Το τελευταίο διάστημα πυκνώνουν οι φωνές, που αναγνωρίζουν ανοιχτά την ασφυξία ρευστότητας της ελληνικής οικονομίας εντός της ευρωζώνης...
Οι περισσότεροι, όμως, από αυτούς που αναγνωρίζουν δημόσια, πλέον, την απουσία ρευστότητας, δεν θέλουν να απαντήσουν στο πρόβλημα ευθέως με την έξοδο της χώρας από την ευρωζώνη, τη συγκρότηση εθνικού νομίσματος και την εφαρμογή μιας προοδευτικής νομισματικής πολιτικής, στο πλαίσιο της οποίας θα εθνικοποιούντο-κοινωνικοποιούντο οι τράπεζες και θα χορηγούνταν, σε λογική και σχεδιασμένη βάση, ρευστότητα στην οικονομία από την εκτύπωση χρήματος με ευνοϊκούς όρους.
Έτσι, οι ίδιες φωνές, όπως ο κ. Δ. Μάρδας, καθηγητής οικονομικών στο Α.Π.Θ, ο οποίος και έγραψε το άρθρο "Ο Δραγασάκης, το ΠΑΣΟΚ και η γοήτεία της άγνοιας", καταφεύγουν σε δήθεν «έξυπνες» λύσεις για...
Να τετραγωνίσουν τον κύκλο: και ρευστότητα να δώσουν στην οικονομία και να αποφύγουν τον, δήθεν, κίνδυνο εξόδου από το ευρώ.
Προτείνουν, λοιπόν, οι κύριοι αυτοί, την έκδοση σειράς κρατικών ομολόγων για διάφορους σκοπούς, μέχρι «τουριστικά ομόλογα» τα ονόμασαν, με τα οποία το κράτος θα πληρώνει υποχρεώσεις ή θα καλύπτει ανάγκες, ώστε αυτά τα ομόλογα - και το λένε ευθέως - να παίξουν το ρόλο του συμπληρωματικού ή και του δεύτερου νομίσματος.
Δυστυχώς, οι δογματικές εμμονές για την παραμονή της χώρας στο ευρώ όταν συνδυάζονται με αυταπάτες, διαμορφώνουν εκρηκτικό μίγμα.
Γιατί σε μια χώρα που βρίσκεται στη θέση της Ελλάδας, με τον πληθυσμό της σε εξαθλίωση και αποκλεισμένη από τις αγορές, τα ομόλογα αυτά δεν θα τα έπαιρνε εθελοντικά κανένας, παρά μόνο αναγκαστικά και στην πραγματικότητα δεν θα ήταν τίποτα παραπάνω από «σκουπίδια», πολύ περισσότερο αν η αναγκαστική έκδοση τους διευρύνετο.
Το χειρότερο, όμως, είναι ότι η έκδοση αυτών των ομολόγων, ως συμπληρωματικό νόμισμα, θα κινδύνευε να διαμορφώσει πολίτες δύο ταχυτήτων: αυτούς τους υπερπρονομιούχους πολίτες που θα κατέχουν ή θα πληρώνονται σε ευρώ και αυτούς που θα εισπράττουν «σκουπιδόχαρτα».
Αν, μάλιστα, το κράτος φτάσει στο σημείο να πληρώνει γενικευμένα με ομόλογα όχι μόνο υπηρεσίες αλλά και μισθούς, τότε αυτός θα είναι ένας πολύ εύσχημος τρόπος για την απαξίωση των τελευταίων και για πραγματικούς μισθούς που θα κινούνται πολύ κάτω από τα επίπεδα της Βουλγαρίας( αναφερόμαστε στην πραγματική αγοραστική αξία των μισθών και όχι στην ονομαστική τιμή των κρατικών ομολόγων που θα δίνονται για την πληρωμή των μισθών) .
Η έκδοση ομολόγων μπορεί πράγματι να αποφεύγει την έξοδο από την ευρωζώνη (και εδώ είναι ένα από τα πολλά λάθη στην κριτική που ασκεί το ΠΑΣΟΚ για την έκδοσή τους), δεν απαντά, όμως, σε κανένα πρόβλημα της οικονομίας και πολύ περισσότερο στο πρόβλημα της ρευστότητας.
Αντίθετα, αυτά τα ομόλογα, θα επιφέρουν στην οικονομία και στους εργαζόμενους τη χαριστική βολή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου