Ο Σεργκέι Λαβρόφ εξηγεί γιατί εκδιώχθηκε πρόσφατα από τη Ρωσία, η
αμερικάνικη υπηρεσία για τη διεθνή ανάπτυξη (USAID), ενώ σε αντίθεση με
την αμερικάνικη οργάνωση τα ευρωπαϊκά ιδρύματα που δραστηριοποιούνται
στη Ρωσία, δεν θα έχουν την μοίρα, για την τύχη της «επαναφόρτισης»
(restart) των σχέσεων με τις ΗΠΑ, αλλά και για τις συνέπειες από την
υποστήριξη της Δύσης στις «δυνάμεις της αλλαγής» στη Μέση Ανατολή.
ΕΡ:
Στην ομιλία σας στην τρέχουσα σύνοδο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, ακούστηκε
επανειλημμένα η θέση περί της «μη επέμβασης στις εσωτερικές υποθέσεις των
κρατών». Εννοούσατε μόνο τα γεγονότα που αφορούν στη Μέση Ανατολή; Ή μήπως, το
θέμα αφορούσε και στην ίδια την Ρωσία;
ΑΠ: Φυσικά και αφορούσε. Η αρχή της «μη επέμβασης στις εσωτερικές υποθέσεις των κρατών», συμπεριλαμβάνεται στον καταστατικό Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. Πρόκειται για μια...
Θεμελιώδη αρχή του διεθνούς δικαίου. Αν επιτρέψουμε την παραβίαση της, ή το να αντιμετωπίζεται χαλαρά η παραβίαση της αρχής απέναντι σε κάποιο κράτος που δεν μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του, θα έχουμε μια αλυσιδωτή αντίδραση. Ο κόσμος, θα βυθιστεί στο χάος. Και δεν είναι απλά λόγια. Την τάση αυτή, την παρατηρούμε ήδη στη Μέση Ανατολή.
Γιατί διώξαμε την USAID
ΕΡ: Τι ήταν αυτό που εξόργισε ή αναστάτωσε την Μόσχα από τη δράση της USAID;
ΑΠ: Δεν θυμώνουμε ούτε ανησυχούμε. Είχαμε μια συμφωνία από το 1992, στη βάση της οποίας αναπτύχθηκε η διεθνής συνεργασία της Ρωσικής Ομοσπονδίας με αυτή την αμερικάνικη οργάνωση. Την εποχή εκείνη, η χώρα ήταν σε κατάσταση ανασυγκρότησης και δεν αντιμετώπιζε με τη δέουσα προσοχή, τα έγγραφα που υπέγραφε με τους ξένους.
Η συμφωνία, η οποία αποτέλεσε τη βάση για τη δραστηριότητα της αμερικάνικης οργάνωσης για τη διεθνή ανάπτυξη ήταν «λεόντειος» σε σχέση με τη Ρωσία. Παρείχε στους αμερικανικούς εταίρους δικαιώματα, που σε διαφορετική περίπτωση, ένα κράτος που λειτουργούσε σε φυσιολογική κατάσταση, ήταν απίθανο να τα προσέφερε.
Πριν από ένα χρόνο, καταγγείλαμε τη συμφωνία. Μετά από αυτή την εξέλιξη, δεν υπήρχε η νομική βάση για να συνεχιστούν οι δραστηριότητες της οργάνωσης στη Ρωσία. Δεν υπάρχει καμία νομική βάση και επιπλέον, δεν χρειαζόμαστε να λαμβάνουμε επιχορηγήσεις, γιατί σαν χώρα έχουμε γίνει, εμείς οι ίδιοι πλέον διεθνείς χορηγοί. Και για τη δραστηριότητα των ΜΚΟ, το ρώσικο κράτος διαθέτει σημαντικά κονδύλια. Πρόσφατα, με εντολή του πρόεδρου Πούτιν, αυξήθηκαν οι διαθέσιμοι πόροι για τις ρώσικες ΜΚΟ κατά τρεις φορές.
Ανάμεσα στα άλλα, υπήρξαν και ορισμένα έργα αμφιβόλου σκοπιμότητας, που υλοποίησε η οργάνωση, χωρίς τη συγκατάθεση της ρωσικής πλευράς, τα οποία είχαν σαφές πολιτικό «χρώμα». Πιο συγκεκριμένα, πρόκειται για έργα στο βόρειο Καύκασο, όπου η αμερικάνικη υπηρεσία δεν ήταν και πολύ προσεκτική στην επιλογή των εταίρων και στους τελικούς δικαιούχους της επιδότησης.
Πάντως, δεν υπάρχουν εμπόδια για να συνεχιστούν οι δραστηριότητες της αμερικάνικης οργάνωσης για τη διεθνή ανάπτυξη στη Ρωσία, για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Είτε αφορούν σε δράσεις που βοηθούν τα άτομα με ειδικές ανάγκες και τα παιδιά, είτε σε εκπαιδευτικά προγράμματα και σε άλλα έργα κοινωνικού χαρακτήρα. Όλες τις επιχορηγήσεις που αφορούν στους ως άνω σκοπούς, η κυβέρνηση των ΗΠΑ μπορεί εύκολα να τις κατευθύνει μέσω άλλων χρηματοδοτικών καναλιών.
Σε γενικές γραμμές, σας λέω ότι απλώς θέλουμε να εναρμονίσουμε το νομικό πλαίσιο της συνεργασίας και των σχέσεων μας με ξένες χώρες σε όλους τους τομείς, σύμφωνα με τις αρχές της ισότητας και του αμοιβαίου σεβασμού.
ΕΡ: Και τα υπόλοιπα, παρεμφερούς χαρακτήρα ευρωπαϊκά ιδρύματα, που εργάζονται στη Ρωσία, θα έχουν την ίδια μοίρα; Για παράδειγμα, τα γερμανικά;
ΑΠ: Όχι. Τα ιδρύματα αυτά λειτουργούν στη βάση διακυβερνητικών συμφωνιών. Η οργάνωση USAID, αποτελεί τμήμα του Στέϊτ Ντιπάρτμεντ.
ΕΡ: Κυκλοφορεί η άποψη ότι μετά από αυτό, οι ΗΠΑ θα ψηφίσουν στα σίγουρα το «Νόμο Μαγκνίτσκι», που εισαγάγει οικονομικές κυρώσεις και δημιουργεί εμπόδια στην παροχή θεωρήσεων σε αρκετούς ρώσους αξιωματούχους. Και ότι θα υποφέρουν από τις επιπτώσεις όλοι όσοι θα ήθελαν σε αντάλλαγμα του νόμου να διασφαλίσουν την κατάργηση της τροποποίησης Τζάκσον – Βάνικ, οι διατάξεις της οποίας κάνουν διακρίσεις σε βάρος της Ρώσικης Ομοσπονδίας.
ΑΠ: Εδώ, υπάρχει μια παρανόηση. Ο «Νόμος Μαγκνίτσκι», θα ψηφιστεί σε κάθε περίπτωση. Αυτό όμως δεν είναι το γραμμάτιο που πληρώνεται για την κατάργηση της τροποποίησης Τζάκσον – Βάνικ. Οι Ρεπουμπλικάνοι και πολλοί Δημοκρατικοί στο Κογκρέσο έχουν δηλώσει δημοσίως ότι ο «Νόμος Μαγκνίτσκι» είναι απαραίτητος για τη χώρα. Την ίδια στιγμή, πολλοί υποστηρικτές του νόμου λένε ότι η Ρωσία δεν αξίζει την αναθεώρηση της τροποποίησης Τζάκσον – Βάνικ, ενός «λειψάνου» του ψυχρού πολέμου.
Η κρίση στη Συρία
ΕΡ.: Πώς πιστεύεται ότι θα εξελιχθούν τα πράγματα στη Συρία;
ΑΠ: Υπάρχουν δύο σενάρια. Εάν οι διαβεβαιώσεις που ακούμε από παντού, ότι δηλαδή η νούμερο ένα προτεραιότητα είναι να σωθούν οι ζωές των ανθρώπων, είναι ειλικρινείς, τότε θα πρέπει να υλοποιηθεί ό,τι έχει συμφωνηθεί στη Γενεύη. Να σταματήσουν άμεσα οι ένοπλες συγκρούσεις και να καθίσουν όλα τα εμπλεκόμενα μέρη στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Αν όμως, η υπ' αριθμόν ένα προτεραιότητα είναι η ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ, τότε δεν μπορούμε να βοηθήσουμε σε τίποτα. Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ δεν ασχολείται με αυτό το ζήτημα λόγω των καθορισμένων αρμοδιοτήτων του. Και με αυτόν τον τρόπο, είναι σαν να υποκινείται η συνέχιση του αδελφοκτόνου πολέμου.
Η επιλογή είναι πολύ απλή. Σε συζητήσεις με τους συναδέλφους μου ένιωσα ότι κατανοούν την έλλειψη εναλλακτικών λύσεων στα δύο αυτά σενάρια, αλλά δεν είναι ακόμη έτοιμοι να «καταπιούν» το γεωπολιτικό τους «ποίημα». Αυτό, είναι πολύ λυπηρό.
Λίφτινγκ στο ίματζ της Ρωσίας
ΕΡ: Γιατί η εικόνα της Ρωσίας είναι ως επί το πλείστον αρνητική, στην πλειοψηφία των Δυτικών χωρών;
ΑΠ: Δυστυχώς, η Ρωσία βρίσκεται συχνά αντιμέτωπη με άγαρμπες στρεβλώσεις της αλήθειας ή με άμεσα ψέματα που δημοσιεύονται από μια σειρά διεθνών μέσων ενημέρωσης. Αρκεί να φέρουμε σαν παράδειγμα, τον τρόπο με τον οποίο τα διεθνή ΜΜΕ παρουσίασαν τα γεγονότα σε σχέση με την επίθεση της Γεωργίας στη Νότια Οσετία, τον Αύγουστο του 2008.
Στην ίδια γραμμή, ξετυλίγεται στη Δύση η εκστρατεία προπαγάνδας γύρω από την υπόθεση των Pussy Riot. Σε κανένα στάδιο της δικαστικής διαδικασίας, η ανακριτική έρευνα δεν ανέδειξε κατηγορίες πολιτικού χαρακτήρα ενάντια στα μέλη του συγκροτήματος. Τις δίκασαν για χουλιγκανισμό, που διενεργήθηκε στον κεντρικό καθεδρικό ναό της Ρώσικης Ορθόδοξης Εκκλησίας. Οι προσπάθειες να συνδεθεί η ετυμηγορία με κάποια «πίεση του καθεστώτος στην αντιπολίτευση», αγνοούν τη σύγχρονη ρωσική πραγματικότητα, η οποία, αντίθετα από αυτό που παρουσιάζεται έξω, χαρακτηρίζεται από την φιλελευθεροποίηση της πολιτικής ζωής.
ΑΠ: Φυσικά και αφορούσε. Η αρχή της «μη επέμβασης στις εσωτερικές υποθέσεις των κρατών», συμπεριλαμβάνεται στον καταστατικό Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. Πρόκειται για μια...
Θεμελιώδη αρχή του διεθνούς δικαίου. Αν επιτρέψουμε την παραβίαση της, ή το να αντιμετωπίζεται χαλαρά η παραβίαση της αρχής απέναντι σε κάποιο κράτος που δεν μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του, θα έχουμε μια αλυσιδωτή αντίδραση. Ο κόσμος, θα βυθιστεί στο χάος. Και δεν είναι απλά λόγια. Την τάση αυτή, την παρατηρούμε ήδη στη Μέση Ανατολή.
Γιατί διώξαμε την USAID
ΕΡ: Τι ήταν αυτό που εξόργισε ή αναστάτωσε την Μόσχα από τη δράση της USAID;
ΑΠ: Δεν θυμώνουμε ούτε ανησυχούμε. Είχαμε μια συμφωνία από το 1992, στη βάση της οποίας αναπτύχθηκε η διεθνής συνεργασία της Ρωσικής Ομοσπονδίας με αυτή την αμερικάνικη οργάνωση. Την εποχή εκείνη, η χώρα ήταν σε κατάσταση ανασυγκρότησης και δεν αντιμετώπιζε με τη δέουσα προσοχή, τα έγγραφα που υπέγραφε με τους ξένους.
Η συμφωνία, η οποία αποτέλεσε τη βάση για τη δραστηριότητα της αμερικάνικης οργάνωσης για τη διεθνή ανάπτυξη ήταν «λεόντειος» σε σχέση με τη Ρωσία. Παρείχε στους αμερικανικούς εταίρους δικαιώματα, που σε διαφορετική περίπτωση, ένα κράτος που λειτουργούσε σε φυσιολογική κατάσταση, ήταν απίθανο να τα προσέφερε.
Πριν από ένα χρόνο, καταγγείλαμε τη συμφωνία. Μετά από αυτή την εξέλιξη, δεν υπήρχε η νομική βάση για να συνεχιστούν οι δραστηριότητες της οργάνωσης στη Ρωσία. Δεν υπάρχει καμία νομική βάση και επιπλέον, δεν χρειαζόμαστε να λαμβάνουμε επιχορηγήσεις, γιατί σαν χώρα έχουμε γίνει, εμείς οι ίδιοι πλέον διεθνείς χορηγοί. Και για τη δραστηριότητα των ΜΚΟ, το ρώσικο κράτος διαθέτει σημαντικά κονδύλια. Πρόσφατα, με εντολή του πρόεδρου Πούτιν, αυξήθηκαν οι διαθέσιμοι πόροι για τις ρώσικες ΜΚΟ κατά τρεις φορές.
Ανάμεσα στα άλλα, υπήρξαν και ορισμένα έργα αμφιβόλου σκοπιμότητας, που υλοποίησε η οργάνωση, χωρίς τη συγκατάθεση της ρωσικής πλευράς, τα οποία είχαν σαφές πολιτικό «χρώμα». Πιο συγκεκριμένα, πρόκειται για έργα στο βόρειο Καύκασο, όπου η αμερικάνικη υπηρεσία δεν ήταν και πολύ προσεκτική στην επιλογή των εταίρων και στους τελικούς δικαιούχους της επιδότησης.
Πάντως, δεν υπάρχουν εμπόδια για να συνεχιστούν οι δραστηριότητες της αμερικάνικης οργάνωσης για τη διεθνή ανάπτυξη στη Ρωσία, για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Είτε αφορούν σε δράσεις που βοηθούν τα άτομα με ειδικές ανάγκες και τα παιδιά, είτε σε εκπαιδευτικά προγράμματα και σε άλλα έργα κοινωνικού χαρακτήρα. Όλες τις επιχορηγήσεις που αφορούν στους ως άνω σκοπούς, η κυβέρνηση των ΗΠΑ μπορεί εύκολα να τις κατευθύνει μέσω άλλων χρηματοδοτικών καναλιών.
Σε γενικές γραμμές, σας λέω ότι απλώς θέλουμε να εναρμονίσουμε το νομικό πλαίσιο της συνεργασίας και των σχέσεων μας με ξένες χώρες σε όλους τους τομείς, σύμφωνα με τις αρχές της ισότητας και του αμοιβαίου σεβασμού.
ΕΡ: Και τα υπόλοιπα, παρεμφερούς χαρακτήρα ευρωπαϊκά ιδρύματα, που εργάζονται στη Ρωσία, θα έχουν την ίδια μοίρα; Για παράδειγμα, τα γερμανικά;
ΑΠ: Όχι. Τα ιδρύματα αυτά λειτουργούν στη βάση διακυβερνητικών συμφωνιών. Η οργάνωση USAID, αποτελεί τμήμα του Στέϊτ Ντιπάρτμεντ.
ΕΡ: Κυκλοφορεί η άποψη ότι μετά από αυτό, οι ΗΠΑ θα ψηφίσουν στα σίγουρα το «Νόμο Μαγκνίτσκι», που εισαγάγει οικονομικές κυρώσεις και δημιουργεί εμπόδια στην παροχή θεωρήσεων σε αρκετούς ρώσους αξιωματούχους. Και ότι θα υποφέρουν από τις επιπτώσεις όλοι όσοι θα ήθελαν σε αντάλλαγμα του νόμου να διασφαλίσουν την κατάργηση της τροποποίησης Τζάκσον – Βάνικ, οι διατάξεις της οποίας κάνουν διακρίσεις σε βάρος της Ρώσικης Ομοσπονδίας.
ΑΠ: Εδώ, υπάρχει μια παρανόηση. Ο «Νόμος Μαγκνίτσκι», θα ψηφιστεί σε κάθε περίπτωση. Αυτό όμως δεν είναι το γραμμάτιο που πληρώνεται για την κατάργηση της τροποποίησης Τζάκσον – Βάνικ. Οι Ρεπουμπλικάνοι και πολλοί Δημοκρατικοί στο Κογκρέσο έχουν δηλώσει δημοσίως ότι ο «Νόμος Μαγκνίτσκι» είναι απαραίτητος για τη χώρα. Την ίδια στιγμή, πολλοί υποστηρικτές του νόμου λένε ότι η Ρωσία δεν αξίζει την αναθεώρηση της τροποποίησης Τζάκσον – Βάνικ, ενός «λειψάνου» του ψυχρού πολέμου.
Η κρίση στη Συρία
ΕΡ.: Πώς πιστεύεται ότι θα εξελιχθούν τα πράγματα στη Συρία;
ΑΠ: Υπάρχουν δύο σενάρια. Εάν οι διαβεβαιώσεις που ακούμε από παντού, ότι δηλαδή η νούμερο ένα προτεραιότητα είναι να σωθούν οι ζωές των ανθρώπων, είναι ειλικρινείς, τότε θα πρέπει να υλοποιηθεί ό,τι έχει συμφωνηθεί στη Γενεύη. Να σταματήσουν άμεσα οι ένοπλες συγκρούσεις και να καθίσουν όλα τα εμπλεκόμενα μέρη στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Αν όμως, η υπ' αριθμόν ένα προτεραιότητα είναι η ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ, τότε δεν μπορούμε να βοηθήσουμε σε τίποτα. Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ δεν ασχολείται με αυτό το ζήτημα λόγω των καθορισμένων αρμοδιοτήτων του. Και με αυτόν τον τρόπο, είναι σαν να υποκινείται η συνέχιση του αδελφοκτόνου πολέμου.
Η επιλογή είναι πολύ απλή. Σε συζητήσεις με τους συναδέλφους μου ένιωσα ότι κατανοούν την έλλειψη εναλλακτικών λύσεων στα δύο αυτά σενάρια, αλλά δεν είναι ακόμη έτοιμοι να «καταπιούν» το γεωπολιτικό τους «ποίημα». Αυτό, είναι πολύ λυπηρό.
Λίφτινγκ στο ίματζ της Ρωσίας
ΕΡ: Γιατί η εικόνα της Ρωσίας είναι ως επί το πλείστον αρνητική, στην πλειοψηφία των Δυτικών χωρών;
ΑΠ: Δυστυχώς, η Ρωσία βρίσκεται συχνά αντιμέτωπη με άγαρμπες στρεβλώσεις της αλήθειας ή με άμεσα ψέματα που δημοσιεύονται από μια σειρά διεθνών μέσων ενημέρωσης. Αρκεί να φέρουμε σαν παράδειγμα, τον τρόπο με τον οποίο τα διεθνή ΜΜΕ παρουσίασαν τα γεγονότα σε σχέση με την επίθεση της Γεωργίας στη Νότια Οσετία, τον Αύγουστο του 2008.
Στην ίδια γραμμή, ξετυλίγεται στη Δύση η εκστρατεία προπαγάνδας γύρω από την υπόθεση των Pussy Riot. Σε κανένα στάδιο της δικαστικής διαδικασίας, η ανακριτική έρευνα δεν ανέδειξε κατηγορίες πολιτικού χαρακτήρα ενάντια στα μέλη του συγκροτήματος. Τις δίκασαν για χουλιγκανισμό, που διενεργήθηκε στον κεντρικό καθεδρικό ναό της Ρώσικης Ορθόδοξης Εκκλησίας. Οι προσπάθειες να συνδεθεί η ετυμηγορία με κάποια «πίεση του καθεστώτος στην αντιπολίτευση», αγνοούν τη σύγχρονη ρωσική πραγματικότητα, η οποία, αντίθετα από αυτό που παρουσιάζεται έξω, χαρακτηρίζεται από την φιλελευθεροποίηση της πολιτικής ζωής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου