Λίγο πριν φτάσει η καταραμένη νύχτα που θα μετατρέψει τα πάντα σε κόλαση

Το μοιραίο λάθος γίνεται ολέθριο, όταν ηγέτες ολίγιστοι και φοβικοί, σε σέρνουν στη μάχη, προσπαθώντας να σου γαμήσουν το μυαλό, και συμβουλεύοντάς σε πως τα οράματά σου την ώρα της μάχης... 

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Δεν πρέπει να είναι η νίκη και η λευτεριά, αλλά το κιότεμα, ο συμβιβασμός, και η επιβολή – μέσω και της θυσίας σου – μιας εναλλακτικής διαδρομής που διαιωνίζει την ομηρία σου, που θεσμοθετεί τη σκλαβιά σου, που λιπαίνει με το αδικοχαμένο αίμα σου το δέντρο της ξένης κατοχής.

Σήμερα ολοκληρώνεται και τυπικά η μίνι προεκλογική περίοδος που αφορά στο πιο φαύλο δημοψήφισμα που γνώρισε από καταβολής του ο πλανήτης. Το 48ωρο που θα μεσολαβήσει, ακόμη και αν οι τόνοι κρατηθούν χαμηλά, θα είναι μια ηρεμία προσωρινή, λίγο πριν ξεσπάσει η καταιγίδα...

Ήδη από το βράδυ της Κυριακής, τίποτε πια στη χώρα δε θα είναι όπως το ξέραμε. Κορυφαίο των προβλημάτων είναι πλέον το δηλητήριο του εθνικού διχασμού που δείχνει να φώλιασε στις ψυχές των ανθρώπων, και λειτουργεί αντικειμενικά σαν απασφαλισμένη χειροβομβίδα ικανή να πυροδοτήσει εξελίξεις ανεξέλεγκτες.

Αυτό το δημοψήφισμα, που οι εμπνευστές του έσπευσαν να χαρακτηρίσουν ως πεμπτουσία της δημοκρατίας και της δημοκρατικής έκφρασης των πολιτών, ήταν μια πισώπλατη μαχαιριά, και...

στην καρδιά της δημοκρατίας, αλλά και στην καρδιά της ίδιας της κοινωνίας μας.

• Είναι μια διαδικασία φαύλη, αφού δε στηρίχτηκε πάνω σε κανένα πραγματικό διακύβευμα. Δεν έβαλε κανένα πραγματικό δίλημμα σε μια κοινωνία εξαντλημένη και πολλαπλά ταπεινωμένη, και το μόνο στο οποίο αρκέστηκε, ήταν να την καλέσει να επιλέξει ανάμεσα σε δυο παράλληλους δρόμους που οδηγούν στην κόλαση της εθελούσιας υποταγής.

• Είναι  μια διαδικασία που διατηρήθηκε επιμελημένα, έξω από την καρδιά του πραγματικού προβλήματος, αφού και πριν από αυτό αλλά και μετά την πραγματοποίησή του, οι υπερεξουσίες των συμμοριών δεν τίθενται σε αμφισβήτηση, και σύμπαντα τα εργαλεία εκβιασμού και εθνικής ομηρείας, παραμένουν στα χέρια τους, και ουδείς διανοήθηκε να τους τα αφαιρέσει.

• Υπήρξε μια διαδικασία μοιραία και επικίνδυνη, όχι μονάχα γιατί νεκρανάστησε την πολιτική σαβούρα των νενέκων, που θα έπρεπε αυτή τη στιγμή να ήταν σύσσωμη υπόδικη και με στερημένα τα πολιτικά της δικαιώματα για τα εγκλήματα που διέπραξε σε βάρος της χώρας, αλλά το χειρότερο όλων είναι το γεγονός ότι διευκόλυνε και απελευθέρωσε τις πιο ακραίες δυνάμεις αυτής της σαβούρας, στην προσπάθειά τους να μετατρέψουν το δωσιλογισμό και το γενιτσαρισμό σε «κίνημα», εγκλωβίζοντας και ενεργοποιώντας μέσα σ αυτό, τα καθυστερημένα πολιτικά στρώματα της κοινωνίας, που μέσα στην πολιτική τους αφέλεια, γοητεύονται από το ψευδεπίγραφο σύνθημα του «Μένουμε Ευρώπη».

Έτσι… όποια και αν είναι η έκβαση αυτής της φαύλης διαδικασίας, η φλόγα του εθνικού διχασμού έχει ανάψει, και είναι πια ζήτημα χρόνου για τη στιγμή που ένα τυχαίο η χορογραφημένο περιστατικό, θα τη μετατρέψει σε φωτιά, με προεκτάσεις ανεξέλεγκτες στη ζωή των ανθρώπων.

Κάποιοι ισχυρίζονται, πως όταν πας να δώσεις μια μάχη και είσαι αποφασισμένος να πεθάνεις, τότε αυτό δεν είναι πόλεμος αλλά ένα λάθος μοιραίο και αυτοκτονικό.

Όχι κύριοι… Η παγκόσμια ιστορία και πρωτίστως η ιστορία αυτού του λαού, έχει αποδείξει πως οι μεγάλοι πόλεμοι κερδίζονται, μόνο από λαούς και από ηγέτες που είναι αποφασισμένοι να πεθάνουν, γιατί μονάχα αυτοί δεν κιοτεύουν στη θέα του αντίπαλου.

Αυτό λοιπόν που είναι μοιραίο και αυτοκτονικό, δεν είναι να δίνεις τη μάχη και να είσαι αποφασισμένος να πεθάνεις για να δικαιώσεις τα όνειρα και τα ιδανικά σου.

Μοιραίο και αυτοκτονικό είναι να σε σέρνουν στη μάχη ηγέτες ολίγιστοι, χωρίς οράματα και χωρίς πραγματικά όνειρα για την επόμενη μέρα.

Κι αυτό το μοιραίο λάθος γίνεται ολέθριο, όταν αυτοί οι ηγέτες σε σέρνουν στη μάχη, προσπαθώντας να σου γαμήσουν το μυαλό, συμβουλεύοντάς σε πως τα οράματά σου την ώρα της μάχης, δεν πρέπει να είναι η νίκη και η λευτεριά, αλλά το κιότεμα, ο συμβιβασμός, και η επιβολή – μέσω και της θυσίας σου – μιας εναλλακτικής διαδρομής 

• που διαιωνίζει την ομηρία σου, 
• που θεσμοθετεί τη σκλαβιά σου, 
• που λιπαίνει με το αδικοχαμένο αίμα σου, το δέντρο της ξένης κατοχής.

Και ο μοναδικός τρόπος για να ακυρωθεί στην πράξη αυτός ο δολοφονικός σε βάρος του Έθνους μας συνδυασμός, δεν είναι να αυτοσχεδιάσουμε δίνοντας ο καθένας τη δική του ερμηνεία στο «ΝΑΙ» ή στο «ΟΧΙ» του, αλλά να το τρίψει στη μούρη όλων εκείνων που έχουν προαποφασίσει πως θα χρησιμοποιήσουν το «ΝΑΙ» ή το «ΟΧΙ» του.

Και το μοναδικό ψηφοδέλτιο αξιοπρέπειας και πραγματικής αποφασιστικότητας, είναι μονάχα το ψηφοδέλτιο που στοχεύει κατ ευθείαν στην καρδιά της ξένης κατοχής.

Εκτυπώστε το λοιπόν και χώστε το στον πισινό τους.

"ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ"