ΤΑ ΤΡΙΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΜΑΘΗΤΕΥΟΜΕΝΟΥ ΔΗΜΟΚΟΠΟΥ

Όσο ο Καμμένος ασκούσε «αντιπολίτευση» στο …συμπολιτευόμενο κόμμα του, θα μπορούσε κανείς ακόμη και να υποθέσει πως, ενώ παραμένει ένας κλασικός αστός πολιτικός, κατάφερε ίσως μέσα από μια ισχυρή δόση πολιτικής αυτοκριτικής να επαναπροσδιορίσει τις πολιτικές του προσεγγίσεις σε κάποια κορυφαία ζητήματα που αφορούν στην υπό διαμόρφωση σύγχρονη πολιτική σκακιέρα.

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Όσο όμως κυλάει ο καιρός, και το νεοσύστατο κόμμα του αναγορεύεται σε συστατικό κομμάτι του συστήματος - μιας και η επιδίωξή του είναι να χρησιμοποιηθεί ως ελεγχόμενο ανάχωμα του όποιου κοινωνικού ριζοσπαστισμού - τόσο το φέϊς λίφτινγκ του «επαναστάτη» ξεθωριάζει... η ουσία των πολιτικών του εμμονών αποκαλύπτεται πίσω από την επιμελημένη του επικοινωνιακή παράσταση... και ο διαφαινόμενος ρόλος του στο μετεκλογικό σκηνικό αποσαφηνίζεται όλο και περισσότερο.

Έτσι σήμερα μπορούμε πλέον να πούμε ανεπιφύλακτα, ότι το πολιτικό μόρφωμα του Καμμένου…

-Είναι δημιούργημα του ίδιου του συστήματος το οποίο υποτίθεται ότι αμφισβητεί…

-Αποτελεί καρπό που προέκυψε από το δύσκολο πολιτικό του ανεμογκάστρι, σε συνθήκες φόβου για την πιθανότητα ανεξέλεγκτης εκτροπής της διογκούμενης λαϊκής αγανάκτησης και οργής. Και…

-Επιχειρεί να λειτουργήσει ως ελεγχόμενο πολιτικό αμορτισέρ προγραμματισμένο να κατευθύνει – και κατά συνέπεια να εκτονώσει – την ενδεχόμενη κοινωνική έκρηξη, σε όλα εκείνα που το πολιτικό σύστημα έχει προαποφασίσει να θυσιάσει, προκειμένου να διατηρήσει αλώβητη την ουσία της πολιτικής του και τις κυρίαρχες στρατηγικές του επιλογές.

Η παραπάνω βεβαιότητα, δεν προκύπτει μονάχα από το γεγονός πως το πολιτικό σύστημα και οι μηχανισμοί του, Και χαϊδολογούν ΚΑΙ αναδεικνύουν τη λύση Καμμένου ως αποδεκτή και απόλυτα προσαρμοσμένη στα δικά τους πολιτικά πρωτόκολλα…

Αλλά επιβεβαιώνεται περίτρανα και από την «πολιτική μυρωδιά» που αποπνέει ο πολιτικός του λόγος, όσο το κουβάρι για τις εκλογές μαζεύεται, και ο κάθε κατεργάρης θα πρέπει να καθήσει στον δικό του τον πάγκο.

Έτσι, δημοσιοποιώντας το εκλογικό του Μανιφέστο – και τηρώντας απαρέγκλιτα τους κανόνες της πολιτικής διγλωσσίας – δεν απέφυγε ούτε αυτός το πεπρωμένο που δεν είναι άλλο από τα τρία κλασικά βήματα κάθε μαθητευόμενου δημοκόπου.

Βήμα πρώτο: Αμολάμε ένα θορυβώδες επικοινωνιακό πυροτέχνημα. Και ο Καμμένος επέλεξε το καλυτερότερο εξ αυτών. Είπε δηλαδή: «Μνημόνιο τέλος»… Φοβερός!!!

Βήμα δεύτερο: Ταξίδι στα Σούρμενα. Και ο Καμμένος επέλεξε να το κάνει και αυτό το ταξιδάκι να φαντάζει περισσότερο θεαματικό. Έφτασε η χάρη του μέχρι τη Ρωσία και την Κίνα για να δανειστεί. Εκεί που οι φιλάνθρωποι μοιράζουν τσάμπα χρήμα, χωρίς οικονομικές, πολιτικές και γεωπολιτικές δεσμεύσεις. Και το σημαντικότερο… Χωρίς ισχυρούς οικονομικούς νταβατζήδες πάνω από το κεφάλι του. Βλέπετε η Ρωσική και η Κινέζικη μπουρζουαζία και οι κρατικές τους οντότητες που κανένα ισχυρό οικονομικό συμφέρον δεν εξυπηρετούν, αναζητούν αναξιοπαθούντες για να τους ελεήσουν… Ηγέτης!!!

Βήμα τρίτο: Διαπιστευτήρια από την πίσω πόρτα στα μεγάλα αφεντικά. Αλλά θα μου πείτε ποιος θα το προσέξει αυτό τέτοιες ώρες, αφού φρόντισαν οι έτεροι Καπαδόκες να προσδώσουν αδιαφιλονίκητο μεγαλείο στην οικογένεια της Ευρωζώνης με υπηκόους αμειβόμενους με 180 ευρώ (βουλγαρικό) μισθό.

Το έσκασε λοιπόν κι εδώ το παραμύθι (διαχρονικό παραμύθι… Παμπάλαιο όσο η σαβούρα που μας κυβερνά, κι αυτό το ξέρουν καλά όσοι δεν είναι νεοσύλλεκτοι στην πολιτική). «Πιστεύουμε στην Ευρώπη των λαών αλλά άλλαξε από τον Απρίλιο του 2010 που η Γερμανία αποφάσισε να αντιμετωπίζει τους εταίρους ως εταίρες»… Ο Mr. μέσα σ όλα!!!

Αυτά είπε… Ας αραδιάσουμε όμως και κάμποσα από κείνα που δεν είπε:

1. Τι θα γίνει με τα υπερ πατρίδος υπεξαιρεθέντα από τον Έλληνα εργαζόμενο (χαράτσια, πανωπροίκια κλπ «φιλοδωρήματα»)??? Θα επιστραφούν??? Θα …παραγραφούν όπως και τα αμαρτήματα των πλιατσικολόγων??? Θα συμψηφιστούν έναντι μελλοντικών οφειλών για την αποπληρωμή των Κινεζορωσικών φιλοδορημάτων???... Με την απορία θα μείνουμε!!!

2. Τι θα γίνει με τους μισθούς και τις συντάξεις που κατακρεουργήθηκαν στην Προκρούστεια κλίνη των ισχυρών??? Θα επανέλθουν στα προ της σφαγής επίπεδα??? Ή μήπως πρόκειται να θεωρηθεί αυτή η σφαγή «κεκτημένο» των πλιατσικολόγων και της εργοδοσίας ντόπιας και μη???

3. Τι πρόκειται να συμβεί με τις ...εξατμισμένες (λόγω PSI) περιουσίες των ταμείων, των φορέων και των μικροεπενδυτών??? Ο γέγονε… γέγονε??? Ή μηπως θα ακυρωθεί εν μια νυκτί το PSI και οι πολυεπίπεδες βλαπτικές του συνέπειες???

Ας έρθουμε τώρα και στα λιγότερο εύκολα:

1. Τα χρήματα που η κοινωνία φεσώθηκε (συμπεριλαμβανομένων και των 130 δις που δεν αμφισβητεί τη νομιμότητά τους ο κ. Καμμένος), και τα οποία χαρίστηκαν στους τραπεζίτες, θα αντιλογιστούν ως υποχρέωση από τις πλάτες του Έλληνα πολίτη ή όχι???

2. Οι δημόσιες επιχειρήσεις που εκποιήθηκαν ( πολλές από αυτές είναι επιχειρήσεις εθνικής σημασίας και έχουν ήδη αφελληνιστεί) θα επανεθνικοποιηθούν και θα κοινωνικοποιηθούν ή όχι???

3. Οι ευρωπαϊκές ντιρεκτίβες της «Ευρώπης των λαών» (η οποία ξαφνικά κατά τα λεγόμενα του κ. Καμμένου εκτραχύνθηκε) με τις οποίες η χώρα οδηγήθηκε στην  απόλυτη αποβιομηχάνιση και η αγροτιά στο απόλυτο ξεκλήρισμα ( μέσω και των ελεγχόμενων επιδοτήσεων καταστροφής), θα αμφισβητηθούν στο σύνολό τους και η χώρα θα μπει με φουλ τις μηχανές σε μια άλλη πορεία??? Ή μήπως κάνει τζιζ και αυτά δεν τα πειράζουμε???

4. Τα οριζόμενα από τη συνθήκη του Μάαστριχτ θα καταγγελθούν μονομερώς ή μήπως πρόκειται και γι αυτά να παραμείνουμε προσκολλημένοι στα γνωστά παπατζίδικα τερτίπια???

Ας έρθουμε τώρα και στα ακόμη δυσκολότερα…

1. Μπαίνοντας σε μια πορεία σύγκρουσης με τις εταίρες μας στην Ευρωζώνη (όπως ο ίδιος ο κ. Καμμένος τις αποκαλεί), τι ρόλο επιφυλάσσει στην Ελληνική κοινωνία η πολιτική εξουσία με επικεφαλής τον κ. Καμμένο??? Πρωταγωνιστή??? Κομπάρσου??? Καταλύτη δραστικών πολιτικών εξελίξεων??? Ή κάτι τις άλλο που δε μας το μαρτυρά???

2. Και με τις πολιτικές??? Τι θα γίνει με τις πολιτικές??? Το μνημόνιο δε γέννησε μόνο πολιτικές. Το σημαντικότερό του ιδίωμα είναι πως αποτελεί γέννημα συγκεκριμένων πολιτικών. Είναι απότοκων συγκεκριμένων πολιτικών προσανατολισμών που δημιούργησαν και γιγάντωσαν τα προβλήματα. 

Μιλάμε δηλαδή για στρατευμένες πολιτικές που είχαν ωφελημένους και υποζύγια.

πολιτικές τις οποίες υπηρέτησαν τα κόμματα εκείνα τα οποία υπηρέτησε και ο κ. Καμμένος χρόνια ολόκληρα.

Τις αγγίζουμε ή κάνουν κι αυτές τζιζ???

Τις ανατρέπουμε ή παραμένουμε ευλαβικοί τιμητές τους???

Απάντηση φυσικά σε όλα τα παραπάνω δε θα πάρουμε, γιατί η ίδια η απάντηση είναι αυτή που κάνει περισσότερο τζιζ. Το βέβαιο πάντως είναι, πως στις μαύρες νύχτες της γενικευμένης απελπισίας και της αηδίας για τον κατάπτυστο δωσιλογισμό, τα επικοινωνιακά πυροτεχνήματα φωτίζουν και σαγηνεύουν με τη λάμψη τους.

Τα πυροτεχνήματα όμως δεν αρκούν για να φωτίσουν τις παγίδες που κρύβονται κάτω από τα πεσμένα φύλα.

Και το επίσης βέβαιο είναι ότι τα καλοστημένα δόκανα, δεν ήταν ποτέ το όχημα για να κατακτήσει κανείς τη λευτεριά του.