ΣΥΜΦΩΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ... ΠΙΣΤΟ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ ΤΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ "ΕΥΡΩΠΗ 2020"

Ο «νέος αέρας» που θα έφερνε τάχα στην Ευρώπη, είναι η μούχλα και η σαπίλα που διαδέχτηκε τη Στρατηγική της Λισαβόνας

Η ώρα της αποκάλυψης για το βαθιά αντεργατικό - αντιλαϊκό περιεχόμενο της «ανάπτυξης», που ευαγγελίζεται το ομώνυμο Σύμφωνο, έφτασε την Πέμπτη και την Παρασκευή στη Σύνοδο Κορυφής που το υιοθέτησε.

Η συμπλήρωση του «δημοσιονομικού συμφώνου», που προβλέπει λιτότητα διαρκείας για το λαό, με ένα «Σύμφωνο για την ανάπτυξη και την απασχόληση», ήταν από τα βασικά αιτήματα του νέου προέδρου της Γαλλίας, ο οποίος προβλήθηκε από την ντόπια και ξένη σοσιαλδημοκρατία σαν φορέας ενός «άλλου αέρα» στην ΕΕ.

Οπως αποδείχτηκε την Παρασκευή, με τα συμπεράσματα της Συνόδου... 

Ο «αέρας» που φέρνει μαζί του το Σύμφωνο για την ανάπτυξη είναι ο μουχλιασμένος και δηλητηριώδης για τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα αέρας της στρατηγικής της ΕΕ «Ευρώπη 2020», που αντικατέστησε την προηγούμενη στρατηγική της Λισαβόνας.

Οπως άλλωστε ομολογείται εξαρχής στα Συμπεράσματα της Συνόδου, το Σύμφωνο «περιλαμβάνει τις δράσεις που θα πρέπει να αναλάβουν τα κράτη-μέλη και η Ευρωπαϊκή Ενωση με στόχο να αναθερμάνουν την ανάπτυξη, τις επενδύσεις και την απασχόληση και να καταστήσουν την Ευρώπη πιο ανταγωνιστική». Σημειώνεται επίσης ότι «όλα τα κράτη- μέλη παραμένουν απόλυτα προσηλωμένα στην ανάληψη της άμεσης δράσης που απαιτείται σε εθνικό επίπεδο για να επιτευχθούν οι στόχοι της στρατηγικής "Ευρώπη 2020"».

Κωδικοποιώντας τις βασικές προβλέψεις του Συμφώνου, τα κράτη-μέλη καλούνται:

1. Να προχωρήσουν ταχύτατα τις αντεργατικές - αντιασφαλιστικές μεταρρυθμίσεις που έχουν αποφασιστεί στο πλαίσιο της «Ευρώπης 2020».

2. Να ολοκληρώσουν την απελευθέρωση τομέων της παραγωγής, όπου παρατηρούνται καθυστερήσεις.

3. Να αξιοποιήσουν για τα μονοπώλιά τους περίπου 120 δισ. ευρώ (1% του ΑΕΠ της ΕΕ) για τη χρηματοδότηση επενδύσεων, που θα προέλθουν από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, από τα λεγόμενα «ομόλογα χρηματοδότησης έργων», για επενδύσεις ύψους 4,5 δισ. ευρώ στους τομείς των μεταφορών, της ενέργειας και των ευρυζωνικών δικτύων και από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Επενδύσεων.

4. Επιβεβαιώνοντας ότι λιτότητα και ανάπτυξη είναι ένα και το αυτό, η Σύνοδος εφιστά την προσοχή στα κράτη-μέλη, παράλληλα με τις επενδύσεις σε συγκεκριμένους τομείς, που μπορούν να εξασφαλίσουν άμεσο και μεγάλο κέρδος στους μονοπωλιακούς ομίλους, να δώσουν προτεραιότητα και «στη διασφάλιση της βιωσιμότητας των συνταξιοδοτικών συστημάτων», προαναγγέλλοντας νέες σαρωτικές ανατροπές.

 

Δοκιμασμένα εργαλεία

Στην πραγματικότητα, η Σύνοδος προτείνει ταχύτερη και καλύτερα ελεγχόμενη υλοποίηση των κατευθύνσεων που περιλαμβάνεται στην αντιλαϊκή στρατηγική της ΕΕ, προσαρμόζοντας γι' αυτό το σκοπό τα εργαλεία της στις συνθήκες της βαθιάς κρίσης. Η τόνωση της ανάπτυξης, σύμφωνα με τη Σύνοδο, περνάει μεταξύ άλλων μέσα από:

-- «Αποκατάσταση της κανονικής δανειακής ροής στην οικονομία και επείγουσα ολοκλήρωση της αναδιάρθρωσης του τραπεζικού τομέα». Δηλαδή, στήριξη των τραπεζών, άρα των μονοπωλίων, με ζεστό χρήμα και δάνεια.

-- «Πραγματοποίηση μεταρρυθμίσεων που θα βελτιώσουν τα επίπεδα της απασχόλησης, επιτάχυνση των προσπαθειών για αύξηση της απασχόλησης των νέων, ιδίως βελτιώνοντας την πρώτη εργασιακή εμπειρία των νέων και τη συμμετοχή τους στην αγορά εργασίας (...) δυνατότητα συνέχισης της εκπαίδευσης, μαθητεία ή πρακτική άσκηση (...) και εφαρμογή αποτελεσματικών πολιτικών για την καταπολέμηση της φτώχειας και τη στήριξη ευάλωτων ομάδων». Πρόκειται για γενικές κατευθύνσεις που στοχεύουν στις παραπέρα αντιδραστικές αλλαγές στα εργασιακά, με πρόσχημα την αύξηση της απασχόλησης των νέων. Παράλληλα, συστήνεται να δημιουργηθεί ένα υποτυπώδες δίχτυ προστασίας από την απόλυτη φτώχεια, στην οποία οδηγούνται μαζικά ολοένα και μεγαλύτερα τμήματα των λαϊκών στρωμάτων. Μ' αυτές τις προτάσεις ανακύκλωσης και διαχείρισης της ακραίας φτώχειας, συμφωνούν όλα τα αστικά κόμματα στην Ελλάδα, και ο ΣΥΡΙΖΑ.

-- «Εμφαση στη διαρθρωτική μεταρρύθμιση των αγορών εργασίας (...) Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να αντιμετωπιστεί η ανεργία των νέων, ιδίως μέσω των πρωτοβουλιών της Επιτροπής για εγγυήσεις για τους νέους και ποιοτικό πλαίσιο για περιόδους πρακτικής άσκησης (...) Να προωθηθεί η επαναδραστηριοποίηση των μεγαλύτερων σε ηλικία εργαζομένων». Πρόκειται για κυνική ομολογία ότι αύξηση της απασχόλησης σημαίνει ένταση της εκμετάλλευσης, κύρια για τους νέους εργαζόμενους, μέσω της πρακτικής και άλλων μορφών ευέλικτης - και άρα φτηνής - εργασίας. Συναφές με το παραπάνω είναι και η ένταση των προσπαθειών να παραμείνουν οικονομικά ενεργοί οι μεγαλύτεροι σε ηλικία εργαζόμενοι, την ώρα που σήμερα υπάρχουν όλες οι αντικειμενικές προϋποθέσεις για μείωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους.

-- «Η κινητικότητα στην αγορά εργασίας πρέπει να διευκολυνθεί (...) πρέπει να εξεταστεί η δυνατότητα να επεκταθεί στις περιόδους μαθητείας και πρακτικής άσκησης (...) να μειωθεί ο αριθμός των κλειστών επαγγελμάτων και να ενισχυθεί η απόκτηση και η διατήρηση συνταξιοδοτικών και άλλων δικαιωμάτων της κοινωνικής ασφάλισης για τους εργαζόμενους στην ΕΕ. Θα πρέπει επίσης να προχωρήσουν οι εργασίες σχετικά με την πρόταση για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των αποσπασμένων εργαζομένων». Πρόκειται για συστάσεις άμεσα συναφείς με τα παραπάνω, που καταλήγουν σε παραπέρα ελαστικοποίηση της αγοράς εργασίας και διαρκή μετακίνηση από επάγγελμα σε επάγγελμα και από χώρα σε χώρα, για την εξασφάλιση ενός μεροκάματου.

-- «Εμβάθυνση της Ενιαίας Αγοράς με την άρση των εναπομεινάντων εμποδίων (...) Είναι επίσης ευπρόσδεκτη η ανακοίνωση της Επιτροπής για την εφαρμογή της οδηγίας για τις υπηρεσίες, η οποία θα πρέπει να εφαρμοστεί αμέσως, μεταξύ άλλων μέσω αυστηρής αξιολόγησης από ομοτίμους των εθνικών περιορισμών και μέσω άμεσης δράσης για την άρση των αδικαιολόγητων εμποδίων (...) Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα προβεί σε επισκόπηση της προόδου στο τέλος του 2012». Ο καημός τους είναι να εφαρμοστεί πλήρως και το συντομότερο δυνατό η οδηγία Μπολκεστάιν, προκειμένου το κεφάλαιο να μη δεσμεύεται από τους εθνικούς περιορισμούς στην εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης, αλλά, αξιοποιώντας την ανισομετρία εντός της ΕΕ, να μπορεί να κερδίζει πολλαπλάσια, επενδύοντας σε άλλες χώρες και απασχολώντας προσωπικό με όρους που ισχύουν σε κράτη-μέλη όπου οι αντεργατικές ανατροπές έχουν σαρώσει τα πάντα.

-- «Η πλήρης ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς ενέργειας μέχρι το 2014 σύμφωνα με τις συμφωνηθείσες προθεσμίες». Απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας σημαίνει πιο ισχυρά μονοπώλια σε έναν από τους πλέον στρατηγικούς τομείς της παραγωγής, άρα χειρότερες εργασιακές συνθήκες, ακριβότερες και ποιοτικά υποβαθμισμένες υπηρεσίες για τους εργαζόμενους καταναλωτές.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ