανίας και άλλων χωρών, σαν πρότυπα «ανταγωνιστικά πανεπιστήμια». Οι δείκτες σε αυτού του είδους τις αξιολογήσεις δεν έχουν να κάνουν μόνο με την ποιότητα τις παρεχόμενης εκπαίδευσης, αλλά κυρίως με το κατά πόσο τα πανεπιστήμια είναι και καλές επιχειρήσεις, αν έχουν την απαραίτητη σύνδεση με την «αγορά», αν «πουλάνε» και επενδύουν την ερευνητική τους δραστηριότητα. Ολα αυτά ονομάζονται ακαδημαϊκές και ερευνητικές επιδόσεις, μαζί με την υλικοτεχνική υποδομή κ.ά.