ΑΝΑΞΙΟΠΙΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΜΕ ΛΟΓΙΚΗ ΠΟΡΤΟΦΟΛΑ

Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι δομημένες επάνω σε απλές αρχές και αξίες. Ισοτιμία, αλληλεγγύη, ισονομία, δικαιοσύνη και εμπιστοσύνη... 

Δίχως τους προαναφερθέντες πυλώνες, το προσωπικό ή συλλογικό οικοδόμημα καταρρέει - συνήθως με πάταγο. Ειδικά το τελευταίο μέρος της «εξίσωσης», η εμπιστοσύνη, θεωρείται κρίσιμο για όλες τις εκφάνσεις του κοινωνικού βίου.
Οι τράπεζες, για παράδειγμα, είναι γνωστό ότι δεν μπορούν να επιστρέψουν ταυτόχρονα όλες τις αποταμιεύσεις στους καταθέτες. Σημαντικό ποσοστό των καταθέσεων δεν είναι άμεσα διαθέσιμο, διότι οι τράπεζες δεν λειτουργούν ως αποθήκες χρημάτων αλλά δανειοδοτούν (με χρήματα άλλων) πολίτες που προστρέχουν σε αυτές για να ενισχύσουν τη ρευστότητά τους, ούτως ώστε να καταναλώσουν προϊόντα, να αναπτύξουν τις επιχειρήσεις τους ή να αγοράσουν ακίνητα. Ολοι γνωρίζουν τούτη την κρίσιμη...

Λεπτομέρεια, αλλά έχουν εμπιστοσύνη στο πιστωτικό ίδρυμα και στην εύρυθμη λειτουργία του. Γι' αυτό δεν κατευθύνονται άπαντες οι καταθέτες, ταυτοχρόνως, στα γκισέ για να απαιτήσουν την επιστροφή των χρημάτων τους.
Το κράτος, αυτός ο απαξιωμένος και από ξένους ελεγχόμενος θεσμός που απαιτεί ολοένα και μεγαλύτερα ποσά από τους πολίτες μέσω της φορολογίας, σε καμία περίπτωση δεν αξίζει την εμπιστοσύνη μας. Θεωρεί, όπως έγραψε σχετικά η «δημοκρατία», όλους όσοι δικαιούνται επιστροφή φόρου, «υπόπτους» φοροδιαφυγής! Τους καλεί για επανέλεγχο και όλα δείχνουν ότι θα... μεθοδεύσει το «ξεσκόνισμα» των βιβλίων των ελεύθερων επαγγελματιών ώστε η επιστροφή φόρου να «μεταμορφωθεί» σε οφειλή!
Οι «ειδήμονες» του ανεκδιήγητου υπουργείου Οικονομικών ταλαιπωρούν τους πολίτες με επανελέγχους και... ιερές εξετάσεις, παρόλο που οι φορολογικές δηλώσεις έχουν γίνει κανονικά, στην ώρα τους, και το περιβόητο σύστημα TAXIS έχει βγάλει πιστωτικό. Θυμίζουν όλοι τούτοι οι αστείοι ανευθυνοϋπεύθυνοι του κρίσιμου υπουργείου τον γιατρό που θέλει να βρει ασθένεια στον εξεταζόμενο - ανεξαρτήτως αν είναι υγιής ή όχι. Μόνος στόχος, οι εισπράξεις από εκείνους που δεν έχουν.
Τα φτηνά τερτίπια και η λογική του ανυπόληπτου πορτοφολά δεν ταιριάζουν με οποιαδήποτε απόπειρα «επανεκκίνησης» της οικονομίας. Θυμηδία προκαλούν, οργή και αηδία.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ