Με ανώμαλη προσγείωση απειλείται πλέον από σήμερα η υπέροχη πτήση της χαράς στα σύννεφα του υπερήφανου «Όχι» του 61,31% και της συνακόλουθης μεγαλομανίας μιας χρεοκοπημένης χώρας...
αυτό δεν έχει επιβεβαιωθεί ακόμα...
Το ερώτημα δεν είναι αν θα γίνει αυτή η ανώμαλη προσγείωση. Αυτό είναι δεδομένο – όχι… 61, αλλά 150%....
Τα ερωτήματα είναι άλλα. Και είναι επώδυνα:
Πρώτον, αν το αντιλαμβάνονται οι κυβερνήτες που ακόμα είναι κι εκείνοι έμπλεοι χαράς και επαναστατικότητας – μέχρι και ο Φιντέλ (που εν τω μεταξύ στα γεράματα έγινε ο καλύτερος φίλος των ΗΠΑ και του διεθνούς καπιταλισμού…) έστειλε συγχαρητήρια.
Δεύτερον, αν, όταν και εφόσον το αντιληφθούν, θα είναι σε θέση να κρατήσουν, έστω και τότε, το πηδάλιο ώστε αυτή η ανώμαλη προσγείωση να γίνει όσο το δυνατόν με λιγότερες απώλειες: το αεροσκάφος θα πέσει σε χωράφι, θα πέσει σε πλαγιά, θα πέσει στη θάλασσα, ή μήπως πέσει σε καμιά πυκνοκατοικημένη πόλη;…
Τρίτον, τι θα μείνει μετά από αυτή την πτώση; Πώς θα εξηγήσει ο καπετάνιος στους όποιους διασωθέντες πώς από τις χαρές και τα πανηγύρια φτάσαμε με τη μούρη κολλημένη στο χώμα; – στην καλύτερη δυνατή περίπτωση. Αυτό είναι το καλό σενάριο.
Τέταρτον, ποια θα είναι η συνέχεια μετά το σοκ της πρόσκρουσης, αφού θα έχουμε μετρήσει τα θύματα; Υπάρχει σχέδιο επιβίωσης της επόμενης ημέρας; Ποιο και σε ποια κατεύθυνση;
Όλα αυτά τα ερωτήματα έρχονται με βία και με ταχύτητα μπροστά μας, την ώρα που εμείς ακόμα πετάμε στα σύννεφα μιας ψευδεπίγραφης «επανάστασης» που, ενώ στην πραγματικότητα δεν έγινε ποτέ (όπως άλλωστε έδειξε και η συνολική στάση της κυβέρνησης αμέσως μετά το 61%), δυστυχώς, θα πληρωθεί πολύ, πάρα πολύ ακριβά…
Φοβάμαι πως αν μάθει ο Φιντέλ τη συνέχεια, θα φύγει μια ώρα αρχύτερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχομαι πως όχι.
Έχω ένα άσχημο προαίσθημα, πως είτε γίνει συμφωνία είτε δεν γίνει, θα
καθυστερήσουν επίτηδες την ρευστότητα των τραπεζών. Ο σκοπός τους
θα είναι να προκαλέσουν την αγανάκτηση και το μίσος του κόσμου προς
την ήδη παραπαίουσα κυβέρνηση, με σκοπό να επαναφέρουν τους γνωστούς
δούλους έστω και ως συγκυβερνήτες σαν πρώτη φάση.
Αν δεν σταματήσει αυτός ο παραλογισμός του "πάση θυσία στο Ευρώ" τότε
πάμε χαμένοι. Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος [που θα προσπαθήσουν
οι έξω να το αμφισβητήσουν ως προς το αντικείμενο του ερωτήματος του, γιατί
θα πουν ότι δεν υφίστατο τέτοιο ερώτημα επειδή την χρονική εκείνη στιγμή
είχαν αποσύρει αυτοί τις προτάσεις τους] το αποτέλεσμα αυτό λοιπόν θα
προσπαθήσουν η να το νοθεύσουν η να το ακυρώσουν.
Και τότε θ' αρχίσουν οι γνωστοί εκβιασμοί, που λόγω της ρευστότητας θα γίνουν
εφιαλτικοί.
Αν δεν τεθεί άμεσα η αμφισβήτηση του δόγματος "πάση θυσία στο Ευρώ"
από την κυβέρνηση [που εγκλωβίστηκε έτσι άτολμα και ανόητα] τότε δυστυχώς
τα μαντάτα είναι πολύ άσχημα.
Αν αμφισβητηθεί ΑΜΕΣΩΣ αυτό το δόγμα προβάλλοντας λόγους Εθνικής επιβίωσης
τότε οι έξω θ' αρχίσουν να έχουν φοβικές φαγούρες πράγμα καλό για μάς.
Η λοιπόν η κυβέρνηση θα υποταχθεί, η θα μείνει στην ιστορία ως απελευθερωτής.
Τα μεσοβέζικα είναι πάααααρα πολύ δύσκολα έως αδύνατα.
Αν υποταχθεί είναι ξεγραμμένη.[Και η Αριστερά σε μεγάλο μέρος....]
Κόβω το κεφάλι μου γι' αυτό.
Ανοίγεις λίγο την τηλεόραση και τι βλέπεις;;
Δουλικά του Ευρω-θόλου
Νάρκισσους καθηγητές του κώλου.
Και πάρα πολύ σπάνια κανα πουλάκι ξέμπαρκο...