Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΔΙΕΘΝΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΑΤΣΑΛΩΝΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΤΟ ΣΕΒΑΣΜΟ ΤΟΥ ΕΘΝΙΣΜΟΥ ΤΟΥΣ

Επειδή πολλοί και διαφόρων αποχρώσεων… προοδευτικοί μιλούν περιφρονητικά για το Έθνος -αν δεν θεωρούν την αναφορά του ως εκδήλωση ρατσισμού- σταχυολογώ τούτες τις αναφορές του από τους πρωτεργάτες της Εθνεγερσίας του ’21, αναδιπλώνοντας το έργο του Ιστορικού της Αριστεράς και συγκρατούμενου στην εξορία, Τάσου Βουρνά, με τίτλο: "Φιλική Εταιρεία" (εκδ. Τ. Δρακόπουλου, Αθήνα, χ.χ.)... 

Έχουμε, λοιπόν, και λέμε, αρχίζοντας από την Εισαγωγή του όπου διαβάζουμε: 

1. "Ο αγώνας για την ελευθερία του Ελληνικού έθνους" (σελ. 5). 

2. "Ο πρώτος που σκέφτηκε να οργανώσει τους σκλάβους Έλληνες σ' ένα παράνομο ισχυρό εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα…

Ήταν ο Ρήγας Βελεστινλής…" 

3. "Στο Παρίσι, το 1809 ιδρύθηκε το "Ελληνόγλωσσον Ξενοδοχείον"…. όπου ανδρώθηκε η εθνικοαπελευθερωτική και εκπολιτιστική οργάνωση του παροικιακού Ελληνισμού" (σελ. 6). 

4. "Καρμπονάροι και Μασσόνοι… στην Ιταλία, Πορτογαλία και Νεάπολη δούλευαν μυστικά στο Παρίσι για την Εθνικοαπελευθερωτική και εθνικοενωτική εξέγερση" (8) 

5. "Η Φιλική Εταιρεία", έπραξε το καθήκον της απέναντι του έθνους" και μπορεί να θεωρηθεί ο πρώτος χρυσός κρίκος στην αλυσίδα των εθνικών αγώνων των Ελλήνων" (22). Αυτές οι αναφορές ανήκον στον Βουρνά.  

Ερχόμαστε στα ντοκουμέντα. 

"Επίσημες οδηγίες για τη μύηση και ο Μέγας Όρκος των Φιλικών" 

1. "Σκοπός των μελών της Φ.Ε. είναι η καλυτέρευσις του Έθνους" (27). 

2. Η ΦΕ, ίδρυσε στα 1820, στη Μόσχα την "Εθνική Κασσά", για τη συγκέντρωση των οικονομικών της (54) 

3. Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης σε Εγκύκλιό του προς τους Έλληνες ναυτικούς κάνει λόγο για "ιερότητα των εθνικών μας δικαίων" (σελ. 70). 

4. Άρθρο Κ' του Γενικού Σχεδίου Εξέγερσης "ειδοποιούντες τας αποφάσεις του Έθνους προς εκτέλεσιν του ιερού σκοπού" (75). 

5. Ο Α. Υψηλάντης, απευθυνόμενος στους "Προύχοντες και Αρχιερείς", εν όψει της Επαναστάσεως του ’21, έγραφε: "…τα έθνη της Ευρώπης άπαντα αγωνίζονται ν' αποκτήσωσι τα εθνικά αυτών δικαιώματα" (σελ. 79). 

6. Ο ίδιος, με την προκήρυξή του "προς τους Βλάχους", έγραφε: "Η ώρα τέλος πάντων και της ανακτήσεως της ελευθερίας εκτύπησεν, ένα μέγα έθνος δια τα προπατορικά του κατορθώματα" (82). 

7. Ο ίδιος, στην από 24 Φεβρουαρίου 1821 προκήρυξή του, με την οποία κήρυσσε την Επανάσταση του 21, έγραφε: "Έλληνες! Ας σχηματισθώσι φάλαγγες εθνικαί… ο τύραννος γενόμενος αγριώτερος, θέλει πολλαπλασιάσει τα δεινά μας και θέλομεν καταντήσει δια παντός το δυστυχέστερον πάντων των εθνών… Το έθνος συναθροιζόμενον" (85-86). 

8. Ο ίδιος, στο από 7/1/1821 γράμμα του προς τον "αρχηγό της Σερβίας Ομπρένοβιτς", κατέληγε: "Η παρούσα (συμφωνία) θα έχει κύρος… και "εμπροσθεν των απροσωπολήπτων νόμων του έθνους" (σελ. 137). 

9. Ο θούριος της Φιλικής Εταιρείας "Ω παιδιά μου", είχε και τούτους τους στίχους: "διωγμένα υβρισμένα απ' τα έθνη πανοικί" (137). 

10. Όταν ο Ξάνθος επεσκέφθηκε στα 1820 τον Αλέξανδρο Υψηλάντη και του πρόσφερε την αρχηγία της Φιλικής Εταιρείας, στην πρότασή του τού είπε: "Σας την προσφέρει το Έθνος" (βλ. σελ. 145). 

Συμπέρασμα: 

Το έθνος και η επίκλησή του αποτελούσε ψυχολογικό και πατριωτικό κίνητρο για να πάρει κανείς μέρος στον Αγώνα με θέρμη και πίστη. Το έθνος αποτελούσε το ιστορικό κρηπίδωμα της επιθυμίας του συνανήκειν σε μία εθνότητα και μάλιστα αυτής της περιωπής όπως η Ελλάδα. Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο και ο Αλέξανδρος Υψηλάντης στην ιστορική του προκήρυξη, της 24 Φεβρουαρίου 1821, με την οποία έδινε το σύνθημα της εθνεγερσίας, γύριζε πίσω, στις ρίζες της ελληνικής ιστορίας, γράφοντας: "Ας συγκροτήσωμεν μάχην μεταξύ του Μαραθώνος και των Θερμοπυλών! Ας πολεμήσωμεν εις τους τάφους των πατέρων μας… Το αίμα των τυράννων είναι δεκτόν εις την σκιάν του Επαμεινώνδου Θηβαίου και Αθηναίου Θρασυβούλου…. εις εκείνας του Μιλτιάδου και Θεμιστοκλέους, του Λεωνίδου και των τριακοσίων…" (βλ. Βουρνά, όπ. π. σελ. 87). 

Καταλήγοντας, θα έλεγα ότι και η Εθνική Ανάσταση της περιόδου 1941-1944 στις ρίζες του ’21 γύρισε για να ξεσηκώσει τον Ελληνικό λαό εναντίον των κατακτητών και το έθνος χρησιμοποίησε η ίδια για να το πετύχει.  

Αναφέρω επιγραμματικά: 

Εθνική Αντίσταση. Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΑΜ). Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης (Κυβέρνηση του Βουνού) κ.τ.λ. (Περισσότερα για το θέμα αυτό βλ. τον εκτεταμένο Πρόλογό μου στον "Εθνικισμό" του Αλ. Παπαναστασίου, εκδ. "Πελασγός" - Ι.Γιαννάκενας - Αθήνα 2013). 

Τέλος, σημειώνω ότι και αυτός ακόμη ο πρωτοκαπετάνιος του ΕΛΑΣ -με τα καλά του και τα άσχημά του- για το ’21 και τους αγωνιστές του μιλούσε στους χωριάτες για να τους ξεσηκώσει και να τους "βγάλει στο κλαρί". Γι' αυτό και ο βιογράφος του Δ. Χαριτόπουλος τον χαρακτηρίζει αμετακίνητα "εθνιστή" με την έννοια ότι αγωνιζόταν για πραγματική Εθνική Ανεξαρτησία (βλ. το έργο του: "Άρης: Ο αρχηγός των ατάκτων", εκδ. "Εξάντας", Αθήνα, 1997, σελ. 465).

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΠΑΠΑΓΑΡΥΦΑΛΛΟΥ