Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2012

ΤΟ ΚΚΕ ΑΝΟΙΓΕΙ ΔΙΑΥΛΟΥΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟΥΣ ΨΗΦΟΦΟΡΟΥΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ

Η πρόταση νόμου του ΚΚΕ για την κατάρ­γηση των μνημονίων, των δανειακών συμβάσεων και των εφαρμοστικών τους νόμων κατατέθηκε στις 12 Ιουλίου του περασμέ­νου καλοκαιριού, περίπου έναν μήνα μετά τις εκλογές, ωστόσο δεν έχει έρθει ακόμη για συζήτηση στη Βουλή.

Δείτε τι είχαμε επισημάνει τότεγια την πολιτική βαρύτητα της πρωτοβουλίας του ΚΚΕ σε σχετική ανάρτησή μας με τίτλο: ΚΙΝΗΣΗ ΜΑΤ ΑΠΟ ΤΟ ΚΚΕ ΠΟΥ ΤΑΡΑΖΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Τρεις μήνες μετά, ο Περισσός σηκώνει το θέμα, μέσα από την πρωτοβουλία της συλλογής υπογραφών (την ώρα που «έκλεινε» αυτό το κείμενο, είχαν συγκεντρωθεί περί τις 11.500 υπογραφές).
 
Στην ουσία, το ΚΚΕ επιχειρεί να την κατα­στήσει... 


Κεντρική πρωτοβουλία του για την τρέχουσα πολιτική περίοδο, στην προσπά­θεια να αναδείξει τον «άλλο δρόμο» απέναντι στα μνημόνια που υπαγορεύουν διαρκώς την ανάγκη νέων, σκληρότερων μέτρων, όπως το υπό ψήφιση πακέτο, αλλά και να συσπειρώσει γύρω του το εκλογικό ακροα­τήριο που διατήρησε στις εκλογές, αλλά και κομμάτι από την κρίσιμη μάζα που έχασε στις 17 Ιουνίου (τους μισούς του ψηφοφό­ρους).
 
Όσον αφορά το δεύτερο, είναι εμφανής η στόχευση της πίεσης στον ΣΥΡΙΖΑ, προς τον οποίο διέρρευσε το μεγαλύτερο μέρος των εκλογικών απωλειών του ΚΚΕ, καθώς το εν λόγω ακροατήριο έδειξε να πείθεται για την ανάγκη μιας «κυβέρνησης της Αριστεράς», βασική εξαγγελία του ΣΥΡΙΖΑ. Κατά κάποιο τρόπο η ηγεσία του ΚΚΕ επιχειρεί εκ των υστέρων να απαντήσει πολιτικά στα ενωτι­κά καλέσματα, εκτιμώντας ότι με την πρότα­σή της θα αποκαλύψει το «ψευδεπίγραφο» της ενότητας όπως την απευθύνει ο ΣΥΡΙΖΑ, αφού μεταξύ τους υπάρχει «άβυσσος», κα­τά την έκφραση της Αλέκας, κάτι που επιχει­ρείται να αναδειχθεί με την παρούσα πρό­ταση νόμου. «Μάχη» χαρακωμάτων
 
Ιδιαίτερα, ο Περισσός φιλοδοξεί να προ­σελκύσει το αριστερό κοινό του ΣΥΡΙΖΑ που δείχνει απογοητευμένο από τη μετεκλογική πορεία του και την πιο θεσμική παρουσία του στο πλαίσιο της άσκησης της αξιωματι­κής αντιπολίτευσης. Με αυτόν τον τρόπο η πίεση μεταφέρεται και στο Αριστερό Ρεύμα του ΣΥΝ (και δευτερευόντως σε ορισμένες συνιστώσες), που εξακολουθεί να κρατά ψηλά τους τόνους υπέρ της ενότητας των αριστερών δυνάμεων, ωστόσο οι απόψεις του για τη διέξοδο από την κρίση που κινού­νται σε διαφορετική γραμμή από την πλειο­ψηφία, δημιουργούν πρόβλημα σε μια φά­ση όπου ο ΣΥΡΙΖΑ, κατά την εκτίμηση της ηγεσίας του Περισσού, βρίσκεται σε πορεία «σοσιαλδημοκρατικοποίησης».
 
Η πρόταση νόμου προαναγγέλθηκε από το ΚΚΕ λίγες μέρες μετά τις εκλογές της 6ης Μαΐου και σ’ αυτό φαίνεται να συνέτειναν δύο στοιχεία: Αφενός η μαζικότητα και η απότομη άνο­δος της αντιμνημονιακής ψήφου που εκφράστηκε κυρίως μέσω του ΣΥΡΙΖΑ, κάτι που ο Περισσός, σύμφωνα και με τον δικό του απολογισμό, είχε υποτιμήσει προεκλο­γικά, εκτιμώντας ότι ο δικομματισμός θα πα­ραμείνει σχεδόν ανέπαφος. Μέχρι τις εκλο­γές, ουσιαστικά ο Περισσός δεν είχε σηκώ­σει το θέμα του μνημονίου, με το σκεπτικό ότι ο βασικός αντίπαλος είναι ο καπιταλι­σμός, στου οποίου τη λογική εμπεριέχεται η διασφάλιση του κέρδους σε βάρος των ερ­γαζομένων με ή χωρίς μνημόνια. Αφετέρου οι φραστικές υπανα­χωρήσεις του ΣΥΡΙΖΑ, στη διάρ­κεια των διερευνητικών εντολών, από τους όρους «κατάργηση» ή «καταγγελία» του μνημονίου υπό το βάρος των επιθέσεων που δέ­χτηκε με βασικό επιχείρημα ότι προω­θεί μονομερείς ενέργειες απέναντι στους εταίρους, που θα απομονώσουν τη χώρα και θα την οδηγήσουν κατευθείαν στη δραχμή. Το ΚΚΕ κατηγόρησε εξαρχής τον ΣΥΡΙΖΑ ότι εγκατέλειψε τις προεκλογικές του θέσεις για την κατάργηση του μνημονίου.
 
Μετά τις εκλογές και μέσω της πρότασης νόμου το ΚΚΕ έδειξε την πρόθεση μιας πιο δυναμικής ανταπόκρισης στο λαϊκό αίτημα για κατάργηση των μνημονίων, την οποία όμως το ΚΚΕ εντάσσει μέσα στο αντικαπιταλιστικό και αντι-Ε.Ε. πλαίσιο. Όπως αναφέ­ρεται στην αιτιολογική έκθεση της πρότα­σης νόμου:
«Η διέξοδος για τον λαό βρίσκεται στη γραμμή κατάργησης των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων, της μονομερούς δι­αγραφής του χρέους, την αποδέσμευση από την Ε.Ε., με εργατική, λαϊκή εξουσία, με τον λαό ιδιοκτήτη του πλούτου που παράγει, για να αξιοποιηθούν σχεδιασμένα οι μεγάλες αναπτυξιακές δυνατότητες της χώ­ρας μας, να ικανοποι­ηθούν οι λαϊκές ανά­γκες».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου